, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Ε. Ζουγανέλη: Στη σκηνή βρίσκω «το παιδί» μέσα μου

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη είναι από τους καλλιτέχνες που με το ιδιαίτερο στυλ τους μπορούν να επαναπροσδιορίσουν μια ολόκληρη εποχή στη μουσική σκηνή. Και το έκανε, πράγματι, με τον καλύτερο τρόπο. Το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι δεν είναι πια το ίδιο από τη στιγμή που αποφάσισε ν’ ασχοληθεί μαζί του. Και την Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της καλοκαιρινής της περιοδείας με τίτλο «Κάπου σ’ έχω ξαναδεί» έρχεται για μια μοναδική συναυλία στο Θέατρο Δάσους για να το αποδείξει για άλλη μια φορά.
Συνέντευξη στον ΠΟΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟ
Μεγαλώνοντας μέσα σε μια καλλιτεχνική οικογένεια, πιστεύετε ότι ήταν μοιραίο να αναπτύξετε κι εσείς καλλιτεχνική φύση, ή θα το κάνατε ούτως ή άλλως;
Για μένα αυτή ήταν μια πραγματικότητα, σ’ αυτή την οικογένεια μεγάλωσα και δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Οπότε ήταν αυτή η δική μου αφετηρία.
Ποια υπήρξαν τα πρότυπα που βοήθησαν στο να «κτίσετε» αυτό το ιδιαίτερο στιλ τόσο στις ερμηνείες όσο και στη σκηνική σας παρουσία;
Δεν ξέρω αν θα τα χαρακτήριζα πρότυπα. Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι να βρεις την προσωπική σου διαδρομή για να μπορέσεις να εκφράσεις τα πράγματα που έχεις συλλέξει απ’ τη ζωή. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι εγώ νιώθω ένας άνθρωπος τυχερός, η ζωή μου τα έφερε έτσι ώστε έχω βιώματα τα οποία θέλω να τα εκθέσω. Από κει και πέρα το αν έχουν παίξει κάποιοι άνθρωποι της τέχνης ρόλο στη διαμόρφωση του «είναι» μου… σαφώς! Όποιος ήρθε στο δρόμο μου και όποιος έτυχε ν΄ ακούσω. Έχουν αλλάξει την αισθητική μου, έχει διαμορφώσει τον τρόπο μου και τον χαρακτήρα μου. Αλλά νομίζω ότι το σημαντικότερο είναι να βρεις τα δικά σου εκφραστικά μέσα και το δικό σου χώρο ν’ αρχίσεις να εκφράζεις αυτό που είσαι.
Τα τραγούδια βγάζουν την ευαισθησία στην ερμηνεία ή η ευαισθησία οδηγεί στην επιλογή αυτών των τραγουδιών;
Νομίζω ότι ευαισθησία είναι κάτι που μπορώ να πω ότι με χαρακτηρίζει, ούτως ή άλλως. Και σαν άνθρωπο και στην καθημερινότητα και στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, χωρίς να είμαι σίγουρη αν αυτό είναι καλό ή κακό. Σίγουρα μπορώ να πω όμως ότι είμαι ευαίσθητη στον τρόπο που λαμβάνω τα πράγματα και προφανώς αυτό παίζει ρόλο και στην επιλογή των τραγουδιών, οπότε νομίζω ότι είναι ένα συνδυαστικό πακέτο.
Θα μπορούσατε να πείτε ότι κάποια από τα τραγούδια σας είναι «αυτοβιογραφικά»;
Καθαρά αυτοβιογραφικά δεν θα μπορούσα να το πω. Εγώ γενικά είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος πιστεύει ότι έχουμε μια πηγή βιωμάτων μέσα μας στην οποία καλό είναι να έχουμε πρόσβαση και να μπορούμε να αντλούμε ό,τι χρειάζεται στην εκάστοτε στιγμή. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλοι αυτοί οι μεγάλοι καλλιτέχνες που πέρασαν βίωσαν ό,τι ακριβώς ερμήνευσαν. Δεν ξέρω αν προλαβαίνεις σε μια ζωή. Μπορεί και κάποιοι να ‘ταν τυχεροί και να τα πρόλαβαν. Αλλά τα συναισθήματα υπάρχουν μέσα μας. Από πού έχει προκληθεί το καθένα… ο πόνος, ας πούμε, είναι κοινός. Είτε προέρχεται από θάνατο, είτε προέρχεται από χωρισμό απλώς, ο πόνος υπάρχει σαν σημείο αναφοράς. Από κει και πέρα παίζει ρόλο στον καθένα πόσο θα το ανακαλύψει, να το ανασύρει και θα το εμπλουτίσει με τη δύναμη της φαντασίας και τη δημιουργικότητα. Οπότε με αυτήν την έννοια όλα τα τραγούδια θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αυτοβιογραφικά. Με την έννοια αυτής της πηγής που λέω ότι υπάρχει. Πιστεύω στον κάθε άνθρωπο υπάρχει ή υπάρχει και μέσα από τις εμπειρίες των άλλων, των ανθρώπων που αγαπούμε, μας έχουν ανοιχτεί, έχουμε βρεθεί, τους έχουμε συμπαρασταθεί οπότε αν κάποιος είναι διαθέσιμος μπορεί να αντλήσει κι από κει πράγματα και να ερμηνεύσει.
Τι πιστεύετε πως είναι αυτό που εδραίωσε την ευρεία αποδοχή και την επικοινωνία σας με το κοινό;
Νομίζω ότι είναι μια σειρά πραγμάτων. Σίγουρα πιστεύω ότι παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό και το ρεπερτόριο. Έτυχε να έρθουν κάποια τραγούδια στα χέρια μου μια συγκεκριμένη στιγμή τα οποία για κάποιο λόγο άγγιξαν μια μερίδα ανθρώπων. Από κει και πέρα θεωρώ ότι το πραγματικό στήσιμο και επαφή με το κοινό συμβαίνει μέσα από το live. Προφανώς οι άνθρωποι που μ’ έχουν δει στα live έχουν καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει. Ο,τιδήποτε. Σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους δεν αρέσει σίγουρα, αλλά αυτοί που συνεχίζουν να μ’ ακολουθούν θεωρώ ότι βρίσκουν μια συνέχεια σ’ όλο αυτό το πράγμα.
Η αναγνωρισιμότητά σας δεν φαίνεται να αφαιρεί κάτι από τον αυθορμητισμό σας. Πώς την διαχειρίζεστε;
Δυστυχώς η αναγνωρισιμότητα έφερε κάτι τέτοιο, αλλά αυτό συμβαίνει πιο πολύ στην προσωπική μου ζωή. Εννοώ ότι έχω πάψει να είμαι πολύ – πολύ αυθόρμητη στην καθημερινότητα ενδεχομένως, αλλά αυτό δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τη δουλειά ή με τη σοβαρότητα κάποιων πραγμάτων. Γιατί μπορεί να φαντάζει αυτή η δουλειά πιο ανέμελη κι ευχάριστη, αλλά στην πρακτικότητά της…. στην καθημερινότητα χρειάζεται να έχεις μια συγκέντρωση η οποία πολλές φορές σου αφαιρεί λίγο από τον αυθορμητισμό. Για μένα αποτελεί πολύ μεγάλη πηγή χαράς και πραγματικά με κάνει να βρίσκω το «παιδί» μέσα μου η ώρα του live στη σκηνή. Δεν ξέρω πώς στο live ακόμα έχει μείνει ο αυθορμητισμός μου. Ίσως απ’ την πολύ χαρά.
Και μιλώντας για live… Αφορμή για την κουβέντα μας είναι η συναυλία σας στο Θέατρο Δάσους στις 9 Σεπτεμβρίου. «Κάπου σ’ έχω ξαναδεί» που είναι και ο τίτλος του νέου σας single.
Η περιοδεία αυτή ξεκίνησε απ’ τον Ιούλιο.. Ευτυχώς έχουμε σταματήσει σε πάρα πολλούς σταθμούς στην Ελλάδα, έχει επικοινωνηθεί το πρόγραμμά μας και είμαι πολύ χαρούμενη που έρχομαι στη Θεσσαλονίκη μετά από όλη αυτή την εμπειρία. Αγαπώ πολύ τη Θεσσαλονίκη κι έχω πολύ συγκεκριμένη σχέση, αγαπώ πολύ και το Θέατρο Δάσους διότι όλες μου οι συναυλίες έχουν γίνει εκεί. Έτσι για μένα είναι ένα σημείο αναφοράς και το περιμένω με χαρά. Στην παράσταση είμαστε μαζί με τον Γιάννη τον Χριστοδουλόπουλο όπως ήμασταν και τον χειμώνα. Ήταν μια συνεργασία που ευδοκίμησε γι’ αυτό την συνεχίσαμε και το καλοκαίρι… προέκυψε και το νέο τραγούδι «Κάπου σ΄ έχω ξαναδεί» που ήταν ένα συν σ’ αυτό και είναι ένα πρόγραμμα το οποίο μας εκφράζει αυτή τη στιγμή. Εκφράζει την καλοκαιρινή μας διάθεση, αποτελείται από τραγούδια της προσωπικής μου δισκογραφίας και κάποια τραγούδια που πάντα εμπεριέχονται στο πρόγραμμά μου τα οποία αυτή την περίοδο θέλησα να ερμηνεύσω εγώ. Προσπαθώ να περάσω μέσα από τα live διάφορα συναισθήματα κι ένα μήνυμα είτε φαίνεται, είτε όχι. Πολλά τα συναισθήματα είτε είναι χαρά, θυμός, πόνος, φόβος…Όλα είναι μέσα στη ζωή, όλα περνιούνται κι όλα ξεπερνιούνται και το ευχάριστο είναι ότι η ζωή προχωράει και θα σου δώσει ακόμα περισσότερους πειρασμούς και δώρα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.