Του Νίκου Καραμανλή

«Μη μετράς αυτά που έχασες, μέτρα αυτά που… έμειναν» λένε οι Κινέζοι  και όπως όλα δείχνουν αρχίζουμε – επιτέλους – να το κάνουμε κι εμείς! Αποφύγαμε την έξοδο από την ευρωζώνη, έχουμε καταφέρει τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους που έχει γίνει ποτέ και υπάρχει… πολύ έδαφος (και υπέδαφος) για να αξιοποιήσουμε στο παρόν και στο μέλλον.

Το μόνο που μένει είναι να απαλλαγούμε από ιδεοληψίες και προκαταλήψεις, άλλων εποχών, και να ορίσουμε τη μοίρα μας. Μόνο μ αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει η πατρίδα μας να αντιμετωπίσει την καλπάζουσα ανεργία που δεν είναι αριθμοί αλλά φορολογούμενοι και ψηφοφόροι και μόνο έτσι θα ενισχύσουμε τη θέση μας στο διεθνή ανταγωνισμό.

Είμαστε στο δρόμο της ενέργειας παντός είδους, από γη, θάλασσα, αέρα, ήλιο κι οπως είπε ο πρωθυπουργός στη Φιλανδία είμαστε ευλογημένοι ποικιλοτρόπως στην καρδιά της Μεσογείου. Ομως, ευλογία για  μένα είναι η ίδια η Ελλάδα.

Δυστυχώς, συνήθως μετράμε και «λουζόμαστε» τις… κατάρες. Εμμονές, μικροκομματικά οφέλη, προσωπικά παιχνίδια, εμπάθειες και αυλές.

Όλα αυτά, δηλαδή, που μας οδήγησαν σε περικοπές μισθών και συντάξεων και σε συμμάζεμα του δημοσίου, ύστερα από εντολές… ξένων. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του Α. Σαμαρά ότι εδώ και  ένα χρόνο διορθώνει λάθη άλλων. Αυτή κι αν είναι κατάρα. «Άλλοι να τραβάνε κουπί κι άλλοι να “ταρακουνάνε” τη βάρκα…»

Όμως αν, ύστερα απ όλα αυτά, δεν έχουμε μάθει απο τα λάθη μας, τότε θα αργήσουμε να κάνουμε τα σωστά. Αυτά περιμένει ο κόσμος, κι αυτά του οφείλουν οι εκπρόσωποι του.

Σε διαφορετική περίπτωση θα “ξεθαρρέψουν” κι άλλο οι αυτόκλητοι σωτήρες και τότε ποιος μας σώζει… (αναδημοσίευση απο την έντυπη, βόρεια και free karfitsa)