, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Ζούμε απλώς την αρχή ενός… εφιάλτη!

Andreas Loberdosτου Ανδρέα Λοβέρδου*
Η χώρα εισήλθε στη «ζώνη του λυκόφωτος». Περάσαμε τη γραμμή του παραλόγου και ζούμε στιγμές που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε. Η σκληρή πολιτική που χρειάστηκε να εφαρμόσουμε τα προηγούμενα χρόνια, είχε μεν συνέπεια τη σωρευτική μείωση κατά του 25% του ΑΕΠ μας, κράτησε όμως το υπόλοιπο 75%. Ούτε μία στιγμή δεν διασαλεύτηκε η ασφαλής λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, ποτέ δεν υπήρξε θέμα καταβολής μισθών ή συντάξεων. Τώρα, ζούμε την αρχή ενός πραγματικού εφιάλτη. Στην Ελλάδα και την Ευρώπη του 21ου αιώνα!
Η Κυβέρνηση μετά από 5 μήνες αποτυχημένης (κατά δική της δήλωση και εκ του αποτελέσματος) διαπραγμάτευσης, βρέθηκε σε αδιέξοδο. Πλήρες. Μετά από 5 χρόνια ανεύθυνης και ανέξοδης αντιπολίτευσης, όπου υποσχέθηκε τα πάντα στους πάντες και μετά από 5 μήνες συνεχών διαψεύσεων στις προσδοκίες και στις εξαγγελίες της, είδε μπροστά της τον τοίχο. Αυτόν που όλοι βλέπαμε και την προειδοποιούσαμε. Είδε να καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος οι υποσχέσεις και οι πλάνες της. Ας τα υπολογίσουμε. Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης: οι παροχές υπολογίστηκαν περί τα 12 δις ευρώ. Ξεχάστηκαν. Τι έγινε το αφορολόγητο 12.000; Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ; Η επαναφορά ελάχιστου μισθού και τόσα άλλα που τους έφεραν στην εξουσία; Μετά λοιπόν την άπραγη διαπραγμάτευση, αυτή που «δεν υπήρχε μία στο εκατομμύριο να μη δεχτούν», που θα διέγραφε μονοκοντυλιά το χρέος, η Κυβέρνηση πρότεινε μόνη της δικό της Μνημόνιο, με μέτρα ύψους 8 δις. Οκτώ φορές μεγαλύτερο από το περιβόητο mail Χαρδούβελη!
Στο εσωτερικό της φούσκωσε κύμα αμφισβήτησης. Μπροστά στον κίνδυνο που αισθάνθηκε, ο Πρωθυπουργός προχώρησε σε μια ανεύθυνη επιλογή. Ζήτησε δημοψήφισμα, αιφνιδιάζοντας και πάλι τη διεθνή κοινότητα και τορπιλίζοντας την πολύτιμη εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητη, με βασικό στόχο τη μετακύλιση της ευθύνης. Για ένα άκρως τεχνικό ζήτημα, αντί να πάρει ο ίδιος την απόφαση όπως όφειλε ως υπεύθυνος Πρωθυπουργός, αποφάσισε να δώσει την «καυτή πατάτα» στην κοινωνία. Μπροστά στο ρίσκο της κομματικής «ανταρσίας», προτίμησε έναν πιθανό εθνικό διχασμό. Αυτό προκύπτει από τη ρητορική του. Ρητορική αντίθετη με την ιστορία και την παράδοση της ίδιας της Αριστεράς που πρεσβεύει, «μπολιασμένος» ίσως από τη συγχώνευσή του με τον ακροδεξιό συνεταίρο του.
Το δημοψήφισμα αυτό πάσχει πολλαπλά. Το είπα από την πρώτη στιγμή. Πρώτα και κύρια λόγω της ασάφειας του ερωτήματος και ύστερα λόγω της προσπάθειας «εκμαίευσης» της απάντησης. Κανείς δεν απαντά «ναι» σε μια ερώτηση «αν θέλει να είναι άρρωστος» ή «αν θέλει να του βάλουν φόρους». Κι όμως, όλοι στον κόσμο, μα όλοι, μας λένε καθαρά πως το διακύβευμα δεν είναι αυτό. Είναι η παραμονή μας στο ευρώ, αλλά και την ίδια την Ευρώπη! Η Κυβέρνηση συνεχίζει να το αρνείται. Όπως και αρνείτο κάθε εξέλιξη, μέχρι και την παραμονή της επέλευσής της.
Με Τράπεζες κλειστές, την αγορά νεκρή, τον τουρισμό στο απόσπασμα, με την κοινωνική συνοχή να κρέμεται από μια κλωστή, οδηγούμαστε σε ένα δημοψήφισμα παρωδία, πλην όμως ιστορικά κρίσιμο. Έλεγα πως δεν θα γίνει και πάντως δεν πρέπει. Τώρα πια πιστεύω πως πρέπει να γίνει! Να συνειδητοποιήσει ο λαός τι ακριβώς παίζεται και να αποφασίσει κυρίαρχα. Πενήντα και πλέον χρόνια πορείας στην Ευρώπη (από τη σύνδεση το 1961) δεν μπορούν να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων σε πέντε ημέρες. Η Ελλάδα είναι Ευρώπη και η Ευρώπη είναι Ελλάδα.
Κάθε ίχνος υποδομής, κάθε αγροτικό προϊόν, η εύρυθμη λειτουργία της υγείας και της εγχώριας αγοράς, οι διέξοδοι της Παιδείας και η έρευνα, ακόμα και ο κορμός της νομοθεσίας μας, έχουν ευρωπαϊκή υπογραφή. Η εθνική μας ασφάλεια, η συμπερίληψή μας σε διεθνείς οργανισμούς και συσχετισμούς, όλα σχετίζονται και ενισχύονται λόγω της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας. Κάθετι άλλο αποτελεί καταστροφή και εφιάλτη. Δεν είναι πια πρόβλεψη. Το ζούμε. Σε λίγες μέρες από σήμερα ή θα έχουμε μπει στο δύσκολο δρόμο της επαναφοράς στην κανονικότητα, ή στον αστερισμό της καταστροφής. Της πλήρους εξαθλίωσης και της πραγματικής αναξιοπρέπειας. Οικονομίες ζωής θα γίνουν αέρας σε δευτερόλεπτα. Δεδομένα δεκαετιών, θα γίνουν ανάμνηση.
Δεν το δέχομαι αυτό. Κανείς πολίτης δεν μπορεί να το δεχτεί. Η Ελλάδα ψηφίζει «ΝΑΙ», όχι σε μια κακή πρόταση ανεύθυνων δανειστών, αλλά στην ίδια της την ταυτότητα και προοπτική. Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μας, η Ευρώπη το κοινό μας σπίτι! Εμείς θα το κατοχυρώσουμε αυτό, κανείς άλλος.
*Ο κ. Λοβέρδος είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.