, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

«Ταξικός πόλεμος» και στο βάθος εθνικός διχασμός

 
karamanlis-new-660370
του Νικολάου Καραμανλή
Μία από τις εγγενείς αδυναμίες της κυβέρνησης Τσίπρα, μετά την ομολογία της «αυταπάτης» που κόστισε περί τα 45 δισ. ευρώ και τη στροφή στη ρεαλπολιτίκ, είναι το έλλειμμα πολιτικού αφηγήματος. Ένα έλλειμμα, το οποίο επιχειρεί να αντισταθμίσει με κορώνες, όπως αυτή του Γιώργου Κυρίτση, ο οποίος δεν δίστασε να υποστηρίξει πως «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διεξάγει έναν ακήρυκτο ταξικό πόλεμο υπέρ των χαμηλότερων στρωμάτων και εις βάρος των ευπορότερων». Αφήνοντας στην άκρη την ιδεοληπτική προσέγγιση της δήλωσης αυτής, δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει πως αυτός ο «ταξικός πόλεμος» δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αποκύημα της φαντασίας. Η αύξηση των έμμεσων φόρων (τσιγάρα, καφές, μπίρα κ.ά. προϊόντα), η μείωση των επικουρικών συντάξεων, η αύξηση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ, μόνο ως μέτρα που χτυπούν την πλουτοκρατία –αυτή εναντίον της οποίας ξιφουλκούν οι υπουργοί της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης– δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Για ποιον «ταξικό πόλεμο» ομιλεί, λοιπόν, ο κ. Κυρίτσης όταν οι επιλογές του οικονομικού επιτελείου δίνουν τη χαριστική βολή στον ούτως ή άλλως αποσαθρωμένο και φορολογικά δοκιμαζόμενο παραγωγικό ιστό της χώρας; Η αποφυγή των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, που θα επαναφέρουν τη χώρα στις ράγες της ανάπτυξης, μπορεί προς ώρας να βολεύει το Μέγαρο Μαξίμου και να βοηθά στη δημιουργία ενός προνομιακού ακροατηρίου, αποτελεί όμως τροχοπέδη στην οποία προσπάθεια αναστήλωσης της πραγματικής οικονομίας. Ο πολωτικός λόγος, που ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταφεύγει σε αυτόν για να δικαιολογήσει τη μεταστροφή του από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (σ.σ. ακοστολόγητες αερολογίες) στο… πρόγραμμα του 3ου μνημονίου, δεν πείθει πλέον την κοινωνία. Η ρητορική ότι «η κυβέρνηση αυτή παλεύει υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων» δεν είναι τίποτα περισσότερο από κούφια λόγια, καθώς, μετά από 16 μήνες «προοδευτικής διακυβέρνησης», τα χαμηλότερα και μεσαία κοινωνικά στρώματα καμία βελτίωση δεν έχουν δει στην καθημερινότητά τους. Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι ο διαχωρισμός των Ελλήνων που επιχειρείται με δηλώσεις όπως αυτές του κ. Κυρίτση: «Γι’ αυτό ακριβώς ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο, για να μετακυλίσει όσο μπορεί τα βάρη στους “μενουμευρωπαίους”, και αυτό ακριβώς κάνει». Τοποθετήσεις που θυμίζουν σκοτεινές εποχές και καθεστώτα, ξυπνώντας μνήμες ακόμη και από τον αιματηρό εμφύλιο που σημάδεψε την ιστορία της χώρας μας. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι οι συμπολίτες μας που ψήφισαν «ναι» στο δημοψήφισμα είναι τα «φορτωμένα» πορτοφόλια, οι «διαπλεκόμενοι» και γενικότερα οι κάθε μορφής κατασκευασμένοι εχθροί της κυβέρνησης; Γιατί εγώ προσωπικά αντιλαμβάνομαι πως ανάμεσα στους «μενουμευρωπαίους» ήταν και πάρα πολλοί συνταξιούχοι, άνεργοι, νεόπτωχοι κ.ά., που απλά φοβόντουσαν τι μπορεί να ξημερώσει για τη χώρα μας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και όλοι θυμούνται πόσο κοντά στην έξοδο φτάσαμε εκείνες τις ημέρες! Ακόμα μεγαλύτερο τρόμο, βέβαια, για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η κυβέρνηση μού προκαλεί η κυνική ομολογία της κας Βαγενά, ότι «είμαστε ανίκανοι ως κράτος από μόνοι μας να διαχειριστούμε τη δημόσια περιουσία. Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε».­­­

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.