Στο Βυζάντιο, οι αρματοδρομίες ήταν το πιο δημοφιλές άθλημα. Κεντρικό ρόλο είχαν οι φατρίες, οι οποίες είχαν ως σκοπό τη διοργάνωση των αρματοδρομιών, φροντίζοντας για την εξεύρεση και εκπαίδευση αλόγων και ηνιόχων, για την οργάνωση και αμοιβή του προσωπικού των στάβλων, καθώς και των ηθοποιών, χορευτών κλπ.
Του ΒΑΒΟΥΣΚΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Οι φατρίες, ανάλογα με το χρώμα της στολής των ηνιόχων τους, ήταν οι Λευκοί, οι Ερυθροί, οι Βένετοι (Γαλάζιοι) και οι Πράσινοι. Είναι αξιοσημείωτο, ότι μεταξύ των οπαδών συμπεριλαμβάνονταν πολύ συχνά και οι αυτοκράτορες (ήταν συνήθως υποστηρικτές της ομάδας των Πράσινων, και σπανιότερα –μόνο έξι αυτοκράτορες– των Βένετων).
Η ιστορική έρευνα αναγνώρισε στις αθλητικού χαρακτήρα αυτές ομάδες τόσο θρησκευτικό όσο και κοινωνικό και οικονομικό, αλλά και πολιτικό ρόλο.
Ο πολιτικός αυτός ρόλος έγινε στη γνωστή σε όλους μας «Στάση του Νίκα» το 532 ενάντια στον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, η οποία ξεκίνησε ως διαμαρτυρία από τους Πράσινους στον Ιππόδρομο εναντίον του Καλαπόδιου, συνεργάτη του Ιουστινιανού και τελικά κατεστάλη εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, στον Ιππόδρομο.
Και τώρα, θα μου πείτε, τι σας τα λέω όλα αυτά; Θα σας εξηγήσω αμέσως.
Από την πρώτη στιγμή της συμμετοχής μου ως υποψηφίου στις δημοτικές εκλογές, διαπιστώνω ότι υπάρχει ένα ζήτημα, το οποίο υφέρπει και «δηλητηριάζει» το εκλογικό περιβάλλον. Ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε, διότι δεν υπάρχει στην ουσία ζήτημα. Ποιο είναι αυτό; Είναι το ζήτημα της ανέγερσης του νέου γηπέδου του ΠΑΟΚ.
«Γκουγκλάροντας» για να δω τι τρέχει με το θέμα αυτό, είδα ότι το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο για το γήπεδο της Τούμπας εγκρίθηκε και από το δήμο Θεσσαλονίκης και από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Συνεπώς, ως εδώ καλά και το μέλλον προοιωνίζεται θετικό.
Παρά ταύτα, αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι, είναι ότι παρά τις θετικές αυτές εξελίξεις για ένα έργο, το οποίο είναι αξιόλογο, αυτό το ίδιο το έργο μετατρέπεται σε σημείο τριβής και σε εργαλείο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των δημοτών. Και το χαρακτηριστικό της διαφοροποίησης τους δεν είναι η οπτική γωνία που αντιμετωπίζουν τα ζητήματα του δήμου αλλά η ομάδα, στην οποία ανήκουν. Και χωρίζονται, έτσι σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια οι φίλαθλοι και οπαδοί του ΠΑΟΚ και από την άλλη όλοι όσοι έχουν ένα κοινό σημείο, δεν είναι ΠΑΟΚ. Άσχετο, βέβαια, το αν όσοι δεν είναι ΠΑΟΚ, δεν είναι απαραίτητο να θέλουν το κακό αυτής της ομάδας.
Και υπό αυτό το σκεπτικό ψηφίζουμε κιόλας. Έτσι, ο Νίκος Ταχιάος, ο οποίος είναι οπαδός άλλης ομάδας (του Άρη εν προκειμένω), είναι απορριπτέος για δήμαρχος, διότι δεν είναι ΠΑΟΚ και κατ’ επέκταση είμαι απορριπτέος και εγώ, που ήμουν οπαδός του Ηρακλή, αλλά και όλοι οι συνυποψήφιοι μου. Και ο λόγος της απόρριψης όλων, οι οπαδικές προτιμήσεις του επικεφαλής του συνδυασμού Νίκου Ταχιάου. Και το συμπέρασμα αυτό δεν το έβγαλα από το κεφάλι μου, αλλά από τα σχόλια που κάνουν οπαδοί του ΠΑΟΚ σε αναρτήσεις μου στη σελίδα, που έχω στο Facebook ως υποψήφιος.
Αυτή, όμως, η λανθασμένη αντίληψη πρέπει να αλλάξει. Και σας μιλά ένας, που δεν είναι ΠΑΟΚτσής, αλλά είπε «μπράβο» και χάρηκε, όταν ο ΠΑΟΚ πήρε το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Γιατί ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα της πόλης μου. Αλλά στην πόλη μου κατοικούν και άνθρωποι, που δεν είναι οπαδοί του ΠΑΟΚ, και αν θέλετε που δεν ασχολούνται καν με το ποδόσφαιρο. Είμαστε απορριπτέοι; Θέλουμε το κακό του ΠΑΟΚ; Όχι, βέβαια.
Γι’ αυτό, ας ακολουθήσουμε ως κριτήριο επιλογής όχι τις οπαδικές επιλογές των υποψηφίων δημάρχων, αλλά τις ικανότητες και τη δυναμική τους. Αλλιώς, θα μπούμε σε ένα κανάλι με τάσεις ρατσισμού, όπου οι χορτοφάγοι θα ψηφίζουν μόνο χορτοφάγους, οι χριστιανοί τους χριστιανούς και πάει λέγοντας….
Και έτσι η αξιοκρατία πάει περίπατο. Το ίδιο και η πολιτική. Και το μόνο, που θα μας μείνει τελικά, είναι η επιστροφή στην εποχή της «Στάσης του Νίκα», δηλαδή 1.600 χρόνια πριν.
Δεν είναι κρίμα;
* Ο Βαβούσκος Τάσος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη «Θεσσαλονίκη Υπεύθυνα» του Νίκου Ταχιάου
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ