, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

«Πανεπιστήµιο καλεί Αστυνοµία» Γράφει η καθηγήτρια του ΑΠΘ Ν. Παυλίδου

φωτο Σάββας Αυγητίδης

Η µεταπολιτευτική περίοδος µάς άφησε προίκα πολλές ελληνικές αντιλήψεις περί «αγωνιστικότητας» και «προόδου». Μία από αυτές είναι τα «άσυλα» και τα «άβατα» δηµόσιων χώρων, που ανήκουν στον «λαό» µε συνοπτικές διαδικασίες, πέρα από νοµικές  ερµηνίες και θεσµούς. Ιδίως το άσυλο των πανεπιστηµίων θα το ερευνήσει µε ενδιαφέρον ο ιστορικός του µέλλοντος. Αν κατορθώσει να βγάλει άκρη!
Της Νιόβη Παυλίδου*
Εδώ και δεκαετίες δυστυχώς εδραιώθηκε µια ανοχή στην ανοµία στα πανεπιστήµια. Χωρίς πειθαρχικά όργανα και διαδικασίες, φθάσαµε στην απόλυτη απώλεια κάθε ελέγχου. Τι µπορούµε να περιµένουµε από την κυβέρνηση; Ίσως όχι πολλά πράγµατα, γιατί η κατάσταση αυτή υπήρξε δηµιούργηµά της, για το οποίο µάλλον ακόµη τρέφει θαυµασµό και λατρεία. Έχει ευθύνες όµως και η ακαδηµαϊκή κοινότητα. Για χρόνια έκρυβε το θέµα κάτω από το χαλί. Κάτι «ζαρτινιέρες» έβγαζαν πρυτάνεις. Για χρόνια αναλύουµε και προσπαθούµε να συµφωνήσουµε στους τρόπους φύλαξης των πανεπιστηµίων µας. Παντού το κατάφεραν. Εµείς ακόµη συζητάµε.
Η πρόσφατη επέµβαση της αστυνοµίας στο ΑΠΘ ήταν καλοδεχούµενη. Ο νόµος σήµερα επιτρέπει στην αστυνοµία να επεµβαίνει αµέσως όταν η κατάσταση γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνη. Οι φοβισµένες φωνές φοιτητών και διδασκόντων ταρακούνησαν την κοινωνία. Αρκεί όµως η σποραδική επέµβαση της αστυνοµίας για να λυθεί το ζήτηµα της φύλαξης των ΑΕΙ; Όχι! Δεν είµαστε Εξάρχεια. Δεν είµαστε πλατεία του χωριού. Το πανεπιστήµιο είναι χώρος όπου εκτελείται συγκεκριµένο έργο, που απαιτεί, ηρεµία, ασφάλεια, προσήλωση στους στόχους, προφύλαξη ανθρώπινης ζωής αλλά και ερευνητικών αποτελεσµάτων. Καταστρέφεται µακρόχρονο ερευνητικό έργο, κάθε φορά που κάποιοι αποφασίζουν κατάληψη όπου και όπως τους αρέσει!
Τα πανεπιστήµια έχουν διοικήσεις, που υποσχέθηκαν να εξασφαλίσουν την οµαλή λειτουργία ενός ειδικού οργανισµού. Και πρέπει να αποδείξουν ότι µπορούν να το κάνουν. Δεν έχουν όλα τα πανεπιστήµια τις ίδιες ανάγκες. Κάθε ίδρυµα ας κάνει το σχέδιο φύλαξής του. Οι κλοπές, οι καταστροφές, οι διαξιφισµοί περίεργων εξωπανεπιστηµιακών οµάδων µέσα στους διαδρόµους µας, η ρύπανση χώρων, η αντιακαδηµαϊκή συµπεριφορά, οι καταλήψεις από φοιτητές και µη, είναι κάτι διαφορετικό από την διακίνηση ναρκωτικών αλλά εξίσου σοβαρό για την ακαδηµαϊκή λειτουργία. Πρέπει να φτάνουµε στο έγκληµα για να φωνάζουµε για την φύλαξη του πανεπιστηµίου;
Ας γίνει λοιπόν το επόµενο βήµα. Πουθενά στον κόσµο δεν είναι καθηµερινότητα η επέµβαση της αστυνοµίας στα πανεπιστήµια. Αλλά υπάρχει σχέδιο φύλαξης αποτελεσµατικό, που προβλέπει διάφορα βήµατα συνεργασίας των δηµοκρατικών θεσµών. Ας συνεργαστεί η κυβέρνηση, η αστυνοµία και οι πρυτανικές αρχές για να αντιµετωπιστεί οριστικά το ζήτηµα.  Να φθάσει η µέρα που δεν θα το συζητάµε. Όπως συµβαίνει σε όλα τα πανεπιστήµια του κόσµου.
*Η κ. Παυλίδου είναι Καθηγήτρια, Πρώην µέλος Συµβουλίου Ιδρύµατος ΑΠΘ / φωτορεπορτάζ Σάββας Αυγητίδης

φωτο Σάββας Αυγητίδης

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.