, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Η «Ήσυχη ζωή» του Τ. Γιαπουτζή

Ο Τάσος Γιαπουτζής καταγράφει την καθημερινότητα στη γηραιή τοπική κοινότητα σε αντιπαραβολή με νεαρούς περαστικούς που κατέληξαν εκεί λόγω κάποιου μακρινού πολέμου.

Στον Κωστή Ουζούνογλου

Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με τον κινηματογράφο και πιο συγκεκριμένα με το ντοκιμαντέρ; Ποιες ήταν οι ταινίες/δημιουργοί, τα σημεία αναφοράς  σου;

Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο που με κατεύθυνε προς τον κινηματογράφο. Δεν μεγάλωσα σε περιβάλλον σχετικό με τον χώρο. Η απόφαση ήρθε σταδιακά, μέσα από την αγάπη μου για τον κινηματογράφο και βλέποντας ταινίες. Υπήρχαν περίοδοι που έβλεπα 3-5 ταινίες την ημέρα, κάθε μέρα, για μήνες. Αυτό με οδήγησε στην απόφαση να ασχοληθώ με την σκηνοθεσία. Το ντοκιμαντέρ δεν ήταν ποτέ η προτεραιότητά μου, το αντίθετο θα έλεγα. Η μυθοπλασία ήταν πάντα η μεγάλη μου αγάπη. Κατά την πάροδο των χρόνων όμως κατάλαβα ότι δεν υπάρχουν και πολλές διαφορές μεταξύ τους. Ντοκιμαντέρ και μυθοπλασία αποτελούν κατασκευασμένες, υποκειμενικές απεικονίσεις της πραγματικότητας. Και κάπως έτσι προέκυψε και το ντοκιμαντέρ.

Πώς ένιωσες όταν διάβασες την πρώτη-πρώτη κριτική που γράφτηκε για την πρώτη ταινία, ντοκιμαντέρ που γύρισες;

Η πρώτη κριτική ήταν για ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους που έκανα στα πλαίσια των σπουδών μου στην Αγγλία. Δεν μπορώ να πω ό,τι σήμερα το εκτιμώ ιδιαίτερα. Τότε, σίγουρα περισσότερο. Η κριτική ήταν θετική οπότε νομίζω μου άρεσε. Είναι όμορφο να διαπιστώνεις ότι αυτό που σκέφτεσαι αρέσει ή ενδιαφέρει και κάποιον άλλο. Σύντομα όμως διαπίστωσα την ματαιότητα της όποιας κριτικής, θετικής ή αρνητικής.

Πόσο ήσυχη είναι η «Ήσυχη ζωή» σου;

Αυτό είναι στο μυαλό του κάθε θεατή. Η ταινία παρουσιάζει την φαινομενικά ήσυχη ζωή που ζουν κάτοικοι της Καβάλας, προσωρινοί και μη. Οι ζωές τους σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μοιάζουν διαμετρικά αντίθετες. Αυτό είναι κάτι το φαινομενικό που μπορεί και να είναι πραγματικότητα. Τις περισσότερες φορές όμως το φαινομενικό είναι μία ερμηνεία από όλες. Το εάν είναι αντίθετες, το εάν είναι ήσυχη η ζωή, και το κατά πόσο, εξαρτάται εξολοκλήρου από το μάτι και το μυαλό του θεατή.

Αν μπορούσες να αποτυπώσεις όλη την περιπέτεια της δημιουργίας του ντοκιμαντέρ σε μια μόνο φωτογραφία, από την πρώτη σύλληψη της ιδέας μέχρι το τελικό μοντάζ, ποια θα ήταν αυτή;

Κύματα, όπως η πρώτη εικόνα της ταινίας. Έρχονται με ορμή, αλλάζουν μορφή, χρώμα, ήχο, ηρεμούν, φεύγουν και κάπως έτσι ξαναέρχονται. Έτσι νομίζω εξελίχθηκε και η «Ήσυχη Ζωή». Ήταν μία μακράς διάρκειας περιπέτεια που την περάσαμε με τους ανθρώπους που εμφανίζονται στην ταινία. Κυρίως όμως την περάσαμε μαζί με τον Μάριο Κλεφτάκη (συν-σεναριογράφος, μοντέρ, σχεδιαστής ήχου) σε ένα δωμάτιο στο Λονδίνο. Ίσως η πιο ενδεικτική φωτογραφία θα ήταν με τα κύματα να σκάνε μέσα σε αυτό το δωμάτιο.

Ποιες είναι η επόμενες κινήσεις σου, μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης;

Αυτή τη στιγμή σχεδιάζουμε τις επόμενες προβολές της ταινίας, εντός και εκτός συνόρων. Πέραν αυτού, αυτή τη περίοδο πραγματοποιώ τις διδακτορικές μου σπουδές στον κινηματογράφο στο University of York της Αγγλίας. Παρότι ο χρόνος είναι περιορισμένος προσπαθώ παράλληλα να εξελίξω κάποιες ιδέες/ σενάρια για ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους, ευελπιστώντας ότι το επόμενο έτος θα καταφέρω να γυρίσω ένα από αυτά.

info: Το ντοκιμαντέρ «Ήσυχη ζωή» θα προβληθεί το Σάββατο 9 Μαρτίου στις 17:30, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας στο Ολύμπιον

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.