του Ζαχαρία Ζούπη*
Δεν έχει περάσει κυβέρνηση που να είχε τόσο προβληματική σχέση με την αλήθεια και την πραγματικότητα. Ακούς τον Μουζάλα για παράδειγμα και σου λέει ότι όλα στο μεταναστευτικό είναι υπό έλεγχο, όταν η Ελλάδα αφού έχει πάρει εκατοντάδες εκατομμύρια από την Ε.Ε για το θέμα αυτό, διασύρεται μέσα από τις εικόνες αθλιότητας ανθρώπων που με χιόνια και βροχές μένουν ακόμα σε σκηνές. Ακούς τον Παπά την μέρα που δημοσιεύεται επίσημα η Απόφαση του ΣτΕ που του έβγαλε αντισυνταγματικό τον Νόμο στον πυρήνα του και λέει ότι δικαιώθηκε ! Ακούς τον Πολάκη και νομίζεις ότι τα Νοσοκομεία της χώρας πλησιάζουν το MEMORIAL… ! Είναι συνειδητοί διαστρεβλωτές της αλήθειας, προσπαθούν να σώσουν ότι σώζεται, είναι υπνωτισμένοι από τα θέλγητρα της εξουσίας; Μάλλον και τα τρία μαζί .
Δύο χρόνια τώρα η Ελλάδα πάει από το κακό στο χειρότερο από τους ανεκδιήγητους χειρισμούς τους, η κοινωνία παραπαίει, οι πολίτες δεινοπαθούν από τους φόρους και τις μειώσεις συντάξεων, η αγορά ασφυκτιά και με περισσό θράσος δηλώνουν υπερήφανοι για το έργο τους. Με θράσος που πλησιάζει την τρέλα, ρωτάνε τους πολιτικούς αντιπάλους τους αν έχουν εναλλακτικέ προτάσεις. Ποιοι; Αυτοί που θα έσκιζαν τα Μνημόνια, θα χόρευαν τις αγορές, θα εφάρμοζαν το περίφημο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ,θα άλλαζαν την Ευρώπη. Αντί για αυτά μας οδηγούν σταθερά σε μια συνεχιζόμενη φτωχοποίηση, σε ένα μαρασμό της χώρας χρησιμοποιώντας τα ίδια βαρετά και χιλιοπαιγμένα επιχειρήματα, τα ίδια επικοινωνιακά κολπάκια.
Τα ίδια ζούμε και με την δεύτερη αξιολόγηση. Μια τα βάζουν με το ΔΝΤ και μια με τον Σόιμπλε. Την άλλη στιγμή ζητάνε αναξιοπρεπείς συγγνώμες και παρακαλάνε την Μέρκελ για πολιτική λύση. Την μια στιγμή δέχονται πλεονάσματα 3,5% και την άλλη παριστάνουν τους εκνευρισμένους απέναντι σε όσους τους ζητάνε με ποια μέτρα θα τα πετύχουν. Τα ίδια και τα ίδια, ποντάροντας στην ζαλάδα των πολιτών, προσπαθώντας να κρατήσουν όση συνοχή τους έμεινε, να κρατήσουν κάποια ποσοστά.
Για να το πετύχουν αυτό παρατείνουν την λήξη της αξιολόγησης, απομακρύνονται από την ποσοτική χαλάρωση που θα βοηθούσε την χώρα, οδηγούνται σε νέα και χειρότερα μέτρα , οδηγούν την χώρα σε 4ο Μνημόνιο ,παίζουν καταστροφικό παιχνίδι επιδιώκοντας την κρίσιμη στιγμή να «πετάξουν την μπάλα» στην επόμενη Κυβέρνηση. Για να χαρούν λίγο ακόμα την εξουσία, για να προλάβουν να φτιάξουν τον κρατικοδίαιτο μηχανισμό τους παίζουν την χώρα στα ζάρια υποτιμώντας ότι όλα στην Ευρώπη και διεθνώς αλλάζουν μεν αλλά εις βάρος τους.
Χρειάζεται αντίδραση, μεγαλύτερη αντίδραση από την κοινωνία, τα κόμματα, τους φορείς. Όταν έχει απλωθεί παντού βενζίνη, θα είναι αργά να προλάβουν τους εμπρηστές να πετάξουν το αναμμένο σπίρτο. Ας μην έχουν κάποιοι ψευδαισθήσεις. Δεν θα διστάσουν μαζί τους να κάψουν και την χώρα…
*Ο κ. Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής