, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Στο «σανιδι» για την… Karfitsa – Οι «12 ΕΝΟΡΚΟΙ»… δικάζουν τη σύγχρονη Ελλάδα (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

 
Της Φιλίας Νομικού
«Δώδεκα ένορκοι» συνεδριάζουν στη Ν.Υόρκη του 1950 στο οµότιτλο δικαστικό θρίλερ που απολαύσαµε στη σκηνή του θεάτρου «Εγνατία». Οι ισάριθµοι ηθοποιοί που τους ενσαρκώνουν όµως, ζουν στη σύγχρονη Ελλάδα. Και αυτήν «δικάζουν», στη συνεδρίαση που… συγκάλεσε η Karfitsa.
Σε µια διαφορετική, οµαδική συνέντευξη, γεµάτη οµοφωνίες και αντιπαραθέσεις. Αυτή τη φορά, οι ηθοποιοί δεν κατέβηκαν από τη σκηνή για να δώσουν συνέντευξη. Ανεβήκαµε εµείς εκεί, στο σκηνικό της παράστασης, όπου συναντήσαµε τους «12 Ένορκους», Κωνσταντίνο Μουταφτσή, Χάρη Μαυρουδή, Θανάση Κουρλαµπά, Βασίλη Παλαιολόγο, Κωνσταντίνο Αρνόκουρο, Μανώλη Ιωνά, Αλέξανδρο Πέρρο, Χριστόδουλο Στυλιανού, Παντελή Παπαδόπουλο, Γιώργο Γιαννόπουλο, Περικλή Λιανό και Απόλλωνα Μπόλλα.
Θέσαµε µια σειρά από διλληµατικές ερωτήσεις, επί ζητηµάτων που αφορούν στη σύγχρονη Ελλάδα και ενίοτε διχάζουν τους Έλληνες. Και τους καλέσαµε να ψηφίσουν χωρίς την επιλογή «λευκού», παρά τις επιφυλάξεις που υπήρξαν σε κάποιες επιλογές.
Δύσκολο να µεταφερθεί σε κείµενο η ζωντάνια των αντιπαραθέσεων και το πόσο σοβαρές ή αστείες ήταν κάποιες στιγµές που οι διάλογοι µεταξύ των «ενόρκων» είχαν ανάψει. Το σίγουρο είναι πως σε πολλές απαντήσεις υπήρξαν εκπλήξεις και µέσα από αυτή τη διαδικασία κάποιοι που ήταν τρία χρόνια σε κοινή πορεία… γνωρίστηκαν καλύτερα µεταξύ τους.
Ακολουθεί το αποτέλεσµα της οµαδικής αυτής συνέντευξης, σε ηθοποιούς που εκπροσωπούν τρεις γενιές…

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Υπέρ ή κατά της ύπαρξης Θανατικής Ποινής για απεχθή εγκλήµατα;
Συντριπτική µε 12-0 κατά της θανατικής ποινής η ετυµηγορία των 12 Ελλήνων ηθοποιών που επί σκηνής ενσαρκώνουν τους 12 Αµερικανούς ενόρκους.
Εκφράζοντας τους συναδέλφους του ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής εξηγεί: «Όποιος θέλει ας έρθει να δει το έργο για να καταλάβει γιατί είµαστε όλοι κατά. Ο θάνατος, δε µπορεί να επιβάλλεται από οποιονδήποτε, είτε είναι άνθρωπος, είτε κράτος, για ο,τιδήποτε έχει γίνει. Πρώτον επειδή ποτέ δε µπορούµε να είµαστε τόσο σίγουροι ότι έχει γίνει και δεύτερον επειδή δε µπορούµε να αφαιρέσουµε εµείς τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Όποιος κι αν είναι αυτός, ό,τι κι αν έχει κάνει. Ο νόµος θα φροντίσει να έχει την κατάλληλη τιµωρία».

Ναι ή όχι στην ενίσχυση του θεσµού των Ενόρκων στην Ελλάδα;
Έντονος ο προβληµατισµός των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν σε µια παράσταση επικεντρωµένη ακριβώς στη λειτουργία ενός σώµατος ενόρκων. Με 8-4 υπερτερεί το όχι.
«Είπα ‘ΝΑΙ’, γιατί είµαι υπέρ της ενίσχυσης του θεσµού των ενόρκων σε µια πιο ώριµη κοινωνία», τονίζει ο Χάρης Μαυρουδής. «Και είµαι κατά της δικαστικής πλειοψηφίας, όταν ο θεσµός της Δικαιοσύνης δεν πείθει για την ανεξαρτησία του, όταν δεν έχουµε κατακτήσει ως κοινωνία την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη».
«ΟΧΙ» επιλέγει, ο Βασίλης Παλαιολόγος: «Η προσφυγή σε ένα σώµα ενόρκων σήµερα στην Ελλάδα, µπορεί να οδηγήσει σε µια απόφαση άδικη, επειδή οι ένορκοι είναι άνθρωποι µε προσωπικά προβλήµατα βάσει των οποίων µπορεί να γείρουν προς τη µια ή την άλλη απόφαση».
Είναι ανεξάρτητη η ελληνική Δικαιοσύνη, ναι ή όχι;
Η ακινησία στην πρόσκληση να υψώσουν το χέρι όσοι πιστεύουν πως είναι ανεξάρτητη, προκάλεσε αυθόρµητα γέλια στην οµήγυρη. Συντριπτικό το «ΟΧΙ».
«Ως κοινωνία δεν έχουµε φτάσει στο σηµείο να αποδεχτούµε ότι κάποιος µπορεί να αποφασίσει για εµάς ακόµα και για µικρά πράγµατα», εξηγεί ο Χριστόδουλος Στυλιανού. «Δεν είµαστε ακόµα έτοιµοι να έχουµε ανεξάρτητη Δικαιοσύνη γιατί δεν έχουµε τη Δηµοκρατία που είχαν οι αρχαίοι ηµών πρόγονοι. Τότε ναι µπορεί να υπήρχε Δικαιοσύνη. Τώρα δεν υπάρχει. Όσο πιο εύπορος είσαι, τόσο πιο εύκολα αθωώνεσαι. Αν δεν είσαι, ευκολότερα καταδικάζεσαι».
«Πάντα η Δικαιοσύνη ήταν ταξική» συµπληρώνει ο Παντελής Παπαδόπουλος. «Δεν θυµάµαι ποτέ λαϊκό άνθρωπο να θέλει να µπλέξει µε δικαστήρια. Κι όποτε το έκανε έβγαινε χαµένος. Κανονικά θα έπρεπε ο πολίτης να καταφεύγει στη Δικαιοσύνη για το δίκιο του και όχι για να φοβάται ότι θα τα βρει µπαστούνια».

Ποινικές διώξεις βουλευτών µόνο µε την άδεια της Βουλής ή µε απόφαση δικαστικού οργάνου;
Με 11-1 αποφαίνονται υπέρ της παραποµπής βουλευτών σε δίκη µε απόφαση δικαστικού οργάνου και όχι µε προηγούµενη άδεια της βουλής.
«Ουσιαστικά µιλάµε για κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας όπως υφίσταται σήµερα και για κατάργηση του νόµουπερί ευθύνης υπουργών, ώστε όλοι να κρίνονται από δικαστές», εξηγεί εκ µέρους όλων ο Γιώργος Γιαννόπουλος.
Ο µοναδικός µειοψηφών, Παντελής Παπαδόπουλος, απαντά: «Άλλο ο νόµος περί ευθύνης υπουργών και άλλο η άδεια της Βουλής για ποινικές διώξεις βουλευτών. Ο νοµοθέτης δεν προστατεύει άδικα τους βουλευτές σ’ αυτήν την περίπτωση, διότι αν κάθε ιδιώτης µπορούσε για οτιδήποτε να σέρνει έναν βουλευτή στα δικαστήρια, τότε… πότε θα πήγαιναν στη Βουλή;».

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Εθνική συµφιλίωση. Κεκτηµένο ή ευφηµισµός;»
Ισοψηφία, 6-6 το αποτέλεσµα.
«Όσο υπάρχει ο φασισµός και η ακροδεξιά που εκφράζεται από τη Χρυσή Αυγή, τα συνθήµατά της και τις πρακτικές της, θεωρώ ότι δε µπορεί να επιτευχθεί η εθνική συµφιλίωση», λέει ο Χάρης Μαυρουδής.
«Συµφωνώ µε το ‘ΟΧΙ’, διαφωνώ µε τον Χάρη στην αιτία» συµπληρώνει ο Γιώργος Γιαννόπουλος. «Πιστεύω ότι είναι θέµα κρατισµού. Επειδή λειτουργεί το Δηµόσιο ως λάφυρο και χώρος διακρίσεων και βολέµατος, µια για τους µεν, µια για τους δε».
«ΝΑΙ έχει επιτευχθεί η εθνική συµφιλίωση σε µεγάλο ποσοστό» αντιπαραθέτει ο Χριστόδουλος Στυλιανού. «Το φαινόµενο της ακροδεξιάς υπάρχει παντού. Μιλάµε όµως για τη συµφιλίωση Αριστεράς-Δεξιάς σε µια Ελλάδα που ήταν χωρισµένη στα δύο µε αποκορύφωµα τον εµφύλιο πόλεµο. Και ενώ µπορεί να υπάρχουν ηλικιωµένοι που βρίσκονται ακόµα εκεί, οι νεότερες γενιές, εµείς που µεγαλώσαµε µε τις µνήµες των γονιών µας, καταβάλαµε µεγάλη προσπάθεια και σε µεγάλο βαθµό πετύχαµε να αφήσουµε πίσω µας αυτόν τον εθνικό διχασµό».

Ναι ή όχι στη µείωση του Δηµοσίου Τοµέα;
Υπέρ της µείωσης η πλειοψηφία (9-3).
«ΝΑΙ, για πολλούς λόγους, µε κυριότερο το γεγονός πως όλες οι κυβερνήσεις στηρίζονται στις ψήφους που έχουν σχέση µε το Δηµόσιο τοµέα», τονίζει ο Μανώλης Ιωνάς. «Αυτό είναι πολύ βλαβερό και για την ηθική σε σχέση µε την κοινωνία και για τη οικονοµία. Και φυσικά δεν είναι παραγωγικό το σηµερινό Δηµόσιο. Δε χρειάζονται όλοι. Υπάρχουν και παρασιτικά φαινόµενα».
«Επιλέγω ΟΧΙ επειδή θεωρώ πως το σωστό ερώτηµα είναι ποιες ανάγκες πρέπει να καλύπτει ένας Δηµόσιος τοµέας και ποιες όχι», λέει ο Χάρης Μαυρουδής. «Πρέπει να ανήκει στο Δηµόσιο µια εταιρεία που βγάζει χρήµατα, όπως ο ΟΤΕ, ή ο ΟΠΑΠ, ή άλλες ΔΕΚΟ. Πρέπει να στελεχώνονται από δηµόσιους υπαλλήλους, όπως ακόµα και τα σχολεία, ή τα νοσοκοµεία. Θεωρώ επίσης, ότι έχει ήδη µειωθεί πολύ ο αριθµός τους τα τελευταία χρόνια».
Προοδευτικός = Αριστερός. Σωστό ή λάθος;
Από το 11-1 της ψηφοφορίας προκύπτει πως η επιδίωξη της προόδου, δεν µπορεί να θεωρείται «κτήµα» µιας ιδεολογίας ή µιας πολιτικής πτέρυγας.
«ΛΑΘΟΣ επειδή δεν είναι θέµα πολιτικών πεποιθήσεων το αν είναι κάποιος προοδευτικός ή όχι», λέει ο Βασίλης Παλαιολόγος. «Έχει να κάνει µε τον τρόπο που σκέφτεται. Μπορεί ένας άνθρωπος να είναι πολύ προοδευτικός ανεξάρτητα µε το τι ψηφίζει».
«Εγώ το θεωρώ ΣΩΣΤΟ γιατί πιστεύω ότι και ο δεξιός ή ο κεντροδεξιός που είναι προοδευτικός, είναι… εν δυνάµει Αριστερός, υπό την έννοια ότι είναι στη φύση της Αριστεράς η προοδευτική αντίληψη των πραγµάτων», απαντά ο µοναδικός µειοψηφών Χριστόδουλος Στυλιανού.

Ναι ή όχι στις ιδιωτικοποιήσεις;
Οριακό ΝΑΙ µε 7-5.
«ΝΑΙ» λέει για παράδειγµα ο Περικλής Λιανός, «διότι µε ένα λαό που βλέπει το Δηµόσιο σαν χώρο για πλιάτσικο και για λούφα, µε πολλούς να λειτουργούν παρασιτικά σ’ αυτό από το 1830, πιστεύω πολύ περισσότερο στον ιδιώτη και στον επιχειρηµατία, που έχει προσφέρει σίγουρα περισσότερα στον τόπο απ’ ότι το Δηµόσιο».
Στο «ΟΧΙ» έκλεινε ο Παντελής Παπαδόπουλος. «Δεν είµαι της λογικής πονάει κεφάλι – κόβει κεφάλι. Να το φτιάξουµε το Δηµόσιο. Δεν είµαι κάθετα αντίθετος στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά όχι να ξεπουλάµε ΟΤΕ, τρένα, νερό, κλπ».
Αξιολόγηση: Ναι σε περισσότερη διαπραγµάτευση ή όχι άλλη χρονοτριβή;
Εδώ έχουµε οριακό «ΟΧΙ» µε 7-5, υπέρ της άποψης ότι η διαπραγµάτευση… παρατράβηξε.
«Όσο χρονοτριβούµε αποβαίνει σε βάρος της οικονοµίας», επισηµαίνει ο Περικλής Λιανός. «Δεν προσφέρει τίποτα η διαπραγµάτευση, όταν τελικά λέµε ναι σε όλα και καταλήγουµε ακόµα κι αυτό που κερδίζουµε να µην έχει αξία τελικά, όπως θα είχε αν το πετυχαίναµε πριν από έξι µήνες».
«Η διαπραγµάτευση δίνει την ευκαιρία να εξεταστούν περισσότερες παράµετροι», διαφωνεί ο Θανάσης Κουρλαµπάς. «Χωρίς χρονοτριβή, καταλήγουµε πάντα να υπερισχύουν οι δυνατότεροι και ξέρουµε ότι αυτοί δεν είµαστε εµείς».

Ευρώ ή Δραχµή;
Συντριπτική η πλειοψηφία υπέρ της παραµονής στο Ευρώ (10-2), παρά τις επισηµάνσεις για τη συµβολή του κοινού νοµίσµατος στα σύγχρονα δεινά των Ελλήνων.
«Η επιστροφή στη δραχµή είναι πλέον ανέφικτη µε τις σηµερινές συνθήκες», εξηγεί ο Παντελής Παπαδόπουλος.«Ασφαλώς το Ευρώ περιλαµβάνεται στους παράγοντες που ευθύνονται για το που φτάσαµε, καθώς συνέβαλε στηνεκτίναξη των τιµών. Δεν είµαι οικονοµολόγος, αλλά δεν µπορώ να είµαι πλέον υπέρ της δραχµής. Ας είµαστε ρεαλιστές».
«Δε µπορούµε να γνωρίζουµε τι κίνδυνοι ελλοχεύουν σε µια επιστροφή στη δραχµή και ποιοι θα είναι οι υποστηρικτές µας σε όλο αυτό, όταν είµαστε άµεσα εξαρτώµενοι από ξένα έσοδα και δάνεια», προσθέτει ο Βασίλης Παλαιολόγος. «Από ποιο σηµείο ξεκινάς επιστρέφοντας στη δραχµή; Φαντάζοµαι από το µηδέν».
Ο Χάρης Μαυρουδής… µετά φόβου και κόπου θέλει να κλίνει προς τη δραχµή. «Θεωρώ ότι όλα αυτά τα χρόνια που είχαµε στόχο να παραµείνουµε στο ευρώ, είδαµε µια εσωτερική υποτίµηση πολύ µεγαλύτερη απ’ ότι ενδεχοµένως να ήταν αν από την πρώτη στιγµή που ξεκίνησε η ιστορία είχαµε γυρίσει στη δραχµή. Από την άλλη, τις κακές προβλέψεις για τη δραχµή, τις ακούω από τους ίδιους ανθρώπους που τόσο καιρό µας έλεγαν ότι πάµε µε το ευρώ και σύντοµα θα βγούµε από τα µνηµόνια. Στην πραγµατικότητα δεν έχω εµπιστοσύνη στα λεγόµενα κανενός».

Πρώτη φορά Αριστερά: Νωρίς για να κριθεί ή έχει κριθεί;
Με double score (8-4) οι «ένορκοι» αποφαίνονται πως η “πρώτη φορά Αριστερά” δεν δικαιούται να ζητά… άλλη πίστωση χρόνου για να κριθεί.
«Έχει κριθεί» τονίζει ο Περικλής Λιανός. «Αν αυτό ήταν η Αριστερά έχει κριθεί ως ένα εθνικολαϊκίστικο σχήµα που δεν ξέρει τι λέει, τι θέλει και τι κάνει.»
«Κρίθηκε και είναι ανεπαρκής», λέει ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής. «Δε λέω ότι δεν υπάρχουν ευθύνες των προηγούµενων, αλλά δεν είδα και καµιά αλλαγή, ούτε στη ζωή µου, ούτε στον περίγυρο. Πόση περίοδος χάριτος πια; Χειρότερα γίνανε τα πράγµατα».
«Έχει κριθεί, γιατί µπορεί να εκλέχτηκε ως Αριστερά, αλλά τα δείγµατα γραφής της αποδεικνύονται διαφορετικά», συµπληρώνει ο Απόλλων Μπόλλας.
«Θεωρώ ότι σε δύο χρόνια δε µπορούµε να βγάλουµε συµπεράσµατα όταν θέλουµε να διορθωθούνε όλες αυτές οι ελλείψεις και τα προβλήµατα της Ελλάδας που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες» αντιπαραθέτει ο Χάρης Μαυρουδής.«Από την άλλη δεν το λες και αριστερή πολιτική αυτό που συµβαίνει, αλλά µια συνέχιση της προϋπάρχουσας πολιτικής µε κάποιες διαφοροποιήσεις ως προς την ταξικότητα των µέτρων».

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ
Ναι ή όχι στο ασυµβίβαστο Υπουργού-Βουλευτή;
Υπέρ της θέσπισης ασυµβίβαστου η πλειοψηφία (10-2), ώστε ο βουλευτής που θέλει να υπουργοποιείται να παραιτείται από την έδρα του και να σχηµατίζεται κυβέρνηση από εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς.
«‘ΝΑΙ’ στο ασυµβίβαστο, διότι αφορά σε µια διάκριση των εξουσιών απαραίτητη», εξηγεί ο Θανάσης Κουτλαµπάς. «Να µη συµπίπτουν στο ίδιο πρόσωπο».
«Πιστεύω ότι και οι υπουργοί πρέπει να προέρχονται από την επιλογή του λαού» αντιτείνει ο Παντελής Παπαδόπουλος. «Δε θέλω δοτούς υπουργούς. Γιατί µετά θα πέσουµε σε τεχνοκράτες που θα κάνουν ό,τι επιτάσσουν οι αγορές χωρίς να λογαριάζουν τους πολίτες».
Ναι ή όχι στην επιστολική ψήφο των Απόδηµων;
Διχασµένη η οµήγυρις (6-6) µετά από αρκετά έντονο διάλογο για το κατά πόσο µπορεί να ψηφίζει για το ποιος θα κυβερνήσει στην Ελλάδα, κάποιος που δε ζει στην Ελλάδα.
«Σίγουρα υπάρχουν γκρίζες ζώνες όπως στις περισσότερες απαντήσεις, αλλά το δικό µου ΟΧΙ αφορά κυρίως στους ανθρώπους που ζούνε πολλά χρόνια µακριά από την Ελλάδα», σηµειώνει ο Κωνσταντίνος Αρνόκουρος. «Όταν δεν έχουν επαφή µε την καθηµερινότητα της Ελλάδας δεν νοµίζω πως µπορούν να έχουν σαφή άποψη για όσα πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν».
«Όµως κι αυτοί έχουν εδώ περιουσίες, ή συγγενείς, και είχαν κάποιον λόγο που έφυγαν, άρα έχουν λόγο και να ψηφίζουν, όπως έχουν το δικαίωµα να ελπίζουν ότι αν εκλείψουν αυτοί οι λόγοι, µπορεί να επιστρέψουν» αντιτείνει ο Χριστόδουλος Στυλιανού υπέρ του «ΝΑΙ».

Ναι ή όχι στη µείωση του αριθµού των βουλευτών;
Κακά µαντάτα για τους 300 βουλευτές… από τους 12 ηθοποιούς, που τίθενται κατά πλειοψηφία υπέρ της µείωσης (8-4).
«‘ΝΑΙ’, αν και νοµίζω πως ότι κάνουν σήµερα οι 300, θα γινόταν και µε τους 200 για να µην πω και µε τους 100», λέει ο Θανάσης Κουρλαµπάς. «Ίσως, έτσι, γλιτώσουµε τουλάχιστον κάποια έξοδα…».
«‘ΟΧΙ’ επειδή θεωρώ σηµαντική τη µεγαλύτερη δυνατή πολυφωνία στην αντιπροσώπευση των διαφόρων περιφερειών», αντιπαραθέτει ο Κωνσταντίνος Αρνόκουρος. «Μπορεί να υπάρχει αντιπροσώπευση και µε έναν βουλευτή, αλλά είναι διαφορετική µε τρεις, ή µε επτά».
Ναι ή όχι στην ψήφο από τα 17;
Στο ΟΧΙ έκλινε η οµήγυρις (8-4).
Ο Περικλής Λιανός και ο Θανάσης Κουτλαµπάς συµφώνησαν µε µια φωνή πως «‘ΟΧΙ’, οι 17χρονοι δεν είναι αρκετά ώριµοι και ενηµερωµένοι για να µπουν ως ψηφοφόροι στην εκλογική διαδικασία», διαφωνώντας µε τον πιο ένθερµο υποστηρικτή του «ΝΑΙ», Γιώργο Γιαννόπουλο, που εξέφρασε την εκτίµηση ότι «γενικά στον κόσµο οι νέοι ωριµάζουν γρηγορότερα, όπως και στην Ελλάδα και γι αυτό στα 17 µπορούν να έχουν άποψη για την τύχη τους».
Ναι ή όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήµια;
Υπέρ της θέσπισής τους η πλάστιγγα (8-4).
Ξεκάθαρο «ΝΑΙ» από τον Απόλλωνα Μπόλλα: «Έχοντας την εµπειρία και από την ιδιωτική και από τη δηµόσια εκπαίδευση, δε θα µπορούσα να πω κάτι διαφορετικό. Οι διαφορές είναι τεράστιες. Στην ιδιωτική, τα παιδιά κάνουν στο δηµοτικό, αυτό που κάνουν τα παιδιά της δηµόσιας εκπαίδευσης στο γυµνάσιο. Και πραγµατικά δε βλέπω το λόγο να µην υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήµια».
«Η Παιδεία πρέπει να αφορά στο Κράτος και είναι χρέος κάθε χώρας να την παρέχει δωρεάν», λέει από την πλευρά του ο Αλέξανδρος Πέρρος. «Η ιδιωτική παιδεία παράγει κλίκες. Υπάρχουν βέβαια στην Ελλάδα ιδιωτικά σχολεία καλύτερα από τα δηµόσια, αλλά για αυτό φταίνε τα δηµόσια. Δεν είναι επίτευγµα των ιδιωτικών».

ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σας ικανοποιεί η ποιότητα της Ενηµέρωσης στην Ελλάδα; Ναι ή όχι;
Θα έπρεπε να προβληµατίσει το συντριπτικό ΟΧΙ των ερωτώµενων (11-1).
«ΟΧΙ φυσικά, διότι τι ακριβώς θα έπρεπε να ικανοποιεί;», αναρωτιέται ο Απόλλων Μπόλλας. «Όλα τα κανάλια είναι ενταγµένα σε ένα πολιτικό σύστηµα. Δεν υπάρχει ολοκληρωµένη ενηµέρωση σε κανένα κανάλι, σε κανένα έντυπο. Όλα είναι µισά. Και δεν βλέπουµε φως».
«ΝΑΙ», ενίσταται ο Αλέξαδρος Πέρρος. «Διότι αν και εκ πρώτης δεν πρέπει να ικανοποιεί, θα πρέπει να αναγνωρίσουµε ότι υπάρχει µια ελευθερία, που δεν υπάρχει σε πολλές χώρες, ακόµα και ευρωπαϊκές. Και µόνο στο internet αν κοιτάξουµε, θα δούµε αυτή την ελευθερία. Ενηµερώνεσαι δωρεάν και αυτό είναι πολύ σηµαντικό. Υπάρχουν χώρες, όπως η Γερµανία που δεν επιτρέπουν τόση ελεύθερη ενηµέρωση».
Ναι ή όχι σε αυστηρότερη διαδικασία χορήγησης πολιτικού ασύλου σε πρόσφυγες;
Το αίσθηµα του ανθρωπισµού υπερισχύει µε (10-2), αν και οι µειοψηφούντες εξήγησαν πως χρειάζεται να ξεχωρίσουµε τους πραγµατικούς πρόσφυγες από όσους… κρύβονται πίσω τους, ή ανάµεσά τους.
«ΟΧΙ επειδή όλοι γεννιόµαστε µετανάστες», απαντά ο Γιώργος Γιαννόπουλος. «Πρέπει να είµαστε πιο χαλαροί, γιατί αυτός που ξεκινά από οπουδήποτε για να έρθει εδώ, έχει κάποιο λόγο. Μια ανάγκη. Και πρέπει να είµαστε αλληλέγγυοι στους συνανθρώπους µας που βρίσκονται σε ανάγκη».
«ΝΑΙ στις αυστηρές διαδικασίες, γιατί συχνά, πίσω από την ιδιότητα του πρόσφυγα, µπορεί να κρύβονται άλλα πράγµατα», λέει από την πλευρά του ο Περικλής Λιανός. «Ο αυστηρός έλεγχος χρειάζεται, ώστε και οι πραγµατικοί πρόσφυγες να απολαµβάνουν αυτά που δικαιούνται και να ξεκαθαρίζουν κάποια πράγµατα».

Ναι ή όχι στο διαχωρισµό Εκκλησίας – Κράτους;
Μπορούµε να πούµε ότι µας εξέπληξε το καθολικό ΟΧΙ (12-0).
«Είναι µεγάλη κουβέντα αυτή, αλλά είµαστε σε µια εποχή που αυτός ο διαχωρισµός οπωσδήποτε κακό θα κάνει στη χώρα και όχι καλό», εξηγεί ο Μανώλης Ιωνάς. «Βλέπουµε ότι και το µουσουλµανικό τόξο έχει ενισχύσει τις δυνάµεις του. Οπότε εµείς ως µέρος ενός Ελληνορθόδοξου τόξου πρέπει να διατηρήσουµε τη σχέση της Εκκλησίας µε το κράτος. Ας µη γελιόµαστε. Η Εκκλησία πάντα δηµιουργούσε, δηµιουργεί και θα συνεχίσει να δηµιουργεί πολιτική. Και κατά τη γνώµη µου πρέπει να έχει και την πολιτική διάσταση εκτός από τη µεταφυσική».
Ελληνικό Ποδόσφαιρο. Αέρας αξιοπιστίας ή άρωµα παράγκας;
Ναι, αυτό που σκέφτεστε: 100% «παράγκααααα», οι φωνές των παριστάµενων και το αποτέλεσµα.
«Ε δεν είναι τυχαίο που όλοι οι τίτλοι καταλήγουν 20 χρόνια µονοπωλιακά στον ίδιο προορισµό και δεν πείθοµαι πως ο
πρώτος είναι πάντα καλύτερος» εξηγεί ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής. «Και επίσης, όσα έχουν αποκαλυφθεί τα τελευταία χρόνια, ακόµα κι αν είσαι ένας κατ’ αρχήν καλοπροαίρετος άνθρωπος όπως εγώ, ε, σε βάζουν σε αµφιβολίες για το κατά πόσο διοικείται σωστά όλο αυτό το οικοδόµηµα του ποδοσφαίρου».
Ναι ή όχι στη νοµιµοποίηση της ινδικής κάνναβης;
Το καθολικό «ΝΑΙ» (12-0) συνοδεύτηκε από αστεία και πειράγµατα µεταξύ του συνόλου των παριστάµενων αλλά όταν αυτά καταλάγιασαν, η διευκρινίσεις για σκεπτικό που αφορά κυρίως στην ιατρική χρήση της κάνναβης αποκατέστησε… τις ισορροπίες.
Την ανάλυση αναλαµβάνει ο Αλέξανδρος Πέρρος: «Η κάνναβη είναι ένα φυτό που µπορεί να καλλιεργηθεί παντού στον κόσµο και αυτό δεν είναι τυχαίο. Έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες και µπορεί να χρησιµοποιηθεί µε χιλιάδες τρόπους. Ήδη έχει χρησιµοποιηθεί µε χιλιάδες τρόπους που απλώς δεν προβάλλονται. Αν η κάνναβη ήταν νόµιµη, θα χρειαζόµασταν πολύ λιγότερο πετρέλαιο, δε θα κόβαµε τα δέντρα για να φτιάχνουµε χαρτί και θα χάνανε πολλά οι φαρµακοβιοµηχανίες».

Ναι ή όχι στην τεκνοθεσία από gay ζευγάρια;
Η πλειοψηφία (9-3) της καλλιτεχνικής παρέας, τάχθηκε υπέρ της αναγνώρισης του δικαιώµατος τεκνοθεσίας σε οµόφυλα ζευγάρια.
«‘ΟΧΙ’ γιατί η φύση διδάσκει ότι στην αναπαραγωγή και στην ανατροφή των απογόνων συµπράττουν το αρσενικό και το θηλυκό» επισηµαίνει ο Γιώργος Γιαννόπουλος. «Δεν έχω τίποτα µε τα gay ζευγάρια, κάθε ένας και κάθε µια έχει το δικαίωµα να κάνει ό, τι θέλει για τον εαυτό του, αλλά εδώ µιλάµε για παιδιά».
«Αν και έχω µικρούς ενδοιασµούς για το πόσο έτοιµη είναι η κοινωνία να το δεχτεί, επιλέγω το ‘ΝΑΙ’» επισηµαίνει ο Κωνσταντίνος Αρνόκουρος. «Θεωρώ πως η διαπαιδαγώγηση δεν έχει να κάνει µε το φύλλο των γονέων. Πιστεύω ότι και ο σεξουαλικός προσανατολισµός είναι έµφυτος, εποµένως, αν οι άνθρωποι είναι ικανοί και έχουν παιδεία, το φύλλο είναι µικρότερης σηµασίας».
Survivor στην TV: το βλέπω; Ναι ή όχι;
Καθολικό το «ΟΧΙ» (12-0) µε τους περισσότερους, να τονίζουν ότι το παρακολούθησαν τυχαία 1-2 φορές και το απέρριψαν, µε τον Κωνσταντίνο Αρνόκουρο να εξηγεί: «Το παρακολούθησα για ένα διάστηµα, δε µου άρεσε, σταµάτησα να το βλέπω. Παρόλα αυτά, µπορώ να αντιληφθώ γιατί το παρακολουθεί ο κόσµος. Άλλωστε και η ψυχαγωγία, όπως και η ενηµέρωση, είναι αυτή που µας αξίζει. Υπ’ αυτήν την έννοια, δε θεωρώ παράλογο να το βλέπει όλος ο κόσµος, ούτε είναι παράλογο να µην το βλέπουν κάποιοι».

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.