, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

«Ζούμε στην εποχή των πυροτεχνημάτων»

Ένας “Λόγος-Απειλή”, της hip hop σκηνής, μιλάει στην Karfitsa. Ο Χρήστος Καλιαμπάκας, υπηρετώντας την πιο «εριστική και άμεση μορφή μουσικής»… ραπάρει και εκφράζει, όχι μόνο τη δική του άποψη, αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων, όπως σημειώνει. Υπογραμμίζει δε ότι ακόμα και από τα… «βρώμικα κομμάτια», μπορεί κάποιος να διδαχτεί, διευκρινίζοντας ποια είναι η σχέση της rap με την trap και ότι «το rap πρέπει να έχει ρεαλισμό και σεβασμό».
Πως ξεκίνησε, για τον καλλιτέχνη, η “μύηση”
«Πέμπτη δημοτικού, το 1995, ξεκίνησα να παρακολουθώ την όλη φάση. Το ’95- ’99, ήταν πολύ δυνατός ο θόρυβος της κατάστασης, αλλά σε αυτούς που άκουγαν Σιδηρόπουλο, Ξύλινα σπαθιά και Τρύπες. Δεν υπήρχε internet να το… διαδώσει» ενώ προσθέτει ότι «στο σχολείο άκουγαν τα παιδιά hip hop και χόρευαν Breakdance. Έβλεπα ανθρώπους να συσπειρώνονται, έχοντας κάτι να τους ενώνει, οι οποίοι ήταν αποκομμένοι, κατά κάποιο τρόπο, από τα δρώμενα της κοινωνίας. Ταυτιζόμουν με τα λόγια και όχι με τον… καλλιτέχνη. Πριν αρχίσω να γράφω κομμάτια, άκουγα φανατικά αυτό το είδος μουσικής. Ταξίδευα από πόλη σε πόλη για να δω συναυλίες, καθώς δεν υπήρχε ποσότητα να εκτεθεί στα μάτια μου. Αυτό που με “κλείδωσε” σε αυτό, όμως, είναι η ομαδικότητα. Όχι απαραίτητα με την έννοια του group. Είχαμε φτιάξει, άτυπα, έναν πυρήνα, ήμασταν “επαναστάτες του μυαλού”». Ο καλλιτέχνης ξεκίνησε να σπουδάζει στο ΤΕΙ Αυτοματισμού, αλλά δεν ήταν αυτό που τον κέρδισε. «Παρακολουθώντας τον εαυτό μου, δεν μπορούσα να με φανταστώ μέσα πχ σε ένα εργοστάσιο. Αν κάποιος μπορεί και αντέχει να το κάνει, είναι ελεύθερος να το κάνει. Πέρασα στη Θεσσαλονίκη και “έφτιαξα” τη ζωή μου εδώ. Θεωρώ ότι η Θεσσαλονίκη είναι η πιο βιώσιμη πόλη στην Ελλάδα. Είναι μεγάλη, σε λογικά πλαίσια, που σημαίνει ότι έχεις επιλογές. Ένα από τα βασικά στοιχεία της, είναι ότι υπάρχει πολιτισμός που “αιωρείται”. Συν τοις άλλοις, με ηρεμεί που έχει θάλασσα. Σε λίγες πόλεις θα μπορούσα να μείνω μόνιμα. Θα μπορούσα να μείνω στον Βόλο, για παράδειγμα», εξηγεί.
 «Η trap είναι ένα παρακλάδι της μόδας»
«Σήμερα, το hip hop, δεν είναι όπως το περιγράφω. Στην ουσία έχει κάνει τον κύκλο του, έχει δυναμώσει, εμπεριέχει σοφία. Η trap είναι ένα παρακλάδι της μόδας και όχι του hip hop. “Κουβαλάει” ένα hip hop πάνω της. Όπως το pop, παλιά, κουβαλούσε κάποιο άλλο είδος μουσικής, σήμερα μεταφράζεται με αυτόν τον ήχο. Να υπάρξουν και τα δύο, απλά δε θέλω να “καπελώνει” τη δική μας κουλτούρα και να παρουσιάζεται ως κάτι αλληλένδετο. Αποτελεί εξέλιξη ως είδος μουσικής. Το rap προσαρμόστηκε σε κάτι νέο», σημειώνει ο κ. Καλιαμπάκας. «Το rap πρέπει να έχει ρεαλισμό και σεβασμό. Πρέπει να είσαι αληθινός χαρακτήρας. Αν έχεις ένα συγκεκριμένο Life Style, δεν σημαίνει ότι το εγκρίνω, αλλά έχεις δικαίωμα να πεις την αλήθεια σου, την άποψή σου, αντικατοπτρίζοντας τη δική σου ζωή. Να το λες με την καρδούλα σου, όχι να μιλάς με το στόμα κάποιου άλλου. Σαν άνθρωπος δε σέβομαι κανέναν που δεν έχει προσωπικότητα. Το θεωρώ δεδομένο. Αν δεν έχεις προσωπικότητα, θα σε σεβαστώ για τις πράξεις σου, αλλά μέχρι εκεί. Τραγουδάς για τα όνειρά σου, αλλά δεν μπορείς να ζεις μόνιμα μέσα σε αυτά πλάθοντας μία εικονική πραγματικότητα. Μπορείς να το δεις κι αλλιώς. Ζούμε στην εποχή των πυροτεχνημάτων. Ο κόσμος ακούει μόνο Singles, κάποια κομμάτια μπαίνουν στο skip. Δεν ανοίγεις το artwork για να δεις τι εννοεί ο εκάστοτε καλλιτέχνης. Εγώ προσωπικά το κάνω και θα συνεχίσω να το κάνω. Δέχομαι ότι αυτό υπερισχύει στις μέρες μας. Προσωπικά, θα βγάλω ένα κομμάτι, μία στο τόσο, αλλά δε θα βασίσω την πορεία μου εκεί, σε πυροτεχνήματα που “σκάνε” για να εντυπωσιάζεται ο κόσμος», λέει χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, μερικές φορές, ο στίχος «ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» έχει αντίκρισμα στη ζωή. «Κάθε cd είναι μία διαφορετική φάση της ζωής μου, κυριολεκτικά. Πριν λίγο καιρό, έβγαλα το πιο πρόσφατο cd, τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου», επισημαίνει. «Λέγεται “σε πειρατικούς σταθμούς” και ήταν εξ ολοκλήρου δουλειά που έκανα μόνος μου. Όταν έγραφα, περνούσα μια άσχημη φάση και η μουσική μου μεταφραζόταν έτσι, με πολλή σκέψη και πολύ συναίσθημα. Την προσέγγισα διαφορετικά, από τις δουλειές του παρελθόντος. Όλη αυτή την αγωνία, το στρες, την ανεργία που βιώνουμε, προσπάθησα να τη βάλω σε ένα τσουβάλι που απ’ έξω θα έγραφε αγανάκτηση», εξηγεί. Και συνεχίζει: «με πείσμωσε η όλη κατάσταση. Είμαι πολύ πιο σίγουρος για ό, τι κάνω μετά από αυτό. Έγινα καλύτερος στις παραγωγές, ακύρωσα, όμως, και πολλά τραγούδια. Μετά από πολλή σκέψη, επέλεξα ποιοι θα συμμετέχουν στο cd. Είμαι στην ευχάριστη θέση, οι φίλοι και οι συνεργάτες μου, να είναι πολύ καλοί, σε αυτό που κάνουν και αυτό φαίνεται από τη στάση τους, το έργο τους και πως αυτό στέκεται στο χρόνο», υπογραμμίζει.
Οι συνεργασίες του καλλιτέχνη  
«Έχω συνεργαστεί με πάρα πολλά άτομα, πάνω- κάτω με όλους. Με τον Εισβολέα, τον ΔΠΘ, το Μικρό Κλέφτη, το Sadoma, το Μεντζέλο από τα Ημισκούμπρια, τον Xplicit από τους Στίχοιμα. Συνυπάρχω, σε ένα κομμάτι, με τον Taki Tsan. Ξεχνάω πάρα πολλούς… Έχουμε, παράλληλα, ένα project. Άλλες φορές το τρέχουμε πιο θερμά, άλλες πιο αργά. Ονομάζεται Keepers of the Castle. Αποτελείται εκτός από εμένα, από το 12ο Πίθηκο, το Sadoma, το Μικρό Κλέφτη και τον DJ WAIF. Την ίδια περίοδο που συνεργάστηκα με τους Απέχεις (μέλη των οποίων ήταν επίσης οι Still, Χάτζη, Fenar) ήμουν και στους Ladose, όπου μέλη της ήταν, επίσης, ο Κριτής, ο Μπούκλας, ο Ραψωδός Φιλόλογος. Είναι ωραίο να κοιτάω από έξω τη ζωή μου και να βλέπω ότι συγκαταλέγομαι σε ένα… κύκλο τέτοιων ανθρώπων»
Χρ. Καράπα

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.