, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

«Κάρτα στάθμευσης» κατοίκων στην Ε΄ κοινότητα του δ. Θεσσαλονίκης – μια τρύπα στο νερό;

Αχός βαρύς ακούγεται το τελευταίο καιρό για το πρόβλημα του parking στην Θεσσαλονίκη, με αιχμή και αφορμή την επέκταση του μέτρου της κάρτας στάθμευσης κατοίκου στην Ε΄ δημοτική κοινότητα. Μοιάζει να είναι (είμαστε, κι εγώ εκεί μένω) όλοι δυσαρεστημένοι.
Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΕΚΟΥΛΗ*
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να επαναλάβουμε το θαύμα του χορτασμού 5000 ανθρώπων με 5 ψωμιά και 2 ψάρια, δεν μπορούμε να πολλαπλασιάσουμε τα ελάχιστα και να γίνουν τόσα πολλά ώστε να φτάσουν για όλους. Η άλλη αλήθεια είναι ότι κάθε περιοχή της πόλης έχει διαφορετική «ζωή», επομένως διαφορετικές ανάγκες.
Στο βάθος, όμως, το πρόβλημα είναι ένα, κοινό και απλό: έτσι όπως φτιάχτηκαν οι πόλεις μας δεν χωράνε τα αυτοκίνητά μας – ούτε, βέβαια, και των επισκεπτών της. Οι θέσεις στάθμευσης δεν επαρκούν.
Να συμφωνήσουμε, κατ’ αρχήν, ότι μια πόλη με απαράδεκτες δημόσιες συγκοινωνίες (ανύπαρκτες σχεδόν τα 2 τελευταία χρόνια, από τότε που κρατικοποιήθηκε ο αμαρτωλός ΟΑΣΘ) δεν μπορεί να ζητάει ή να επιβάλλει στους κατοίκους της να μην χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους.
Άρα, το πρώτο και πιο επείγον ζήτημα είναι να (ξανα)φτιαχτούν οι δημόσιες συγκοινωνίες. Επ’ αυτού, ο υποψήφιος δήμαρχός μας Νίκος Ταχιάος έχει εξαγγείλει το αυτονόητο: άμεση εφαρμογή της Οδηγίας 1370 της ΕΕ και δημόσια, διεθνής προκήρυξη της ανάθεσης των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης σε ιδιωτική εταιρεία, με ισχυρό έλεγχο μιας δημόσιας ρυθμιστικής (και εποπτικής) αρχής. Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση θα είναι, ο ΟΣΕΘ (με άλλη δομή) θα είναι – λίγο ενδιαφέρει, σ’ αυτό το σημείωμα.
Βεβαίως, καλές αστικές συγκοινωνίες σημαίνουν απλώς μείωση της ανάγκης χρήσης των ιδιωτικών αυτοκινήτων. Τα οποία θα εξακολουθήσουν να μην χωρούν στις θέσεις στάθμευσης.
Η μόνη λογική λύση είναι η αύξηση των προσφερόμενων θέσεων – επομένως η κατασκευή πολυώροφων (επάνω ή κάτω από το έδαφος) χώρων στάθμευσης. Από κοντά και η μετασκευή υπαρχόντων, κατάλληλων κενών κτιρίων σε χώρους στάθμευσης. Και, βέβαια, η άρση της απαγόρευσης δημιουργίας χώρων στάθμευσης κάτω από πάρκα ή πλατείες.
Η αύξηση της προσφοράς θέσεων θα σημάνει μείωση των τιμών, που σήμερα είναι απαγορευτικές. Ο δήμος Θεσσαλονίκης μπορεί, αν θέλει, να ασκήσει πιέσεις και προς τους νυν ιδιοκτήτες τέτοιων χώρων για μείωση των τιμών. Ή να αποκτήσει δικά του parking, μέσω των οποίων μπορεί να ακολουθήσει την ίδια πολιτική συμπίεσης των τιμών. Φυσικά, το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, απόλυτα ασφυκτικό μέχρι στραγγαλισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι αμφίβολο αν επιτρέπει στους δήμους να ασκήσουν τέτοια πολιτική, γρήγορα και αποτελεσματικά. Η αλλαγή του, με ενίσχυση των πόρων και των αρμοδιοτήτων των δήμων, πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα της επόμενης κυβέρνησης.
Εφ’ όσον η κατοχή ΙΧ αυτοκινήτου είναι συνυφασμένη πια με το δικαίωμα στην μετακίνηση, και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου σήμανε την κατοχή ενός και παραπάνω αυτοκινήτων ανά οικογένεια, όλα αυτά τα οχήματα κάπου πρέπει να σταθμεύουν. Κάπου κοντά στην κατοικία, στον χώρο εργασίας του καθενός. Αλλά και στον προορισμό του επισκέπτη ή του τουρίστα. Όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις διαθέτουν άφθονα (και σχετικά φτηνά) parking, ακόμη και στο κέντρο τους.
Μόνο εφ’ όσον μια πόλη διαθέτει επαρκείς χώρους στάθμευσης, μπορεί μετά να σχεδιάσει μέτρα ελέγχου της ή, ευρύτερα, κυκλοφοριακή πολιτική. Όσο το «τριγύρισμα» στους δρόμους είναι απαραίτητο μέχρι να βρεις να παρκάρεις, το κυκλοφοριακό θα επιδεινώνεται.
Φυσικά, για να γεμίσουν οι χώροι στάθμευσης και να αδειάσουν οι δρόμοι, θα πρέπει να υπάρξει συστηματική αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης, αρχίζοντας από τα βασικά: το διπλοπαρκάρισμα πρέπει να απαγορευτεί (και να σταματήσει) άμεσα και απολύτως. Η στάθμευση ή και η είσοδος στις λεωφορειολωρίδες πρέπει να απαγορευθεί πλήρως και απολύτως (αλλιώς δεν θα έχουμε ποτέ ούτε καλές αστικές συγκοινωνίες).
Η αστυνόμευση και της κυκλοφορίας και της στάθμευσης δεν μπορεί να συνεχίσει να γίνεται με τις παραδοσιακές μεθόδους (τροχαία ή δημοτική αστυνομία). Πρέπει να εκμεταλλευτούμε την τεχνολογία (κάμερες ή/και αισθητήρες) ώστε η διαχείριση του όλου συστήματος να γίνει φτηνότερη, αποτελεσματικότερη και πιο «έξυπνη» – και να μπορεί να καθοδηγεί τους πάντες ακόμη και πού θα βρουν ελεύθερη θέση στάθμευσης.
Η κάρτα κατοίκου στην Ε΄ κοινότητα δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα – μόνο καινούρια θα δημιουργήσει.
Οι προτεραιότητές μας, λοιπόν, πρέπει να είναι (κατά σειράν – αλλά και παράλληλα η μία με την άλλη):

  • Αύξηση της προσφοράς θέσεων στάθμευσης (κατασκευή νέων χώρων, μείωση τιμών)
  • Βελτίωση σε ευρωπαϊκά επίπεδα των αστικών συγκοινωνιών με δημόσιο, διεθνή διαγωνισμό
  • Αυστηρή αστυνόμευση (και κατάργηση) αντικοινωνικών συμπεριφορών: διπλοπαρκάρισμα, είσοδος στις λεωφορειολωρίδες κλπ.
  • Νέα κυκλοφοριακή μελέτη (η υπάρχουσα είναι του 2000), όπου θα ρυθμίζονται με λογικό τρόπο ευρύτερα κυκλοφοριακά προβλήματα (πεζοδρομήσεις, νέες λεωφορειολωρίδες, ποδηλατόδρομοι, πατίνια κλπ.)

Ο Σπύρος Στεκούλης είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Ν. Ταχιάου, «Θεσσαλονίκη Υπεύθυνα»

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.