φωτο eurokinissi

Του Ζαχαρία Ζούπη*
Αν κάποιος ακούσει κυβερνητικά στελέχη να µιλούν για την κατάσταση στην οικονοµία, νοµίζεις ότι ζεις σε άλλη χώρα, ότι προέρχεσαι από άλλο πλανήτη. Βλέπουν επιτυχίες, ανοδική πορεία της οικονοµίας. Κι όµως το 80% των πολιτών περίπου σύµφωνα µε όλες τις δηµοσκοπήσεις αισθάνονται ότι η χώρα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση, ενώ η µεγάλη πλειοψηφία παίρνει θέση ότι αργεί αρκετά η πραγµατική έξοδος από την κρίση, η είσοδος σε µια φάση βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου της µέσης ελληνικής κοινωνίας.
Τι συµβαίνει αλήθεια; Βλέπει κάτι η Κυβέρνηση που δεν βλέπουν οι πολίτες; Ασφαλώς όχι. Η Κυβέρνηση συνειδητά δηµιουργεί µια ψευδή εικόνα, κάνει µια προπαγανδιστική εκστρατεία να πείσει όσους πείσει και ξέροντας πως ότι και να κάνει, έχει χάσει από τα αποδυτήρια τις επόµενες εκλογές.
Είναι αυτή η διαπίστωση µια αβάσιµη κατηγορία; Όχι. Η Κυβέρνηση γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τους δείκτες της πραγµατικής οικονοµίας, τους δείκτες της πραγµατικής ζωής των ανθρώπων και αυτοί είναι απελπιστικά καταθλιπτικοί. Οι ισχυρισµοί της εποµένως αποτελούν µια συνειδητή προσπάθεια διαστρέβλωσης της κατάστασης, ωραιοποίησής της.
Ας δούµε κάποιους δείκτες, όσο κι αν οι αριθµοί κουράζουν:
– 2,4 εκατ. άνθρωποι σύµφωνα µε τα στοιχεία του ΙΟΒΕ βρίσκονται σε συνθήκες σοβαρής υλικής στέρησης! Αυτό είναι το αποτέλεσµα της ταξικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και η µεσαία τάξη συντρίβεται, λιώνεται.
– Τη στιγµή που η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για την υπεραπόδοση των φόρων και την υπέρβαση του πλεονάσµατος, το διαθέσιµο εισόδηµα – σύµφωνα µε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ – µειώθηκε κατά 2,7 δις. ευρώ το 2016 σε σχέση µε το 2015, που µε την σειρά του είχε µειωθεί σε σχέση µε το 2014.
– Παρουσιάζεται πλεόνασµα, όταν οι ληξιπρόθεσµες και συνεπώς αµέσως απαιτητές υποχρεώσεις του Δηµοσίου ανέρχονται σε 6 δις. ευρώ. Μιλάµε για πρωτοφανές στέγνωµα της αγοράς. Όταν σε 300.000 συνταξιούχους καθυστερούν επί µήνες τις κύριες ή επικουρικές συντάξεις ή και τα εφάπαξ. Αυτό δεν αποτελεί αναλγησία; Δεν είναι ντροπή οι δανειστές να πιέζουν να αποδοθεί τµήµα έστω αυτών των υποχρεώσεων και η ελληνική Κυβέρνηση να µην ανταποκρίνεται; Δεν ντρέπονται όσοι θέλουν να εµφανίζονται ως αριστεροί κυβερνώντες, να µην αποδίδουν συντάξεις;
Υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που περιγράφουν αυτήν την ζοφερή πραγµατικότητα και αναδεικνύουν την υποκρισία της Κυβέρνησης και την διαρκή ροπή της προς τα ψέµατα και τον εµπαιγµό µιας ολόκληρης κοινωνίας. Τι να πει όµως κανείς. Η ίδια Κυβέρνηση δεν είναι που µιλάει για έξοδο από τα µνηµόνια και απαλλαγή από την εποπτεία όταν η ίδια φρόντισε και ψήφισε επιπλέον µέτρα ύψους 5 δις. ευρώ από την θεωρητική λήξη των µνηµονίων µέχρι και το 2021, ενώ έχει δεχτεί το ύψος των επιτοκίων µέχρι το 2016 και το Υπερταµείο για 100 περίπου χρόνια;
Πολλά τα ψέµατα που ζήσαµε. Πολλά τα ψέµατα που ανέβασαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αλλά και τον κρατάνε ακόµα µε τη βοήθεια ξένων κέντρων, σηµαντικού τµήµατος του µεγάλου κεφαλαίου. Ως πότε άραγε; Ως πότε οι πολίτες θα αντιµετωπίζονται ως ιθαγενείς που κάποιοι θα αισθάνονται υπερήφανοι που θα τους δώσουν καθρεφτάκια – δες επίδοµα ή χαρτζιλίκι-  λίγο πριν τις γιορτές; Ως πότε θα µένουµε σιωπηροί περιµένοντας εκλογές απαλλαγής, βλέποντας µια κοινωνία να πεθαίνει, να παρακµάζει και οι κυβερνώντες να αισθάνονται όµορφα που θα δώσουν λίγο νερό σε κάποιους πριν σβήσουν και αφού έχουν ευτελιστεί ανθρώπινα, ηθικά, οικονοµικά;
*Ο κ. Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής