, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Όλο και πιο κοντά στη Λατινική Αμερική

Του Νίκου Καραμανλή
Την ώρα που οι διαβουλεύσεις ανάμεσα σε κυβέρνηση και δανειστές για τα νέα μέτρα λιτότητας συνεχίζονται, μία έρευνα του πρακτορείου Bloomberg έρχεται να δείξει ότι η Ελλάδα διολισθαίνει στα επίπεδα τον χωρών της Λατινικής Αμερικής. Ο «Δείκτης Εξαθλίωσης», ένα όργανο που επινοήθηκε από τον Αμερικανό οικονομολόγο Άρθουρ Οκούν, αποτελεί έναν δείκτη χαρακτηρισμού της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης μιας χώρας και υπολογίζεται από το άθροισμα του ποσοστού ανεργίας και του ποσοστού πληθωρισμού για συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Για να καταλάβει κανείς καλύτερα τι είναι ο «Δείκτης Εξαθλίωσης», αρκεί να αναφέρουμε ότι εκτός συναγωνισμού είναι η Βενεζουέλα και ακολουθούν η Αργεντινή, η Νότιος Αφρική και η χώρα μας. Αυτό που προβληματίζει ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι η Ελλάδα σταθεροποιείται στην τέταρτη θέση αυτού του δείκτη μιζέριας, είναι το γεγονός ότι το…σκορ της χώρας μας αυξάνει, λόγω της αναιμικής οικονομικής δραστηριότητας.
Εξίσου απογοητευτικά είναι και τα στοιχεία από τη νέα pανευρωπαϊκή έρευνα για τη φτώχεια του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας της Κολωνίας, σύμφωνα με τα οποία η πατρίδα μας έχει «ξύσει τον πάτο του βαρελιού» της φτώχειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό φτώχειας στα χρόνια των μνημονίων αυξήθηκε περισσότερο από 40%, με τους δανειστές να επιμένουν σε ακόμα πιο σκληρά μέτρα ακραίας λιτότητας!
Σε αυτή τη μαύρη λίστα της φτώχειας, ακολουθούν η Κύπρος και η Ιρλανδία με αύξηση 28%, η Ιταλία με 11% και η Ισπανία με 18%, ενώ στον αντίποδα –μέσα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης που ταρακούνησε το οικοδόμημα της ενωμένης Ευρώπης–,η Γερμανία εκμεταλλεύτηκε την ηγετική της θέση για να μειώσει τη φτώχεια κατά 7,5%.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον λοιπόν κάποια στιγμή να μάθουμε –και να αποδοθούν (εάν υπάρχουν) πολιτικές και ποινικές ευθύνες–τι πήγε τόσο στραβά και η Ελλάδα φτωχοποιήθηκε σε τόσο μεγάλοβαθμό, κάνοντας την ανάπτυξη να μοιάζει όνειρο απατηλό. Δεν μπορεί να μη φταίει κανείς για το γεγονός ότι μετά από τρία (και ένα τέταρτο που «ψήνεται») μνημόνιο, από περικοπές και φόρους δεκάδων δισ. ευρώ, δεν διαφαίνεται φως στο τούνελ. Μπορεί η κυβέρνηση –διά στόματος κορυφαίων υπουργών της– να… πανηγυρίζει για το τέλος της λιτότητας, ωστόσο όλα δείχνουν πως αυτό είναι μία ακόμα αυταπάτη!
Προσωπική εκτίμηση, τέλος, ότι όλοι όσοι κάθονται στο τραπέζι των διαβουλεύσεων (οικονομικό επιτελείο – τροϊκανοί) θα πρέπει να σταθούν στο συμπέρασμα του Ινστιτούτου της Κολωνίας. Ποιο είναι αυτό; Ότι τα δύο κύρια εργαλεία αντιμετώπισης της φτώχειας είναι η εργασία και η εκπαίδευση.
Γι’ αυτό και οφείλουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν πολιτικές με γνώμονα την αντιμετώπιση της ανεργίας –όπου η Ελλάδα σπάει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο– και τη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.