, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Χωριστά από το Μ-Λ ΚΚΕ θα κατέβει στις εκλογές το ΚΚΕ (μ-λ)

Μετά από επτά χρόνια εκλογικής και γενικότερης πολιτικής συνεργασίας και την κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές του σχήματος ΚΚΕ (μ-λ) & Μ-Λ ΚΚΕ στις τέσσερις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις (Μάιος και Ιούνιος 2012, Ιανουάριος και Σεπτέμβριος 2015), το ΚΚΕ(μ-λ) αποφάσισε πως στις επόμενες εκλογές θα κατέβει μόνο του, καθώς εκτιμά ότι «η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων σε αυτή τη φάση δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο». Από την πλευρά του, το Μ-Λ ΚΚΕ κάνει λόγο “για μια αρνητική εξέλιξη η οποία θα σκορπίσει κλίμα απογοήτευσης σε ένα ευρύτερο δυναμικό αγωνιστών που είδε και εξακολουθεί να βλέπει με θετικό τρόπο την κοινή μας προσπάθεια”.

ΚΚΕ (μ-λ): Μπροστά στις εκλογικές διαδικασίες που έρχονται

“Με συνεχείς τριγμούς, αναταράξεις και πολλές ανακατατάξεις εξελίσσεται το πολιτικό σκηνικό στη χώρα. Οι πιέσεις των αμερικάνων ιμπεριαλιστών για την υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό κοινοβούλιο θέτουν σε δοκιμασία το σύνολο των αστικών κομμάτων, αντανάκλαση των αντιθέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες μερίδες της ντόπιας άρχουσας τάξης.

Αυτή η δοκιμασία γίνεται ακόμη εντονότερη και πιο δύσκολη όσο πλησιάζουμε προς τις διάφορες εκλογικές διαδικασίες που ακολουθούν και κυρίως προς τις βουλευτικές εκλογές. Με δεδομένες τις ευρύτερες ανακατατάξεις στο διεθνές πολιτικό σκηνικό, τις αναταράξεις στο εσωτερικό των ιμπεριαλιστικών χωρών, την παρόξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και την αντανάκλασή της στην περιοχή των Βαλκανίων, της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, η διάταξη των αστικών πολιτικών δυνάμεων στη χώρα αποκτά κρίσιμο χαρακτήρα.

Το βασικό πολιτικό ζήτημα που καλείται να απαντήσει η ντόπια άρχουσα τάξη είναι εάν θα καταφέρει να αναδείξει στην πολιτική ηγεσία έναν πολιτικό φορέα που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της τόσο στο εσωτερικό (προωθώντας την επίθεση στα εργατικά-λαϊκά στρώματα, με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις) όσο και σε σχέση με τον ευρύτερο ρόλο της και τη θέση της στην περιοχή. Αλλά και μια πολιτική ηγεσία η οποία θα κληθεί να διαχειριστεί τις ισορροπίες ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές-προστάτες της, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, σε μια νέα ακόμη πιο οξυμμένη περίοδο. Ισορροπίες που θα κρίνουν πιθανώς και το συνολικότερο ρόλο της στην περιοχή.

Ωστόσο, και για τις δυνάμεις της Αριστεράς οι δοκιμασίες ήταν πρωτόγνωρες. Οι εκλογικές αυταπάτες εκτοξεύτηκαν και ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, για να διαψευστούν πολύ γρήγορα και να δώσουν τη θέση τους στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία. Αντίστοιχα, «έδωσαν και πήραν» τα διάφορα «μεταβατικά» προγράμματα, οι προτάσεις αριστερής διακυβέρνησης και οι ρεφορμιστικές αντιλήψεις, για να δώσουν -με τη σειρά τους- τη θέση τους στη σύγχυση, στους αδιέξοδους ακτιβισμούς και στη διάλυση.

Την ίδια στιγμή που ο φασισμός, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός ενισχύονται στις εργατικές και λαϊκές συνειδήσεις.

Σε αυτό το απαιτητικό πολιτικό σκηνικό καλείται να παρέμβει η οργάνωσή μας και να πάρει αποφάσεις για τις εκλογικές μάχες που έρχονται.

  • Στις Ευρωεκλογές η οργάνωσή μας θα συνεχίσει σθεναρά να προβάλλει τη θέση της ΑΠΟΧΗΣ από αυτές τις εκλογές-φάρσα, που θέλουν να νομιμοποιήσουν την απάτη της «ευρωπαϊκής ιδέας» και το καθεστώς της εξάρτησης της χώρας από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ. Θέση αυτονόητη για όποιον θέλει με συνέπεια να αναδεικνύει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και τα δεινά που συνεχίζει να φέρνει για το λαό και τους εργαζόμενους της χώρας. Θέση αυτονόητη για όποιον θέλει να προβάλει και να ενισχύσει την πάλη για έξοδο της χώρας από την ΕΕ, ενάντια στο καθεστώς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και την εξαρτημένη ελληνική άρχουσα τάξη. Θέση που αναδεικνύει το διπλό χαρακτήρα της πάλης που πρέπει να δίνει ο λαός μας ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, για την ανεξαρτησία και το σοσιαλισμό. Θέση που πηγαίνει κόντρα στην ψηφοθηρική λογική της πλειοψηφίας των δυνάμεων της Αριστεράς οι οποίες συμμετείχαν και συμμετέχουν για «να αποκαλύψουν από τα μέσα» την ΕΕ.

Όπως και τις προηγούμενες φορές, η οργάνωσή μας θα προπαγανδίσει αυτή τη θέση και στάση της μαζικά και αποφασιστικά σε όλη τη χώρα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το σύστημα έχει επιλέξει την υπονόμευση της θέσης για αποχή από τις ευρωκάλπες, διεξάγοντας τις Ευρωεκλογές μαζί με τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές. Ωστόσο, είμαστε διατεθειμένοι να προβάλουμε τη θέση μας, κόντρα στην κυβερνητική προπαγάνδα περί «εξόδου από τα μνημόνια» και «επιστροφής στην κανονικότητα». Αλλά και κόντρα στο λεγόμενο «ρεύμα ευρωσκεπτικισμού» που δεν έχει καμία σχέση με τις αγωνίες των λαών της Ευρώπης, αλλά κινείται με βάση τα ιδιαίτερα συμφέροντα της κάθε αστικής τάξης και τις αναζητήσεις της στο ταραγμένο τοπίο της έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

  • Επιλογή μας, επίσης, είναι η ανίχνευση των δυνατοτήτων παρέμβασής μας στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές και με δεδομένη, φυσικά, την πάγια θέση μας για μη συμμετοχή στις εκλογές για τις περιφέρειες. Η δραστηριοποίηση ενός σημαντικού δυναμικού της οργάνωσής μας στις συνοικίες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά και σε επαρχιακές πόλεις, είτε μέσω της ΛΑ-ΑΑΣ είτε όχι, έχει αναδείξει σοβαρές δυνατότητες αλλά και την ανάγκη αυτή η δραστηριοποίηση να γίνει σε πιο μόνιμη βάση και να ενισχύσει τους δεσμούς μας με το λαϊκό κόσμο πάνω σε ζητήματα που αφορούν την καθημερινή του ζωή, και καταγγέλλοντας το ρόλο της τοπικής εξουσίας ως το μακρύ χέρι του κράτους στην προώθηση της αντιλαϊκής του επίθεσης. Σημαντικό εμπόδιο για τη συμμετοχή μας αποτελούν οι δυσβάσταχτοι όροι συγκρότησης ψηφοδελτίων είτε για τα τοπικά είτε για τα δημοτικά συμβούλια. Όροι που και με το νόμο του «Κλεισθένη», και παρά τις κυβερνητικές φλυαρίες περί απλής αναλογικής, αναδεικνύουν τη συνολικότερη διάθεση του κράτους για συγκέντρωση της εξουσίας και αποκλεισμό κάθε μικρής πολιτικής δύναμης. Γι’ αυτό και η στήριξη της προσπάθειας αυτής από πλατύτερο κόσμο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.

Με βάση όσα αναφέραμε και παραπάνω, η ενδεχόμενη συμμετοχή μας στις τοπικές εκλογές δεν θέλουμε και δεν πρόκειται να μας εμποδίσει ούτε στην παράλληλη προπαγάνδιση της θέσης μας για ΑΠΟΧΗ από τις Ευρωεκλογές, ούτε στην προβολή της άποψής μας για τις περιφερειακές.

  • Στις τέσσερις προηγούμενες βουλευτικές εκλογικές αναμετρήσεις (Μάιος/Ιούνιος 2012 και Ιανουάριος/Σεπτέμβριος 2015) η οργάνωσή μας έκανε την επιλογή της κοινής εκλογικής καθόδου με το Μ-Λ ΚΚΕ μέσω της Εκλογικής Συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ) & Μ-Λ ΚΚΕ.

Η επιλογή αυτή ήρθε να υπηρετήσει τη στήριξη της κοινής προσπάθειας των δύο οργανώσεων, που ξεκίνησε ως ΠΑΑΣ και συνεχίζεται ως ΛΑ-ΑΑΣ. Πιο συγκεκριμένα, στις εκλογές του 2012 βασική κατεύθυνσή μας ήταν η ενίσχυση του εγχειρήματος της τότε ΠΑΑΣ μέσα από τη συμμετοχή των δύο οργανώσεων σε κοινά ψηφοδέλτια. Η κοινή κάθοδος το Γενάρη του 2015, πέρα από το ότι συνέχιζε να υπηρετεί την ενίσχυση της ΛΑ-ΑΑΣ, είχε να αντιμετωπίσει και μία «πρόκληση»: να κοντράρει σε πολιτικό αλλά και εκλογικό επίπεδο την αυταπάτη της «κυβερνώσας αριστεράς» με τη χώρα μέσα σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και με ανέπαφα τα βάθρα του ντόπιου κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Η συμμετοχή στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 αποτέλεσε μία φυσιολογική απόληξη της κοινής πάλης των δύο οργανώσεων κόντρα στα ψεύτικα διλήμματα και τις αυταπάτες του δημοψηφίσματος του Ιούλη της ίδιας χρονιάς.

Η επιλογή μας αυτή, αν και είχε συγκεκριμένη στόχευση, δεν ήταν καθόλου αβίαστη και είχε έντονα τα σημάδια ενός πρωθύστερου σχήματος. Δηλαδή, ενώ οι δύο οργανώσεις είχαν μόλις ξεκινήσει μία μετωπική συνεργασία η οποία καλούνταν να κάνει τα πρώτα της βήματα, βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις βουλευτικές εκλογές του Μάη/Ιούνη 2012 που έθεταν έντονα το ζήτημα μιας κοινής εκλογικής στάσης. Η απόφαση της εμφάνισης των δύο οργανώσεων μέσα από το κοινό εκλογικό σχήμα, εκ των πραγμάτων ανέβαζε τον πήχη, καθώς τα ζητήματα που έμπαιναν ήταν κρίσιμα και εφ’ όλης της ύλης. Επιπλέον, η συνεχιζόμενη εκλογική εμφάνιση των δύο οργανώσεων αδυνάτιζε και τη βασική μας στόχευση να αποτελέσει η ΛΑ-ΑΑΣ ένα σχήμα ευρύτερης συνεύρεσης αγωνιστών και συλλογικοτήτων, έκανε πιο έντονη την εντύπωση ότι αποτελεί ένα κλειστό σχήμα, υπόθεση αποκλειστικά των δύο οργανώσεων.

Σήμερα, και με δεδομένα τα εφτά χρόνια συνεργασίας των δύο οργανώσεων, εκτιμούμε ότι η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων σε αυτή τη φάση δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο.

Επιπλέον, αν και το διάστημα των εφτά αυτών χρόνων κυριάρχησε η κινηματική απραξία και δεν δόθηκε η δυνατότητα δοκιμασίας της κοινής προσπάθειας των δύο οργανώσεων στο πεδίο των αγώνων, ωστόσο αναδείχθηκαν σοβαρά πολιτικά ζητήματα όπου φάνηκαν σημαντικές αποκλίσεις, με πιο πρόσφατο το ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της στάσης του κινήματος, το ζήτημα των 12 μιλίων και των ΑΟΖ. Αλλά και στο επίπεδο της κινηματικής αντίληψης-πρότασης, οι διαφορές των δύο οργανώσεων συνεχίζουν να είναι αρκετά σημαντικές. Και αν στο επίπεδο μιας κοινής πλατιάς μετωπικής συνεργασίας αυτά όλα είναι θεμιτά και αποδεκτά, στο επίπεδο μιας κομματικής συνεργασίας δεν είναι, και δεν επιτρέπουν την επανάληψη ενός κοινού εκλογικού κατεβάσματος.

Θεωρούμε ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία, όπου τα πολιτικά ζητήματα που έχουν ανοιχτεί διεθνώς και στη χώρα μας απαιτούν συνολικότερες απαντήσεις, η οργάνωσή μας οφείλει να τις δώσει όσο πιο ολοκληρωμένα μπορεί, με βάση τη συνολικότερη άποψή της και χωρίς τις αντικειμενικές δεσμεύσεις της εκλογικής συνεργασίας. Και γι’ αυτό στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές προκρίνουμε την αυτόνομη εκλογική μας παρέμβαση.

Αυτή μας η επιλογή δεν θέλουμε και δεν εκτιμούμε ότι θα πλήξει τη ΛΑ-ΑΑΣ. Το αντίθετο· θεωρούμε ότι θα την απαλλάξει από ένα «βάρος» που δεν της αντιστοιχούσε, και θα της επιτρέψει να λειτουργήσει περισσότερο ως μια ευρύτερη μετωπική συνεργασία. Η ΛΑ-ΑΑΣ έχει συνολικά ένα θετικό απολογισμό δράσης, έχει κάνει σημαντικά βήματα και θέλουμε να της δώσουμε τη δυνατότητα να κάνει ακόμη σημαντικότερα.

Θεωρούμε ότι με τον ίδιο τρόπο που κατόρθωσαν οι δύο οργανώσεις να προστατέψουν την υπόθεση της ΛΑ-ΑΑΣ από τη διαφορετική τους στάση στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, έτσι μπορούν να κάνουν και τώρα”.

Ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ

  1. Στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, συναντήθηκαν αντιπροσωπείες του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ (μ-λ) και συζήτησαν για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και τις επερχόμενες εκλογές.

Στην πρώτη αυτή συζήτηση διαπιστώθηκε διάσταση απόψεων για τη στάση τους στις εκλογές, καθώς το Μ-Λ ΚΚΕ υποστήριξε τη συνέχιση της κεντρικής πολιτικής συνεργασίας των δύο οργανώσεων και την κοινή κάθοδό τους στις βουλευτικές εκλογές, ενώ το ΚΚΕ (μ-λ) υποστήριξε ότι διαφωνεί με τη συνέχιση της συνεργασίας και προκρίνει την αυτόνομη εκλογική κάθοδο.

Απέμενε να ξαναδούν οι δύο οργανώσεις αυτό το σημαντικό ζήτημα ύστερα από την οριστική του κατάληξη, πλην όμως οι σ. του ΚΚΕ (μ-λ) έσπευσαν, χωρίς δεύτερη κουβέντα, να το κλείσουν. Έτσι, ανακοίνωσαν στην Προλεταριακή Σημαία, το Σάββατο 26 Γενάρη, σε ένα κείμενο που προσπαθεί με καθόλου πειστικά επιχειρήματα να δικαιολογήσει τη στάση τους, ότι «προκρίνουμε την αυτόνομη παρέμβασή μας στις εκλογές».

Θεωρούμε πως πρόκειται για μια αρνητική εξέλιξη, για ένα σοβαρό σφάλμα των συντρόφων, για ένα βήμα στη λάθος κατεύθυνση που έρχεται να φρενάρει και να αναιρέσει την κοινή προσπάθεια των δυο οργανώσεων τα τελευταία χρόνια, να πλήξει ό,τι με πολύ κόπο έχουν κατακτήσει μέσα στον κόσμο του κινήματος και την Αριστερά, να σκορπίσει κλίμα απογοήτευσης σε ένα ευρύτερο δυναμικό αγωνιστών που είδε και εξακολουθεί να βλέπει με θετικό τρόπο την κοινή μας προσπάθεια.

  1. Οι κρίσιμες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες των τελευταίων χρόνων έθεσαν, με ιδιαίτερα επιτακτικό τρόπο, το καθήκον της κεντρικής πολιτικής συνεργασίας των οργανωμένων δυνάμεων του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος, της ενίσχυσης μέσα στο κίνημα του ευρύτερου λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού, επαναστατικού προσανατολισμού που υπηρετούν δεκαετίες. Και σε αυτή την επιτακτική ανάγκη, το Μ-Λ ΚΚΕ και το ΚΚΕ (μ-λ) ανταποκρίθηκαν θετικά όλο το προηγούμενο διάστημα.

Οι δυο οργανώσεις έδωσαν, από κοινού, κεντρικές πολιτικές μάχες με την ενιαία κάθοδό τους σε όλες τις βουλευτικές εκλογές των τελευταίων επτά χρόνων, καθώς και στη μάχη της αποχής από το κάλπικο δημοψήφισμα του 2015, στη βάση ενός κεντρικού πολιτικού προσανατολισμού εφ όλης της ύλης, που κατοχύρωνε τον ανεξάρτητο πολιτικό ρόλο και τη δράση τους κόντρα στην πολιτική της συνθηκολόγησης της “πρώτη φορά κυβέρνησης αριστεράς” και ενάντια στην πολιτική του ρεβιζιονιστικού ΚΚΕ και των διαφόρων “μεταβατικών προγραμμάτων” ρεφορμιστικής έμπνευσης και κοπής.

Σε δυο μήνες συμπληρώνονται επτά χρόνια από τη δημιουργία της ΠΑΑΣ και στη συνέχεια της Λαϊκής Αντίστασης – Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας (ΛΑ-ΑΑΣ) που αποτέλεσαν καρπό αυτής της πολιτικής συνεργασίας. Οι δύο οργανώσεις, μέσα από την πανελλαδική δράση της ΛΑ-ΑΑΣ, έδωσαν και δίνουν καθημερινά τη μάχη για να στηρίξουν και να ενισχύσουν την αντίσταση, τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και των ξένων αφεντικών της, ενάντια στη ληστρική καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση, καταπίεση και εξάρτηση.

  1. Πέρα από την κοινή πάλη των δύο οργανώσεων στα πλαίσια της ΛΑ-ΑΑΣ, υπάρχει το μεγάλο ζήτημα της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος, οι μακροπρόθεσμοι στόχοι και σκοποί του επαναστατικού αγώνα, που σε αυτούς υποτάσσουμε και όλους τους σημερινούς αγώνες μας. Από την άποψη αυτή, οι εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν με επιτυχία από τις εφημερίδες των δυο οργανώσεων, το “Λαϊκό Δρόμο” και την “Προλεταριακή Σημαία”, για να τιμηθούν τα 50 χρόνια από την έκδοση της “Αναγέννησης”, σε τέσσερις πόλεις, το 2014, όπου τέθηκαν βασικά ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα και προβλήματα που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του κομμουνιστικού μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος, διεθνώς και στη χώρα μας, αποτέλεσαν ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο στην κοινή προσπάθεια, και κατέδειξαν, παρά τις διαφορές που καταγράφηκαν, τις δυνατότητες και τις προοπτικές που ξανοίγονται, τις αγωνιστικές προσδοκίες ενός κόσμου να συμπορευτεί και να παλέψει για την υπόθεση του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος. Η απόφαση επίσης των δύο οργανώσεων να συνδιοργανώσουν, το 2016, διήμερο εκδηλώσεων στην Αθήνα, για να τιμήσουν τα 50 χρόνια από τη Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα, όπως επίσης ένα διήμερο, το 2017, για να τιμήσουν τα 100 χρόνια από τη μεγάλη Σοσιαλιστική Οκτωβριανή Επανάσταση και να συζητήσουν πάνω σε κρίσιμα προβλήματα του κομμουνιστικού κινήματος, όπως αυτό της επανάστασης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ήταν επίσης μια σημαντική πρωτοβουλία στη σωστή κατεύθυνση.

Παρά τις αναπόφευκτες δυσκολίες και τα προβλήματα που προέκυψαν το διάστημα αυτό, παρά τις εκφρασμένες διαφορές απόψεων που υπάρχουν, ορισμένες μάλιστα σε σημαντικά ζητήματα, αυτό που προέχει στις σημερινές συνθήκες δεν είναι να αρχίσουμε να κατεδαφίζουμε όλα όσα με πολύ κόπο και αγώνα οικοδομήσαμε, αλλά να βαδίσουμε σταθερά στο δρόμο που χαράξαμε σε μια πορεία κοινών αγώνων και προσπαθειών, στέλνοντας μήνυμα σε εχθρούς και ψεύτικους φίλους πως οι δυνάμεις μας είναι μάχιμες μπροστά στις πολιτικές εξελίξεις, παλεύοντας να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν ευρύτερες δυνάμεις, να διαδώσουν το δικό τους μήνυμα μέσα στους αγώνες, το λαό και την Αριστερά.

Γνωρίζοντας ότι οι πραγματικές λύσεις για την εργατική τάξη και το λαό δεν βρίσκονται μέσα στις κάλπες αλλά πρώτα και κύρια στο δρόμο του μαζικού, λαϊκού εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, του μοναδικού δρόμου για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής. Για να ανατραπεί η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, Σοσιαλισμό.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.