, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Κυβερνητικό ρεκόρ αποσύνθεσης

Papoytsis
του Αλέξανδρου Παπουτσή*
Είναι αρκετά τα παραδείγματα τόσο στην ελληνική πολιτική ιστορία, όσο και στη διεθνή, που η πτωτική πορεία μιας κυβέρνησης γίνεται εμφανής και δύσκολα ανατρέπεται στην επόμενη κάλπη. Οι ανατροπές είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Σκάνδαλα, αστοχίες, ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα, αδυναμία ανταπόκρισης σε παλιές και νέες προκλήσεις, κόπωση οδηγούν κυβερνήσεις σε έναν καθοδικό δρόμο που καταλήγει αναπόφευκτα σε εκλογική ήττα – πολλές φορές και σε συντριβή ή σε μεγάλες διαφορές.
Αν ανατρέξουμε στα δικά μας θα δούμε ότι το δεύτερο μισό της δεύτερης τετραετίας του Ανδρέα Παπανδρέου, το δεύτερο μισό της δεύτερης τετραετίας του Κώστα Σημίτη αλλά και η δεύτερη θητεία του Κώστα Καραμανλή 2007 -2009 είναι περίοδοι όπου για διαφορετικούς λόγους οι κυβερνήσεις είχαν πτωτική πορεία και εν τέλει οδηγήθηκαν σε εκλογική ήττα και πέρασμα στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Σήμερα βλέπουμε κάτι παρεμφερές. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις οι ερωτώμενοι πολίτες δηλώνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο απογοητευμένοι από την κυβέρνηση σε πολύ υψηλά ποσοστά. Απογοήτευση, θυμός, ανησυχία για το μέλλον και μερικός κυνισμός και απάθεια για την Πολιτική. Το τελευταίο βέβαια οφείλεται στην ματαίωση και την απομάγευση της ατζέντας που προ 5ετίας κινητοποίησε πολλούς λόγω της σκληρής επαφής με την πραγματικότητα αλλά και αυτό προσμετράται στη συνολική εικόνα.
Θα έλεγε λοιπόν κανείς πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολουθεί την πεπατημένη και έχει εισέλθει σε μία φάση αμετάκλητης πτωτικής πορείας που οδηγεί σε εκλογική ήττα. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο σκληρή, σχεδόν αμείλικτη. Σε αντίθεση με τα προαναφερόμενα παραδείγματα, στην περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχουμε ένα κυβερνητικό σχήμα που κυβερνά τον τόπο μόλις 1,5 χρόνο. Φαινόμενα αποσάρθρωσης, οσμή σκανδάλων και ευνοιοκρατίας, αποσύνδεση από το δημόσιο συμφέρον και τις κοινωνικές ανάγκες, προσπάθεια ελέγχου δικαιοσύνης και ραδιοτηλεοτπικού τοπίου, απροκάλυπτες πελατειακές σχέσεις και προσπάθεια χτισίματος κομματικού κράτους σε μόλις 20 μήνες διακυβέρνησης. Αυτό που σε άλλους παρατηρήθηκε μετά από 5-6 χρόνια, σήμερα το βλέπουμε μετά από λίγους μήνες.
Πέραν του χαρακτηριστικού της ταχείας αποσύνθεσης  είναι σημαντικό να προσθέσουμε τα εξής. Όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις του τόπου είχαν κάποιο παραγωγικό διάστημα, πρόσθεσαν κάτι, έχτισαν κάτι. Με την ορμή της εναλλαγής και την όρεξη της αρχής μιας νέας προσπάθειας, κάθε κυβερνητικό σχήμα με βάση το πολιτικό του φορτίο και τον προγραμματικό του λόγο άφησε ένα στίγμα, ένα έργο.  Στην σημερινή περίπτωση έχουμε μόνο διαψεύσεις, αυταπάτες, οικονομική ζημία, τεράστιες επιβαρύνσεις. Μέρα με τη μέρα γκρεμίζεται ό,τι είχε χτιστεί και ό,τι είχε μετά κόπων διασωθεί από την κρίση. Βέβαια το σύντομο της διάρκειας διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τους προστατεύει από τα δραματικά συμπεράσματα για τη διακυβέρνησή τους διότι ο πολίτης αδυνατεί να συλλάβει το μέγεθος της επιβάρυνσης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς πως η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στοίχισε 10-12 δις ευρώ όντας project 8ετίας και η διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 αθροιστικά μπορεί να προσεγγίσει τα 70-90 δις. Εξανεμίστηκαν τα λεφτά του δημοσίου στις τράπεζες, απολέσαμε τις επιστροφές κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης και – το κυριότερο όλων – ανακόψαμε μια ασθενική αλλά υπαρκτή πορεία προς την ανάπτυξη με ό,τι συνεπάγεται αυτό ( 5-8% ΑΕΠ σε 3 χρόνια).
Πρώτη φορά σε τόσο μικρό διάστημα ζημιώθηκε η χώρα και το χειρότερο όλων είναι πως ο λογαριασμός «γράφει» ακόμα.
*Ο κ. Παπουτσής είναι πολιτικός επιστήμονας

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.