, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Το πάθος του Ιρλανδού για τη νίκη


Μια μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε στα Σπορ του Βορρά ο Liam Lawrence και μίλησε για τις εντυπώσεις του στον ΠΑΟΚ και στην Ελλάδα, τις διαφορές Ελληνικού με Αγγλικού ποδοσφαίρου καθώς και για τους προσωπικούς του στόχους.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο παίκτης του ΠΑΟΚ:
Για τη νίκη επί του Αστέρα και το γκολ που σημείωσε: “Η νίκη είναι νίκη και αυτό μετράει στο τέλος. Είναι σημαντικό ακόμη και όταν κάποιες φορές δεν παίζεις τόσο καλά να μπορείς να κερδίζεις. Υπάρχουν ματς που μπορεί να παίξουμε καλά, αλλά να μην κερδίσουμε, αλλά σε αυτήν την περίπτωση κρατάμε τη νίκη. Ήταν σημαντικό το γκολ που σημείωσα, καθώς με αυτό ξεκίνησε η αντεπίθεση στο ματς και τελικά φτάσαμε στη νίκη. Εγώ θέλω να βοηθάω με κάθε τρόπο. Με γκολ, με ασίστ και ό,τι άλλο μπορώ να κάνω…”.
Για τις εντυπώσεις του μετά από ένα μήνα παρουσίας στον ΠΑΟΚ: “Ερχόμενος στoν ΠΑΟΚ ήξερα ότι έχει φανατικούς και παθιασμένους οπαδούς και ότι η πόλη ζει και αναπνέει με την ομάδα. Αυτό που δεν είχα αντιληφθεί είναι πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο ΠΑΟΚ. Ήξερα ότι είναι μία από τις 3-4 μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας, αλλά μάλλον δεν είχα καταλάβει πόσο μεγάλη ομάδα είναι. Και γι’ αυτό όλοι οι παίκτες προσπαθούμε να δίνουμε πάντα ό,τι καλύτερο μπορούμε για τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο. Είναι μεγαλύτερη ομάδα απ’ ότι πίστευα, αυτό είναι γεγονός. Στην Αγγλία ξέρουμε τις καλές ελληνικές ομάδες και ο ΠΑΟΚ είναι μέσα σε αυτές Αυτό δεν είναι είδηση… Αλλά μέχρι να έρθω στη Θεσσαλονίκη δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο ΠΑΟΚ και πόσο μεγάλες προσδοκίες υπάρχουν”.
Για τις φιλοδοξίες του στον ΠΑΟΚ: “Φέτος θέλουμε να κερδίσουμε κάποιον τίτλο. Μεγάλος στόχος είναι να βρεθούμε και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εμείς θα παλεύουμε σε κάθε παιχνίδι και θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο μέχρι το τέλος της σεζόν”.
Για το πώς πήρε την απόφαση να αφήσει το αγγλικό ποδόσφαιρο και να έρθει στην Ελλάδα:“Όταν η προηγούμενη ομάδα μου, η Πόρτσμουθ υποβιβάστηκε από την Τσάμπιονσιπ, με ενημέρωσαν ότι δεν μπορεί ο σύλλογος να αντέξει το συμβόλαιο μου. Χάρισα κάποια χρήματα και έμεινα ελεύθερος. Υπήρξαν προτάσεις για μένα από άλλες αγγλικές ομάδες, αλλά δεν κάλυπταν τη φιλοδοξία μου. Τότε κάποιος από τον ΠΑΟΚ τηλεφώνησε στον μάνατζέρ μου. Του μετέφερε μία πρόταση και του τόνισε ότι τα χρονικά περιθώρια ήταν στενά για να προλάβει η ομάδα να με δηλώσει για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Δεν το σκέφτηκα και πολύ. Είπα στον μάνατζέρ μου “πάμε στην Ελλάδα να κλείσουμε! Του είπα πάμε (σ.σ.: το επανέλαβε στα ελληνικά!) και έτσι ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη, είχα την πρώτη γνωριμία με την ομάδα και έκλεισα. Αποφάσισα να έρθω στον ΠΑΟΚ μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες. Κι όταν είδα την πόλη, μίλησα με τον προπονητή και τους ανθρώπους της ομάδας. Τελικά ήταν μία εύκολη απόφαση για μένα”.
Για το ποιοι παίκτες του ΠΑΟΚ μπορούν να παίξουν στην Πρέμιερ Λιγκ: “Αρκετοί! Ο Κλάους, ο Γεωργιάδης, ο Λάζαρ, ο Κατσικάς (“όπως έπαιξε στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης με εντυπωσίασε…)”.
Για το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα σε σχέση με την Αγγλία: “Σίγουρα υπάρχουν διαφορές, αλλά το αγωνιστικό επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα είναι πολύ καλό. Αυτό ήταν μία έκπληξη για μένα. Η πιο μεγάλη διαφορά έχει να κάνει με το οικονομικό κομμάτι, την αυτονομία που μπορούν να έχουν οι ομάδες στην Αγγλία από τα μεγάλα έσοδα που έχουν και οι καλύτερες υποδομές σε γήπεδα, εγκαταστάσεις και προπονητικά κέντρα. Στην Αγγλία υπάρχουν 5-6 ομάδες που είναι σε τοπ επίπεδο και μετά οι περισσότεροι σύλλογοι είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο. Αυτό ισχύει αναλογικά και στην Ελλάδα. Υπάρχουν 4-5 ομάδες που είναι πιο ψηλά από τις υπόλοιπες, όπως είναι ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός…
Στην Ελλάδα, όμως, υπάρχουν κι άλλες καλές ομάδες, όπως είναι ο Ατρόμητος για παράδειγμα, Ίσως ο κόσμος στο εξωτερικό νομίζει ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο υψηλού επιπέδου, αλλά όταν ήρθα στην Ελλάδα διαπίστωσα με έκπληξη ότι όλες οι ομάδες προσπαθούν να παίξουν στρωτό ποδόσφαιρο. Την προηγούμενη εβδομάδα παίξαμε με μία ομάδα από τη δεύτερη κατηγορία που δεν την ήξερα (σ.σ. Πανσερραϊκός) και διαπίστωσα πώς και αυτή η ομάδα προσπαθεί να παίξει ορθολογικό ποδόσφαιρο. Στην Αγγλία οι περισσότερες ομάδες δεν προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο όπως στην Ελλάδα. Επιμένουν στις μεγάλες μπαλιές από την άμυνα κι ό,τι γίνει. Γι’ αυτό και εντυπωσιάστηκα με το επίπεδο του ποδοσφαίρου γενικότερα στην Ελλάδα”.
Για τις υποδομές που υπάρχουν στην Αγγλία σε σχέση με την Ελλάδα: “Στο αγγλικό ποδόσφαιρο υπάρχουν εκατομμύρια λίρες που εισρέουν από παντού. Σ’ αυτό τον τομέα, των εσόδων, τα λεφτά είναι τρελά στην Αγγλία. Αλλά το επίπεδο του ποδοσφαίρου δεν είναι τόσο κακό όσο νομίζετε στην Ελλάδα και οι διαφορές με την Αγγλία είναι μικρότερες. Πέρσι ο ΠΑΟΚ πήγε και κέρδισε μέσα στο Λονδίνο την Τότεναμ! Αυτό δε νομίζω ότι είναι τυχαίο… Ακόμη και που ήταν έκπληξη. Ο ΠΑΟΚ και κάποιες ομάδες στην Ελλάδα έχουν πολύ καλό επίπεδο. Ίσως ο ίδιος ο κόσμος στην Ελλάδα υποτιμά τις δυνατότητες που υπάρχουν στη χώρα σας”.
Για τα κίνητρα που έχει στα 30 του χρόνια: “Εχω μεγάλη όρεξη για ποδόσφαιρο και θέλω πάντα να παίζω στο υψηλότερο επίπεδο που μπορώ. Και φυσικά πάντα παίζω για να κερδίζω. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Γι’ αυτό ήρθα από την Αγγλία στην άλλη άκρη της Ευρώπης στην Ελλάδα, για να παίξω στον ΠΑΟΚ. Ήρθα σε ένα από τα τοπ κλαμπ της Ελλάδας για να παλέψω για υψηλούς στόχους. Εξτρά κίνητρο για μένα είναι η Εθνική ομάδα. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει αν συγκεντρωθώ στον ΠΑΟΚ και να τα πάω όσο πιο καλά γίνεται στην Ελλάδα, γιατί μέσω των καλών εμφανίσεών μου με τον ΠΑΟΚ μπορεί να κληθώ ξανά στην Εθνική”.
Για τον τρόπο ζωής και την οικονομική κρίση στην Ελλάδα: “Πολλοί φίλοι, μου έλεγαν ότι πρέπει να προσέξω που επέλεξα τον ΠΑΟΚ και την Ελλάδα για να συνεχίσω την καριέρα μου λόγω της κρίσης. Για να είμαι ειλικρινής όμως δεν μπορώ να καταλάβω την κρίση στη Θεσσαλονίκη. Όπου και να πάω για φαγητό ή για καφέ, τα μαγαζιά είναι πάντα γεμάτα με κόσμο. Κρίση υπάρχει παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα. Και στην Αγγλία υπάρχει κρίση. Αλλά προφανώς οι Έλληνες δεν κλείνονται μέσα στα σπίτια τους παρά τα όσα προβλήματα υπάρχουν. Είναι διαφορετική η νοοτροπία τους. Αλλά μου αρέσει ο τρόπος που ζείτε. Και μου αρέσει ήδη πολύ και η Θεσσαλονίκη”.
Για τους νεαρούς παίκτες του ΠΑΟΚ: “Ο ΠΑΟΚ διαθέτει πολλούς καλούς ταλαντούχους νεαρούς παίκτες. Αυτό είναι καλό για την ομάδα, γιατί έτσι δεν χρειάζεται να ξοδεύει και πολλά χρήματα σε μεταγραφές. Σίγουρα όμως οι νεαροί χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν και να προσφέρουν περισσότερα. Δεν θέλω να αδικήσω κάποιους προσπαθώντας να ξεχωρίσω ορισμένους. Στο ξεκίνημα της σεζόν τα πηγαίνει πολύ καλά ο Κάτσε, Ο Πέλκας είναι ένας πολλά υποσχόμενος παίκτης… Ο “Στάφυ” (σ.σ.: Σταφυλίδης) είναι πολύ καλός, ενώ υπάρχουν και άλλοι με καλές προδιαγραφές”.
Για το επαναστατικό πνεύμα των Ιρλανδών που αρέσει στους Έλληνες και ειδικά στους οπαδούς του ΠΑΟΚ: “Ως λαοί οι Ελληνες και ο Ιρλανδοί έχουν πολλά κοινά και μοιάζουν πολύ. Είναι άνθρωποι ωραίοι και άνετοι, με μεγάλο πάθος. Σαφώς και αυτό αποτελεί ακόμη ένα κοινό στοιχείο. Φαίνεται ότι το αίμα του κόσμου του ΠΑΟΚ βράζει και οι οπαδοί έχουν μεγάλο πάθος για την ομάδα. Αυτό που αρέσει πολύ. Και εγώ νιώθω ότι έχω επαναστατικό πνεύμα και βγάζω μεγάλο πάθος στο παιχνίδι μου. Προσπαθώ, πάντα, να τα δίνω όλα μέχρι το τέλος. Είμαι μαχητής και το δείχνω μέσα στα γήπεδο… θέλω να κερδίζω πάντα και παντού. Ακόμη και στις προπονήσεις. Το πάθος για τη νίκη και η μαχητικότητα είναι δύο πολύ βασικά κομμάτια του χαρακτήρα μου”.
Για το αν αποδέχεται το χαρακτηρισμό μαχητής: “Σίγουρα! Ξεκίνησα από χαμηλά και πέρασα από όλες τις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας μέχρι να φτάσω στην Πρέμιερ Λιγκ. Από τη Μάνσφιλντ και τις πιο χαμηλές κατηγορίες της Αγγλίας έφτασα στη Σάντερλαντ και στη Στόουκ. Ποτέ δε μου χαρίστηκε τίποτα και πάντα πάλευα σκληρά και έδινα τις μάχες μου για να φτάσω όσο ψηλότερα μπορούσα. Νομίζω όμως ότι όλος ο ΠΑΟΚ,όλη η ομάδα έχει ιδιαίτερα μαχητικό πνεύμα”.
Για το παρολίγον ρεκόρ στις εκτελέσεις πέναλτι: “Ήθελα ακόμη ένα πέναλτι για να ισοφαρίσω το ρεκόρ που υπήρχε στην Αγγλία (Ο Φράνσις Λι, με καριέρα σε Μπόλτον, Μάντσεστερ Σίτι και Ντέρμπι από το 1959 μέχρι το 1976 και 234 γκολ, κρατούσε το ρεκόρ από τη σεζόν 1971-72 με 14/14 πέναλτι). Στο τελευταίο ματς της σεζόν 2003-04 η Μάνσφιλντ αντιμετωπίζαμε την Καρλάιλ. Αν πετύχαινα το πέναλτι θα κερδίζαμε την Καρλάιλ και θα υποβιβαζόταν. Τελικά αστόχησα, η Καρλάιλ πήρε την ισοπαλία και κέρδισε την παραμονή της και εγώ έχασα το ρεκόρ, το οποίο έμεινε στον Φράνσις Λι που είχε 14/14 εύστοχα πέναλτι…”.
Για τους κοινούς γνωστούς με Δώνη, Γεωργιάδη: “Ο κόουτς ήταν συμπαίκτης με τον Άγγλο ατζέντη μου τον Φέρδερστοουν, ο οποίος ήταν τότε παίκτης στην ομάδα νέων της Μπλάκμπερν. Γνωρίζονταν από παλιά παρότι ελικά ο ατζέντης μου δεν έπαιξε στην πρώτη ομάδα. Ο Γεωργιάδης ήταν συμπαίκτης με ένα φίλο μου τον Άντι Γκρίφιν, με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες στη Στόουκ. Όταν ήρθα στον ΠΑΟΚ έστειλα στον Γκρίφιν μία φωτογραφία μου με τον Γιώργο (σ.σ. Γεωργιάδη) για να του δείξω ποιον βρήκα στην Ελλάδα”.
Για το γεγονός ότι οι δύο τελευταίοι πρόεδροι του ΠΑΟΚ είναι βετεράνοι ποδοσφαιριστές: “Είναι σημαντικό για μία ομάδα να έχει ανθρώπους που έχουν παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο, σε σημαντικά πόστα. Δεν τα ήξερα όλα αυτά για τον ΠΑΟΚ πριν έρθω, αλλά σταδιακά μαθαίνω ολοένα και περισσότερα. Είναι σημαντικό να υπάρχουν στην ομάδα άνθρωποι που έχουν τέτοιες ευρωπαϊκές εμπειρίες και γνωρίζουν καλά την τεχνογνωσία του ποδοσφαίρου, όπως αυτοί που βρίσκονται στον ΠΑΟΚ…”.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.