του Νικολάου Καραμανλή
Ο πρόδηλος εκνευρισμός της κυβέρνησης, μετά την απόφαση του ΣτΕ ότι ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες είναι αντισυνταγματικός, μπορεί να της επιφέρει μεγαλύτερα πλήγματα ακόμη και από την ίδια την απόφαση. Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και θα έχουν διαβάσει τη ρήση του πρώην Σοβιετικού ηγέτη, Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν, ότι «το θέμα δεν είναι να μην κάνουμε λάθη. Όλοι κάνουμε λάθη. Το θέμα είναι να μην κάνουμε ουσιαστικά λάθη και να μπορούμε να τα επανορθώσουμε γρήγορα και εύκολα». Κι όμως, οι πρώτες αντιδράσεις που εκφράστηκαν διά στόματος της κας Γεροβασίλη και του κ. Παππά δείχνουν πως όχι μόνο δεν έμαθαν από τα λάθη τους, αλλά κάνουν ακόμα μεγαλύτερα.
Από την πρώτη στιγμή, ουδέτεροι παρατηρητές είχαν επισημάνει ότι ο νόμος του υπουργού Επικρατείας συγκεντρώνει πλείστες πιθανότητες να κριθεί αντισυνταγματικός για μία σειρά από λόγους. Η κυβέρνηση όχι μόνο τους αγνόησε επιδεικτικά, αλλά σε μία έξαρση οίησης ο ίδιος ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε από το βήμα της ΔΕΘ βέβαιος για την απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου. Την ίδια ώρα, το Μέγαρο Μαξίμου και σκληροπυρηνικά στελέχη, όπως ο κ. Πολάκης, επιχειρούσαν να ενεργοποιήσουν τα ένστικτα «ταξικής πάλης» της κοινωνίας. Καθημερινά, για εβδομάδες, είχαμε καταιγισμό δηλώσεων, ότι «ήρθε η ώρα να πληρώσουν οι κακοί πλούσιοι», «τα αφεντικά σας που δεν θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη φταίνε που θα μείνετε άνεργοι» κ.ά. Στο «Π» είχαμε επισημάνει ότι η διαδικασία δημοπράτησης και το τίμημα των 246 εκατ. ευρώ (που εν συνεχεία έφτασε τα 255 εκατ. ευρώ) ήταν μία επιτυχία των Αλέξη Τσίπρα και Νίκου Παππά, που όμως δεν μπορεί να πανηγυριστεί πριν ολοκληρωθεί στο σύνολό της.
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, πέραν από λαϊκίστικες και μακριά από την πραγματικότητα, είναι συνάμα και επικίνδυνες. Η κυβέρνηση, που με κάθε τόνο διατρανώνει πίστη στο Σύνταγμα και ότι κυβερνά με την εξουσία που της έχει δώσει ο ελληνικός λαός, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι στη Δημοκρατία οι Ανεξάρτητες Αρχές δεν είναι για… διακοσμητικούς λόγους και ότι ο σεβασμός σε αυτές δείχνει προσήλωση στον θεμέλιο νόμο του κράτους. Αντιθέτως, γινόμαστε μάρτυρες τοποθετήσεων που επιχειρούν να επηρεάσουν το συναίσθημα των πολιτών, ότι η «κακή» Δικαιοσύνη και η διαπλοκή φταίνε που δεν θα γίνουν 4.000 προσλήψεις στα νοσοκομεία και θα μείνουν εκτός παιδικών σταθμών 15.000 παιδιά. Μπορεί κανείς σε αυτές τις αιτιάσεις να απαντήσει με λαϊκισμό –μακριά από εμάς– ή με ψυχραιμία.
Θα επιλέξουμε το δεύτερο και θα συστήσουμε στους κυβερνώντες να κάνουν το ίδιο. Η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω τις τελευταίες ώρες είναι αυτή μίας θυμωμένης κυβέρνησης, μίας κυβέρνησης που μπροστά σε μία δύσκολη κατάσταση δείχνει ότι έχει απολέσει τον έλεγχο και κάνει σαν ένα κακομαθημένο παιδί που του πήραν το παιχνίδι του. Οι ψευτοτσαμπουκάδες και η αλαζονεία είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα.