Θεσσαλονίκη 2030, πόλη των «γερόντων»;
*Του Κωνσταντή Σεβρή
Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε μέσω του ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου, δεκάδες άρθρα που αφορούν αναπτυξιακά σχέδια που θα οδηγήσουν στη γενική αναμόρφωση της Θεσσαλονίκης, ως το 2030.
Έλλογα μας εξιτάρει η ιδέα της πολύπλευρης αναβάθμισης της πόλης, μετά από δεκαετίες εγκατάλειψης. Εγκατάλειψη, που επιβλήθηκε ποικιλοτρόπως από την «Αθηνοκεντρική» ελίτ της χώρας. Η οποία πίσω από «λαμπρές» και πολυδάπανες διοργανώσεις, «έκτισε» τον υδροκέφαλο και αθηνοκεντρικό χαρακτήρα της «εκσυγχρονισμένης» Ελλάδας. Παρακμάζοντας τη «συμπρωτεύουσα» και «αδειάζοντας» πληθυσμιακά την επαρχία ταυτοχρόνως!
Προτού όμως πάρουν «φωτιά» τα μελετητικά και τεχνικά γραφεία, έχει σημασία να δούμε τη δημογραφική πραγματικότητα της πόλης μας, σε εκείνο το μακρινό αλλά και συνάμα κοντινό 2030.
Ήδη τη χρονιά που πέρασε καταγράψαμε σε εθνικό επίπεδο μείωση 0,14% του πληθυσμού ενώ οι εκτιμήσεις για το 2050 προβλέπουν συνολική μείωση του πληθυσμού κατά 2,5 εκατομμύρια. Ενδεικτικά, για τον κεντρικό Δήμο της πόλης προβλέπεται μείωση του πληθυσμού κατά 100.000 ως το 2030, όταν στην τελευταία απογραφή (2011) είχε 315.000 μόνιμους κατοίκους.
Ως εκ τούτου, φαντάζει εκτός πραγματικότητας σήμερα οι ελίτ της πόλης να παρουσιάζουν «τοπόσημα», δαπανηρές αναπλάσεις και έργα «μακέτας». Όταν γίνεται εμφανές πως η Θεσσαλονίκη του 2030 θα είναι εμφανώς γερασμένη, δίχως νέους, παραγωγικούς και δραστήριους, Θεσσαλονικείς.
Η αναγέννηση της Θεσσαλονίκης κι η ανταπάντηση στο υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών, περνά μέσα από την δημιουργία και χρηματοδότηση σχεδίων που αφορούν τη δημογραφική πολιτική της πόλης μας. Πολιτικές και παραδείγματα που δεκάδες χώρες και πόλεις αγκάλιασαν, εφάρμοσαν και βλέπουν ήδη αποτελέσματα. Μια πόλη που εργάζεται για τη δημογραφική της πορεία, είναι μια πόλη με μέλλον. Μια πόλη που αδιαφορεί;
*Ο κ. Σεβρής είναι επικεφαλής της παράταξης «Μένουμε Θεσσαλονίκη»