, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Ένα «μαύρο… διαμάντι» στην Πιερία

 
troufes
Πώς είναι δυνατόν ένας… μύκητας ή λαϊκότερα ένα μανιτάρι να είναι ένα από τα πιο «γκουρμέ» προϊόντα που μπορεί να μάλιστα να καλλιεργηθεί; Κι όμως η τρούφα, το σκουρόχρωμο αυτό είδος μανιταριού είναι ένα από τα βασικά συστατικά της υψηλής γαστρονομίας, που το αναζητούν οι σεφ στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου. Όσο για την τιμή του, εκεί φαίνεται και η μεγάλη αξία, αφού ορισμένα σπάνια είδη τρούφας μπορούν να αγγίξουν μέχρι και τα 6.000 ευρώ το κιλό.
Του Λευτέρη Ζαβλιάρη
Η Ελευθερία Τζιάτζιου είναι μια από τις πρώτες καλλιεργήτριες τρούφας στη χώρα μας και μετά από μακρόχρονη ενασχόληση με το αντικείμενο πλέον «δρέπει» τους καρπούς των κόπων της μετά από μια δεκαετία συνεχούς μελέτης. Στο χωριό Κονταριώτισσα, εννιά περίπου χιλιόμετρα από την Κατερίνη, η κ. Τζιάτζιου αποφάσισε να δημιουργήσει ένα διαφορετικό αγρόκτημα, ώστε να παράγει τρούφες. «Η ενασχόληση μου ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια περίπου αφού είχα κάνει κάποια ταξίδια στο εξωτερικό αρχικά. Είχα δοκιμάσει το προϊόν στο φαγητό κυρίως στην Ιταλία». Το… «σαράκι» της τρούφας όμως την κυνήγησε και στα πάτρια εδάση, αφού πίσω στην Ελλάδα ξεκίνησε να αναζητεί τρούφες στον Όλυμπο και τα Πιέρια όρη μετά από σχετική εκπαίδευση που είχε στην Ιταλία. «Ήταν κάτι που έκανα εντελώς ερασιτεχνικά, αφού αναζητούσα το προϊόν για μένα και την οικογένεια μου. Αφού άρχισα να βρίσκω σπάνια και ακριβά είδη, αποφάσισα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα». Η τρούφα, εκτός από την άγρια μορφή της, είναι ένα είδος που μπορεί να καλλιεργηθεί. Η φύτευση φυτών που έχουν μπολιαστεί με την ουσία του μύκητα της τρούφας, μπορεί μακροπρόθεσμα να προσφέρει το συγκεκριμένο είδος, το οποίο είναι ένα από τα κυρίαρχα συστατικά της υψηλής γαστρονομίας. Αξίζει να σημειωθεί πως όταν ξεκινούσε η Ελευθερία Τζιάτζιου, η καλλιέργεια της τρούφας ουσιαστικά δεν υπήρχε στην Ελλάδα αφού όσοι ασχολούνταν ήταν μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Πλέον αποτελεί ένα διαδεδομένο είδος καλλιέργειας στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας. Όπως εξηγεί η κ. Τζιάτσιου, «η καλλιεργήσιμη τρούφα είναι πολύ καλύτερη από την άγρια. Σκεφτείτε ότι το περιβάλλον που θα καλλιεργήσουμε την τρούφα πρέπει να είναι βιολογικό. Όπου ωριμάζει για παράδειγμα μια τρούφα δεν πρέπει καν να ποτίζουμε με νερό με χλώριο γιατί δεν θα πάρουμε ποτέ τρούφες. Δεν υπάρχουν λιπάσματα και φυτοφάρμακα, το περιβάλλον είναι απόλυτα καθαρό. Οι καλλιέργειες μας βρίσκονται σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές κοντά σε δάση και είναι απόλυτα ελεγμένες», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η καλλιέργεια και οι πωλήσεις
Η οικογενειακή επιχείρηση τρούφας στην ορεινή Πιερία, είναι για την κ. Τζιάτζιου μια οικογενειακή υπόθεση αφού στην παραγωγή συμμετέχει επαγγελματικά και ο γιος της που είναι δασολόγος. Σύμφωνα με την ίδια, «τα έξοδα για να στήσει κανείς μια καλλιέργεια τρούφας γίνονται στην αρχή, στο στήσιμο της. Ανέρχονται στα 1.300 ευρώ ανά στρέμμα. Απόσβεση γίνεται, αλλά πολύ αργότερα, αφού η παραγωγή και φυσικά η πώληση του προϊόντος γίνεται μετά από μια δεκαετία. Από εκεί και πέρα, σταθερά κάθε χρόνο θα έχει εισόδημα». Η τιμή της τρούφας διαφέρει φυσικά ανάλογα με το είδος. Το πιο κοινό είδος τρούφας μπορεί να κοστίσει από 50 με 80 ευρώ το κιλό, ενώ όσο ανεβαίνει η κλίμακα, στα σπανιότερα είδη, η τιμή μπορεί να εκτοξευθεί έως και 7.000 ευρώ το κιλό. Όσο για τις πωλήσεις, σύμφωνα με την Ελευθερία Τζιάτζιου γίνονται από την ίδια σε εστιατόρια, ντελικατέσεν και ξενοδοχεία. «Μια πολύ μικρή ποσότητα εξάγεται στο εξωτερικό», εξηγεί η ίδια. «Ανάλογα με τη ποσότητα που διαθέτουμε, αφού οι τρούφες που παράγονται τώρα είναι από τις πρώτες καλλιέργειες, υπάρχει και το ανάλογο ενδιαφέρον. Μέχρι στιγμής δεν συνεργαζόμαστε με εμπόρους, αλλά όσο περνούν τα χρόνια και οι ποσότητες μεγαλώνουν θα πρέπει να το κάνουμε», τονίζει η κ. Τζιάτζιου που είναι η πρώτη γυναίκα που ασχολήθηκε με την καλλιέργεια τρούφας στη χώρα μας.
Τι είναι η τρούφα
Όταν μιλάμε για τρούφες εννοούμε τους υπόγειους μύκητες του γένους Tuber. Παράγονται σε βάθος έξι έως 30 εκατοστών και το χρώμα τους είναι σκούρο. Οι μύκητες που συμβιώνουν με τις ρίζες των φυτών ονομάζονται μυκορριζικοί. Οι μυκηλιακές υφές περιβάλλουν τα λεπτά ριζικά τριχίδια των φυτών και απομυζούν από αυτά κυρίως υδατάνθρακες, ενώ οι ρίζες των φυτών ευεργετούνται ως προς την αύξηση της ικανότητάς τους να προσροφούν  νερό από το έδαφος, αζωτούχες ουσίες και στοιχεία όπως το κάλιο, φωσφόρο, σίδηρο καθώς και ιχνοστοιχεία. Οι καρποφορίες των μυκορριζικών μυκήτων, επομένως και οι τρούφες, εμφανίζονται τριγύρω από δέντρα. Η συμβίωση πραγματοποιείται σε συγκεκριμένα δασικά είδη όπως η Δρυς, ο Γαύρος, το Πουρνάρι, η Αριά και διάφορα είδη Πεύκης. Η συλλογή της γίνεται με τη βοήθεια ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.