, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Ν. Παντελίδου: «Το παραλιακό μέτωπο Καλαμαριάς χρειάζεται γενναίες αποφάσεις»

 
Ρεπορτάζ: Δέσποινα Κρητικού
 
Η παραλία της Καλαμαριάς είναι ένα από τα καυτά ζητήματα του παραλιακού δήμου της Θεσσαλονίκης που παραμένουν στο προσκήνιο για πολλά χρόνια. Η ένταξη του παραλιακού μετώπου στο ΤΑΙΠΕΔ και γενικότερα η πολυπλοκότητα των ιδιοκτησιών κατά μήκος της παραλίας προβάλλουν εμπόδια. Η νέα Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Ναταλία Παντελίδου ξεδιπλώνει στην Karfitsa τα εμπόδια, τις πρωτοβουλίες και τις πρακτικές που θα ακολουθήσει  η διοίκηση του δήμου Καλαμαριάς προκειμένου το παραλιακό μέτωπο να γίνει προσβάσιμο για τους πολίτες.
 
Σε ποια φάση βρίσκεται το παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς
Η Καλαμαριά βρέχεται από θάλασσα στη μεγαλύτερη έκταση της.
Ωστόσο όμως φαίνεται να «αποστρέφεται» αυτή τη συγκυρία καθότι η πόλη δεν είναι προσανατολισμένη προς το θαλάσσιο μέτωπο, ενώ οι λειτουργείες της και η ψυχαγωγία είναι αποκομμένα από το υγρό στοιχείο.
Το παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς, αποτελεί ένα μέρος ενός ευρύτερου, ενιαίου συνόλου, αυτό της Θεσσαλονίκης. Η αντιμετώπιση του σε μητροπολιτικό επίπεδο, θα ενισχύσει συμπληρωματικές λειτουργείες και χρήσεις, όπως για παράδειγμα την έλευση της θαλάσσιας συγκοινωνίας, αλλά και τη βούληση για ένα ενιαίο ποδηλατοδρόμο και μια συνεχόμενη περιπατητική διαδρομή. Επιπλέον η ενιαία αντιμετώπιση θα λειτουργεί σε κατεύθυνση συμπληρωματική για τους Δήμους, όχι ανταγωνιστική.
Σε αυτό το πλαίσιο υποθέτω ότι σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει το Ειδικό Χωρικό για το παραλιακό μέτωπο που εκπονείται από τη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.
 
Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που συναντάτε για την ανάπλαση του

Σε αυτή τη χρονική φάση το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μια ενδεχόμενη ανάπτυξη και ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Καλαμαριάς είναι η συνθετότητα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, όπως Κτηματική, ΤΑΙΠΕΔ και ιδιωτικά οικόπεδα. Στις περιπτώσεις των απαλλοτριώσεων δε, απαιτούνται υπέρογκα ποσά  τα οποία υπερβαίνουν τη κλίμακα και τις δυνατότητες ενός δήμου.
Ποιες οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβετε 
Χρέος και καθήκον μας είναι να παίρνουμε δυναμική θέση και στάση όταν πρόκειται για επικείμενες αναπλάσεις που προέρχονται από τη κεντρική διοίκηση. Όπως για παράδειγμα η υπό εκπόνηση ανάπλαση της Μαρίνας Καλαμαριάς. Είμαστε απόλυτα θετικοί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο σενάριο ανάπτυξης, εφόσον όμως εξασφαλίζονται συνθήκες δημόσιου χαρακτήρα. Στόχος για όλο το παραλιακό μέτωπο είναι η απρόσκοπτη και ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Η δυνατότητα ενός περιπάτου δίπλα στο νερό, ακόμα και όταν αυτό γεωγραφικά δεν φαίνεται εφικτό. Για παράδειγμα στη περιοχή του κυβερνείου ο περίπατος θα μπορούσε να γίνεται περιμετρικά μέσω ντεκ. Φυσικά τέτοιου είδους επεμβάσεις απαιτούν σύνθετες υποδομές και στηρίξεις, ενώ πολλές φορές «σκοντάφτουν» σε πληθώρα εγκρίσεων διαφόρων φορέων και υπηρεσιών.
Πως θα διαμορφωθεί τελικά η παραλία της Καλαμαριάς; 
 
Η Παραλία της Καλαμαριάς δεν μπορεί να έχει μία μόνο εικόνα. Μορφολογικά και γεωγραφικά διαφοροποιείται όσο τη διασχίζει κανείς και αυτό το στοιχείο είναι που τη κάνει ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη. Το όραμα μου είναι ένας συνεχόμενος περίπατος μέσα από αυτή τη διαδοχή των βιωματικών καταστάσεων. Μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα, σε ένα οικιστικό περιβάλλον που έχει στο Καραμπουρνάκι, μετάβαση στο φυσικό περιβάλλον στη περιοχή του Κυβερνείου με τη θέα από ψηλά, πέρασμα στη φυσική ακτογραμμή της περιοχής της πλαζ…Αφήνοντας τη παραλία με την άμμο, περνάμε στη Μαρίνα σε ένα πιο δομημένο περιβάλλον, ενδεχομένος με εμπορικές και χρήσεις αναψυχής πλαισιωμένες από εγκαταστάσεις πρασίνου. Έχοντας διασχίσει τη Νέα Κρήνη και τερματίζοντας τη διαδρομή μας στα γεωγραφικά όρια του Δήμου, συναντάμε ξανά τη φυσική ακτογραμμή της παραλίας, αυτή τη φορά πλαισιωμένο από χρήσεις αθλητισμού, που χρήζουν μια ανάπλαση «ενοποιητικού χαρακτήρα», ώστε να υπάρχει μια συνοχή μεταξύ τους. Σκέψη μου να μπορούσε κάνεις να διασχίσει ακόμα και τον ιππικό όμιλο, ανάμεσα στις εγκαταστάσεις του. Άλλωστε στη περιοχή της Μίκρας θα είναι ο τερματικός σταθμός του Μετρό, θέσεις στάθμευσης και ο σταθμός μετεπιβίβασης, προσδίδοντας ένα χαρακτήρα πιο σύγχρονο.
Η ανάγκη να «στραφούμε» προς τη θάλασσα γίνεται όλο και πιο επιτακτική. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις στρατηγικού χαρακτήρα, παράλληλα με επιχειρηματικότητα και συνεργασία από τη κεντρική διοίκηση του κράτους ώστε να λυθούν χρονίζοντα θέματα του παραλιακού μετώπου. Η στρατηγική αυτή, θα αποτελέσει και το πλαίσιο, στο οποίο θα «κουμπώσουν» όλες οι μελλοντικές και αποσπασματικές επεμβάσεις.
Η πεζοδρόμηση της Νικολάου Πλαστήρα έδειξε θετικά δείγματα
Διανύοντας τη «μετα-κορωνοϊου» εποχή υπήρξε η ανάγκη να βρεθούν σενάρια διεύρυνσης πεζοδρομίων, επιμηκύνσεων διαβάσεων κλπ. ώστε να εξασφαλίζονται οι απαραίτητες αποστάσεις μεταξύ μας.. Η εμπειρία επίσης της καραντίνας έδειξε πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε από χώρους περιπάτου και ποδηλάτου, πόσο η άθληση, αλλά και οι βόλτες ήταν τα στοιχεία αυτά που μας κράτησαν πειθαρχημένους στη μεγάλη αυτή πρόκληση που διανύσαμε και ίσως ξαναδιανύσουμε.
Επιπλέον αναγνωρίσαμε όλοι τη μεγάλη κρίση που πέρασαν τα καταστήματα κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμασίας.
Τα παραπάνω επιχειρήματα ήταν και αυτά που μας έδωσαν την ώθηση για τη πιλοτική αυτή εφαρμογή της «πεζοδρόμησης» της Νικολάου Πλαστήρα, τα δύο προηγούμενα Σαββατοκύριακα.
Σαν διαδικασία ήταν μια πρόκληση, γιατί πρακτικά αυτό δεν είχε ξανασυμβεί στο δήμο μας, ωστόσο απαιτούνταν μια καλή συνεργασία φορέων όπως η Τροχαία, ΟΑΣΘ, Μαρίνα Καλαμαριάς,  αλλά και ιδιωτών εθελοντών που χωρίς όλους αυτούς θα ήταν αδυνατο το εγχείρημα.
Ένα πείραμα όμως δε γίνεται για να δούμε αν ήταν πετυχημένο ή όχι. Το πείραμα γίνεται για να πάρουμε κάποιες ενδείξεις. Και οι ενδείξεις που πήραμε από το κόσμο ήταν ιδιαίτερα θετικές. Ο δρόμος, αν και πλέον στη καρδιά του καλοκαιριού, γέμισε από κόσμο, πιτσιρίκια έπαιζαν τριγύρω και ποδηλάτες διέσχιζαν από νωρίς τη Πλαστήρα. Η κλίμακα του δρόμου άλλαξε. Το ίδιο και η ατμόσφαιρα, τόσο το πρωί με τις μουσικές από τα μεγάφωνα, όσο και το βράδυ από τη δύση του ηλίου ως αργά τη νύχτα. Ανεξαρτήτως δρώμενων, αυτό που είχε μεγαλύτερη σημασία, ήταν η ίδια η συνθήκη να περπατά κανείς έχοντας εξασφαλισμένο και ασφαλή χώρο τριγύρω.
Ωστόσο δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά μας στον αντίλογο. Υπάρχουν κάποιες αγκυλώσεις του παρελθόντος που ακόμα υπαγορεύουν τη στάθμευση δίπλα από την εστίαση. Θεωρώ πως οτιδήποτε διαταράσσει το τρόπο που έχουμε συνηθίσει επιφέρει αντιδράσεις, το μέλλον είναι αυτό όμως που δικαιώνει για το αν κάποιες αποφάσεις ελήφθησαν σωστά. Αντιδράσεις υπήρξαν κατά τη πεζοδρόμηση της οδού Κομνηνών, αντιδράσεις και κατά τη φάση μονοδρόμησης της Μεταμορφώσεως.
Γι’ αυτό και οι πιλοτικές εφαρμογές είναι χρήσιμες για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Σαφώς και μια μόνιμη πεζοδρόμηση, θα έπρεπε να προβλέπει θέσεις στάθμευσης, προσβάσεις, ανεφοδιασμούς καταστημάτων κλπ. Οι πιλοτικές εφαρμογές με τη χρήση χρωμάτων στο οδόστρωμα είναι συνήθεις πρακτικές όταν πρόκειται ακόμα και για κόμβους, διαπλατύνεις, θέσεις τραπεζοκαθισμάτων κ.α.
Στόχος τέτοιων δράσεων, εκτός από κοινωνική συνοχή, είναι και η αύξηση της επισκεψιμότητας που στο παρελθόν ήταν μεγαλύτερη, καθώς επίσης και η ενθύμηση του ωραίου μας τόπου, της Καλαμαριάς.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.