, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Χ. Καστανίδης: "Ο ιστορικός του μέλλοντος θα μείνει… έκπληκτος"

“Η κρίση ανέδειξε τον πραγματικό μας εθνικό χαρακτήρα. Θα χρειασθεί να γίνουμε όλοι… καλύτεροι… Ο λαός επέτυχε την (…) ανανέωση και ζούμε την θαυμάσια ποιότητα του πολιτικού προσωπικού που επέλεξε…”
 
Με απόσταση χρόνων, από την ενεργή πολιτική σκηνή του τόπου –μετά τη διαγραφή του (2012) λόγω μη υπογραφής… μνημονίου – όχι όμως και από τις πολιτικές διεργασίες για την ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς ο πρ. υπουργός και δικηγόρος Χάρης Καστανίδης μιλάει στην εφημερίδα karfitsa για το εθνικό χαρακτήρα που ανέδειξε η κρίση, την “ανανέωση” του πολιτικού προσωπικού, τις ευθύνες του λαού, τις σημερινές διεξόδους, την κυβέρνηση απέναντι στο… ΣτΕ και την πελατοκρατεία “το κοινό χαρακτηριστικό αριστερών και δεξιών” 
 
Συνέντευξη στη Μ. Καραπαναγιωτίδου 
 
-Η πολιτική σας… μοναξιά -όπως έχετε πει ο ίδιος- τι σας έχει μάθει; Τι (δεν) θα κάνατε ξανά; Γιατί μείνατε στα… “συντρίμμια” και δεν “σαγηνευτήκατε από τις σειρήνες άλλων κομμάτων” όπως έκαναν πολλοί παλαιοί σύντροφοι σας;
 
Το 2012 με διέγραψαν από το κόμμα μέσα στο οποίο γεννήθηκα και ενηλικιώθηκα πολιτικά, γιατί αρνήθηκα να ψηφίσω το δεύτερο μνημόνιο. Συνειδητά επέλεξα την πολιτική μοναξιά, παραμένοντας πάντοτε στο χώρο της Κεντροαριστεράς, στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Όχι, δεν σαγηνεύτηκα ούτε εντάχθηκα σε κάποιο άλλο κόμμα, γιατί η ιδεολογία δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Έχετε δει καμιά μάχη να κερδίζεται, αν παραδώσεις το λάβαρό σου; Συμμετέχω στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και δίνουμε μάχη για την ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης. Με ρωτήσατε τι μου έμαθε η πολιτική μοναξιά. Μου έδωσε την ευκαιρία να «ξαναδιαβάσω» τον εθνικό μας χαρακτήρα μέσα σε συνθήκες κρίσης. Γιατί οι κρίσεις, οι δυσκολίες αναδεικνύουν τον πραγματικό εθνικό μας χαρακτήρα, όχι τόσο η ευημερία. Θα χρειαστεί να γίνουμε όλοι καλύτεροι.
 
-Το πρόβλημα της χώρας είναι τα κανάλια; Συνεχίζουμε και ζούμε “τηλεοπτική (ή… θεαματική) δημοκρατία” (όπως συμβαίνει από τη αρχή της λειτουργίας των καναλιών);
 
Τα προβλήματα της χώρας είναι πολλά και πρώτα απ’ όλα η πολύμορφη κρίση που ξέσπασε εδώ και επτά χρόνια. Χρόνια ύφεσης, ανεργίας, φτώχειας για μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού, μετανάστευσης των νέων, χρόνια των πολλαπλών διαψεύσεων των ελπίδων που καλλιέργησαν διάφοροι ανεύθυνοι μυθοπλάστες, που μετατράπηκαν τελικά σε σκληρούς εφαρμοστές μνημονίων. Το μείζον πρόβλημά μας είναι μια κοινωνία παραιτημένη από την κόπωση, που η διάνοιά της έχει διαβρωθεί από μια ολέθρια ψυχολογία της ήττας. Για την κατάσταση αυτή δεν είναι άμοιρα ευθυνών τα πάσης φύσεως μέσα μαζικής ενημέρωσης.Τίθεται θέμα τηλεοπτικής δημοκρατίας, ναι! Είναι προφανές ότι πρέπει να τεθούν σαφείς και αυστηροί κανόνες στη λειτουργία των ραδιοτηλεοπτικών μέσων που να εξασφαλίζουν ποιότητα, αντικειμενικότητα, διαφάνεια. Αυτό, όμως, πρέπει να γίνει με ειλικρίνεια και διάλογο μεταξύ των κομμάτων. Με στόχο τη ρύθμιση και την ποιοτική αναβάθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου και όχι τον μεταμορφισμό της διαπλοκής. 
 
-“Το ΣτΕ δικάζει και δεν… κυβερνάει” όπως διαμήνυσε το Μαξίμου. Η κυβέρνηση… δικάζει κι αν ναι ποιους τελικά… αθωώνει;
 
Ασφαλώς και δεν κυβερνούν οι δικαστές ούτε και θα ήταν ανεκτό ένα κράτος των δικαστών. Εξίσου αληθές είναι, όμως, ότι ούτε οι υπουργοί δικάζουν και η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης είναι συντακτική αρχή της Δημοκρατίας μας. Κρίνω, συνεπώς, ως ακατανόητες τις επιθέσεις της κυβέρνησης κατά του ΣΤΕ, μετά την απόφασή του να κηρύξει αντισυνταγματικό το νόμο Παππά, επιθέσεις που υπερέβησαν τη θεσμική δεοντολογία. 
 
-Χρόνια αριστερής προπαγάνδας οδήγησαν την έννοια της φιλελεύθερης τάσης στην πολιτική να ταυτίζεται με… άγρια εκμετάλλευση, άκρατο καπιταλισμό κτλ. Τελικά σήμερα τι είναι νεοφιλελευθερισμός και τι σοσιαλισμός;
 
Κατ’ αρχή, να διακρίνουμε την φιλελεύθερη πολιτική παράδοση από τον νεοφιλελευθερισμό. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Ο πολιτικός φιλελευθερισμός συνιστά την πιο αυθεντικά δημοκρατική πολιτική παράδοση και αποτελεί θεμέλιο λίθο των θεωριών του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Ο Νεοφιλελευθερισμός είναι μια σχετικά πρόσφατη οικονομική θεωρία και πράξη, που αποθεώνει την αγορά και τον ανταγωνισμό, τονίζει τις αυτορρυθμιστικές τους ικανότητες, αγνοεί τις αρχές της δικαιοσύνης και της ισότητας και απομειώνει τη σημασία του κοινωνικού κράτους και των δημοσίων αγαθών. Ο νεοφιλελευθερισμός βρίσκεται σε ασίγαστη αντίθεση με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Για τους δημοκράτες σοσιαλιστές οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημιουργίας ίσων ευκαιριών για τους πολίτες είναι καταστατικές αρχές που δεσμεύουν τη λειτουργία των αγορών.
 
-Η ΝΔ ασκούσε αριστερή πολιτική με διορισμούς στο δημόσιο και… κρατικοποιήσεις ενώ σήμερα η ονομαζόμενη Αριστερά κάνει ακριβώς το ίδιο και… χειρότερα. Η  δημοκρατία θέλει κόμματα, όμως αφού τα κόμματα δεν έχουν αρχές και δικό τους πλαίσιο, τότε δεν καταργείται και η… Δημοκρατία;
 
Στην Ελλάδα υπάρχει μια ιστορική και πολιτική ιδιοτυπία. Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στο παρελθόν κατηγορήθηκε για «σοσιαλμανία» και η κυβερνώσα σήμερα Αριστερά εφαρμόζει ένα από τα πιο σκληρά προγράμματα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων. Είναι η πολιτική αλλά «Γκρέκα». Ιδεολογίες εκστομίζονται, αλλά τις ανατρέπει η πολιτική πράξη. Ίσως ο μόνος κοινός καμβάς Δεξιάς και Αριστεράς, που δεν αμφισβητείται από την ιδεολογική καταγωγή τους, είναι η πελατοκρατεία, η ψιλοβελονιά των πελατειακών σχέσεων. Αν αναζητήσετε να βρείτε, στον κύκλο της μεταπολίτευσης, τι ακριβώς νομοθέτησαν δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις εναντίον των πελατειακών σχέσεων και του κομματικού λάφυρου στο δημόσιο, δεν θα βρείτε τίποτε απολύτως δικό τους. ΄Ο,τι υπάρχει , ήταν συνέπεια νομοθετικών ρυθμίσεων του παλαιού ενιαίου ΠΑΣΟΚ.
 
-Άλλοι στη… φυλακή κι άλλοι στο ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετοί δε (του ΠΑΣΟΚ πάντα) στο κρατικό μηχανισμό, διορισμένοι από την κυβέρνηση των Τσίπρα – Καμμένου. Τι συμβαίνει με το πολιτικό προσωπικό της χώρας; Είναι λίγοι οι… σπουδαγμένοι και οι ικανοί;
 
Η κυβέρνησή μας είναι κυριολεκτικά αριστεροδεξιά, λόγω της σύμπραξης των συγκεκριμένων εταίρων και κωμικοτραγική, αποτελούμενη κατά ένα μέρος της, από μερικά πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και από μερικά στελέχη της Καραμανλικής Δεξιάς. Κατά τα άλλα, η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής και η συντριπτική πλειοψηφία των διαχειριστών του κράτους είναι νέοι ή νεοεισερχόμενοι στην πολιτική. Ο Λαός επέτυχε την (…) ανανέωση και ζούμε την θαυμάσια ποιότητα του πολιτικού προσωπικού που επέλεξε.
 
-Θυμάμαι την πρωτοβουλία των 58 για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς  καθώς και τον ερασιτεχνισμό, την προχειρότητα και την υποτίμηση της νοημοσύνης από ορισμένους. Έτσι ανασυγκροτείται η ισοπεδωμένη κεντροαριστερά; Με όσους ευθύνονται για τον κατακερματισμό της; 
 
Η Κεντροαριστερά διαλύθηκε εξαιτίας της κρίσης. Οι περιστάσεις την αδίκησαν. Έσκασε στα χέρια της ένα οξύ πρόβλημα , που δημιούργησε η κυβέρνηση Καραμανλή και όχι η ίδια. Για την ιστορική ακρίβεια θυμίζω, ότι η Ελλάδα δανείσθηκε από την ανεξαρτησία της μέχρι το 2004 180 δις ευρώ  και από το 2004 μέχρι το 2009 120 δις ευρώ ! Η Κεντροαριστερά θα ανασυγκροτηθεί… μέσα στην κρίση και όχι μετά. Η ανασυγκρότηση για να πετύχει θα πρέπει η σοσιαλδημοκρατία να ξαναοριοθετήσει τις διαφορές της  από τις συντηρητικές πολιτικές, να προτάξει το δικό της σχέδιο για τη χώρα και την έξοδο από την κρίση, και να απεμπλακεί από προσωπικές στρατηγικές. Υπάρχουν μερικοί που πάνε να ταιριάξουν στο μπόι τους το εγχείρημα της ανασύνταξης του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου. Τα μεγάλα εγχειρήματα θέλουν και μεγάλους ανθρώπους.
 
-Η παγκόσμια πολιτική πραγματικότητα του δυτικού πολιτισμού προϋποθέτει την ύπαρξη της κεντροαριστεράς ως σημαντικό πόλο εξουσίας, απαραίτητο γιατί χωρίς κεντροαριστερά, το κενό συνήθως καλύπτεται από ακραίες αντιλήψεις; Υπάρχει “περιθώριο” για μία ακόμη… ΧΑ;
 
Η ανάπτυξη ακροδεξιών, φασιστικών και εθνικολαϊκιστικών πολιτικών μορφωμάτων στη χώρα μας οφείλεται στα αδιέξοδα της κρίσης. Δεν είναι άμοιρος ευθυνών για τις επιλογές του και ο λαός. Αν η συνεχιζόμενη κρίση ενισχύσει τις ακραίες δυνάμεις, ιδιαίτερα μετά την αποκάλυψη των ψεύτικων ελπίδων που εμπορεύτηκε η σημερινή κυβέρνηση, αυτό μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο για τη χώρα.Ένας επί πλέον λόγος για την ταχεία ανασύνταξη του ενδιάμεσου δημοκρατικού χώρου, της Κεντροαριστεράς.
 
-Οι Έλληνες είμαστε έτοιμοι για μεγάλες αλήθειες ή οι επόμενες εκλογές θα γίνουν πάλι με… μεγάλα παραμύθια; 
 
Δεν ξέρω αν είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε την αλήθεια, γιατί η αλήθεια καλύφθηκε από πυκνή ομίχλη ψεμάτων και μύθων. Ελπίζω να βρούμε το κουράγιο, ως λαός, να αναζητήσουμε την αλήθεια και να πράξουμε με το αίσθημα της ευθύνης, που αναλογεί στις κρίσιμες καμπές.
 
-Η άρνηση σας να ψηφίσετε το δεύτερο μνημόνιο σας έθεσε εκτός κόμματος, όμως οι διαγραφές μάλλον δεν σας φοβίζουν, όπως έδειξε η ιστορία σας. Τι σας φοβίζει σήμερα, τόσο σε προσωπικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο;
 
Με φοβίζει η συλλογική ηθική και πνευματική μας κατάσταση, οι συνθήκες μηδενισμού που επικρατούν, με φοβίζει αυτό που εξαιρετικά συμπύκνωσε στον «Θάνατο του Νταντόν» ο Μπύχνερ: «ο κόσμος είναι χάος, το τίποτα έγινε ο Μεσσίας που του ταιριάζει».
 
-Τι λέτε για κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης ύστερα από τόσα χρόνια… βασανισμού των πολιτών;
 
Η εθνική συνεννόηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Θα είχαμε αντιμετωπίσει καλύτερα την κρίση, αν καταφέρναμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα παραδείγματα άλλων χωρών, που εντάχθηκαν σε προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, σε προγράμματα διάσωσης και εξήλθαν ήδη από αυτά. Η εθνική συνεννόηση θα έπρεπε να στοχεύσει σε δυο πράγματα. Να αλλάξουν κρίσιμες παράμετροι του τρέχοντος τρίτου προγράμματος, που είναι ανεδαφικές, ανεφάρμοστες και πνίγουν τις προοπτικές της χώρας. Ένα εθνικό διαπραγματευτικό μέτωπο θα έκανε τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές πιο αποτελεσματική. Ο δεύτερος στόχος είναι η κατάρτιση δικού μας, ελληνικού σχεδίου για τα θέματα που δεν αποτελούν αντικείμενο συνεννόησης με τους δανειστές.
 
-Και μετά τον «αριστερό μεσσία» και τη «δεξιά διάψευση» -όπως έχετε πει- η συνεννόηση στην Ελλάδα – με μια ισχυρή κεντροαριστερά – δεν είναι μια ουτοπική υπόθεση;
 
Όχι, γιατί επιθυμούμε την εθνική επιβίωση και, γιατί, όπως το έθεσε ο Ουάϊλντ, η ουτοπία θα είναι πάντα η μόνη πραγματική γη στην οποία θα προσγειώνεται η ανθρωπότητα.
 
-Οι αιτίες της κρίσης, όπως οι ανεπάρκειες της διοίκησης και της δικαιοσύνης, όπως η έλλειψη παραγωγικού σχεδίου για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, οι αδυναμίες του πολιτικού συστήματος και των θεσμών, η αδιαφάνεια και η διαφθορά από ποιον… αντιμετωπίζονται ή έστω έγινε μια σχετική προσπάθεια στα 7 χρόνια μνημονίων;
 
Όλα τα θέματα που αναφέρετε συνιστούν το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, τις αιτίες της κρίσης. Με αυτά δεν ασχολείται κανείς, παρότι δεν αποτελούν αντικείμενο ρυθμιζόμενο από τα μνημόνια!Για τη λύση των προβλημάτων αυτών απαιτείται να καταστρώσουμε ένα δικό μας εθνικό σχέδιο, σχέδιο που θα είναι αποτέλεσμα εθνικής συνεννόησης. Και η εθνική συνεννόηση είναι απαραίτητη για να είναι σεβαστό από όλους. Να μην γίνει αυτό που ζήσαμε το 2009-2011, όταν υπήρξαν οι μόνες σοβαρές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, τις οποίες όμως δεν συνέχισαν οι επόμενες κυβερνήσεις.
 
-Ο ιστορικός του μέλλοντος τι θα γράψει για τη σημερινή κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).
 
Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος αυτής της κυβέρνησης μπορούν να γίνουν οι τελικοί απολογισμοί. Όσον αφορά τον ιστορικό του μέλλοντος, ξέρω μόνον ότι θα γράφει έκπληκτος…

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.