Οι επιστήμονες ανέπτυξαν μια «ιερή λύση» ινσουλίνης που ανταποκρίνεται σε πραγματικό χρόνο στα μεταβαλλόμενα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη θεραπεία εκατομμυρίων ανθρώπων με διαβήτη τύπου 1 παγκοσμίως.
Οι ασθενείς πρέπει σήμερα να χορηγούν στον εαυτό τους συνθετική ινσουλίνη μέχρι και 10 φορές την ημέρα για να επιβιώσουν. Η συνεχής διακύμανση μεταξύ υψηλών και χαμηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα μπορεί να προκαλέσει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας, ενώ η προσπάθεια να διατηρηθούν σταθερά τα επίπεδα μπορεί επίσης να επηρεάσει την ψυχική τους υγεία.
Οι επιστήμονες έχουν βρει μια λύση που, σύμφωνα με ειδικούς, πλησιάζει περισσότερο από κάθε άλλη φαρμακευτική θεραπεία στην αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 1: έξυπνη ινσουλίνη που παραμένει ανενεργή στο σώμα και ενεργοποιείται μόνο όταν χρειάζεται. Ερευνητές στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Κίνα σχεδίασαν επιτυχώς νέες μορφές ινσουλίνης που μιμούνται την φυσική απόκριση του σώματος στις αλλαγές των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και ανταποκρίνονται άμεσα σε πραγματικό χρόνο.
Οι συνήθεις ινσουλίνες σταθεροποιούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα όταν εισέρχονται στο σώμα, αλλά αφού ολοκληρώσουν τη δράση τους, δεν μπορούν να βοηθήσουν με μελλοντικές διακυμάνσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς συχνά χρειάζονται νέα ένεση ινσουλίνης μέσα σε λίγες ώρες.
Οι νέες γλυκόζη-ανταποκρινόμενες ινσουλίνες (GRIs) ενεργοποιούνται μόνο όταν υπάρχει συγκεκριμένη ποσότητα σακχάρου στο αίμα για να αποτρέψουν την υπεργλυκαιμία (υψηλό σάκχαρο στο αίμα). Αδρανοποιούνται ξανά όταν τα επίπεδα πέφτουν κάτω από ένα ορισμένο σημείο, αποφεύγοντας την υπογλυκαιμία (χαμηλό σάκχαρο στο αίμα). Στο μέλλον, οι ασθενείς ενδέχεται να χρειάζονται ινσουλίνη μόνο μία φορά την εβδομάδα, πιστεύουν οι ειδικοί.
Οι επιστήμονες πίσω από τις έξυπνες ινσουλίνες έχουν λάβει εκατομμύρια λίρες σε επιχορηγήσεις για να επιταχύνουν την ανάπτυξή τους. Η χρηματοδότηση προέρχεται από την Type 1 Diabetes Grand Challenge, μια συνεργασία μεταξύ του Diabetes UK, της JDRF και του Steve Morgan Foundation. Επενδύουν 50 εκατομμύρια λίρες σε πρωτοποριακή έρευνα για να βρουν νέες θεραπείες για τον διαβήτη τύπου 1.
Ο Δρ Τιμ Χάιζε, αντιπρόεδρος της επιστημονικής συμβουλευτικής επιτροπής για τις νέες μορφές ινσουλίνης στην Type 1 Diabetes Grand Challenge, δήλωσε ότι η έξυπνη ινσουλίνη μπορεί να εγκαινιάσει μια νέα εποχή στον αγώνα κατά του διαβήτη. «Ακόμα και με τις σύγχρονες διαθέσιμες ινσουλίνες, οι άνθρωποι που ζουν με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να διαχειριστούν τον διαβήτη τους καθημερινά, προσπαθώντας να βρουν μια καλή ισορροπία μεταξύ αποδεκτού γλυκαιμικού ελέγχου και αποφυγής υπογλυκαιμίας.
«Οι γλυκόζη-ανταποκρινόμενες – οι λεγόμενες έξυπνες – ινσουλίνες θεωρούνται η ιερή λύση της ινσουλίνης, καθώς πλησιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1 με φαρμακευτική αγωγή».
Έχουν δοθεί σχεδόν 3 εκατομμύρια λίρες σε έξι ερευνητικά έργα που ανέπτυξαν διάφορους τύπους έξυπνων ινσουλινών. Αυτά περιλαμβάνουν ομάδες στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο Monash στην Αυστραλία και στο Πανεπιστήμιο Zhejiang στην Κίνα. Στόχος είναι η επιτάχυνση της ανάπτυξης και η εκκίνηση κλινικών δοκιμών το συντομότερο δυνατό.
Κάθε έργο στοχεύει στη βελτίωση της ταχύτητας και της ακρίβειας της έξυπνης ινσουλίνης, ελαφρύνοντας εν μέρει ή πλήρως το μεγάλο βάρος της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1 και μειώνοντας τον κίνδυνο μακροχρόνιων επιπλοκών. Τέσσερα από τα έργα επικεντρώνονται αποκλειστικά στη δοκιμή των GRIs.
Ένα πέμπτο έργο έχει αναπτύξει μια νέα υπερταχεία, βραχείας δράσης ινσουλίνη. Ακόμα και με τις ταχύτερες ινσουλίνες που είναι σήμερα διαθέσιμες, υπάρχει καθυστέρηση μεταξύ της χορήγησης του φαρμάκου και του σημείου όπου αρχίζει να δρα στο σάκχαρο του αίματος. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο του σακχάρου στο αίμα σε επικίνδυνα επίπεδα πριν η ινσουλίνη μπορέσει να δράσει για να το μειώσει.
Οι ταχύτερες ινσουλίνες είναι επίσης απαραίτητες για τη βελτίωση της λειτουργίας των αντλιών ινσουλίνης και της υβριδικής τεχνολογίας κλειστού βρόχου, ενός συστήματος που βασίζεται στην αποθηκευμένη ινσουλίνη να ανταποκρίνεται σε πραγματικό χρόνο στα μεταβαλλόμενα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Το έκτο έργο επικεντρώνεται σε μια πρωτεΐνη που συνδυάζει την ινσουλίνη με μια άλλη ορμόνη, τη γλυκαγόνη. Σε αντίθεση με την ινσουλίνη, που βοηθά στην απομάκρυνση της γλυκόζης από το αίμα, η γλυκαγόνη διεγείρει το ήπαρ να απελευθερώσει περισσότερη γλυκόζη όταν τα επίπεδα στο αίμα είναι χαμηλά. Ο συνδυασμός και των δύο ορμονών σε μια φόρμουλα θα μπορούσε να διατηρήσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σταθερά, αποτρέποντας τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
«Τα χρηματοδοτούμενα έξι νέα ερευνητικά έργα αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις στη θεραπεία με ινσουλίνη», δήλωσε ο Χάιζε. «Επομένως, αυτά τα ερευνητικά έργα, εάν είναι επιτυχή, μπορεί να εγκαινιάσουν μια νέα εποχή στη θεραπεία με ινσουλίνη».
Η Ρέιτσελ Κόνορ, διευθύντρια ερευνητικών συνεργασιών στην JDRF UK, δήλωσε: «Αν και η ινσουλίνη σώζει ζωές για πάνω από 100 χρόνια τώρα, και οι προηγούμενες έρευνες έχουν οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές για τους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1, δεν είναι ακόμη αρκετά καλή – η διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης με ινσουλίνη είναι πραγματικά δύσκολη και ήρθε η ώρα η επιστήμη να βρει τρόπους να ελαφρύνει αυτό το βάρος.
«Φανταζόμενοι έναν κόσμο όπου οι ινσουλίνες μπορούν να ανταποκρίνονται στα μεταβαλλόμενα επίπεδα γλυκόζης σε πραγματικό χρόνο, ελπίζουμε ότι αυτά τα έξι έργα θα βοηθήσουν να δημιουργηθεί αυτή η νέα πραγματικότητα, απαλλάσσοντας τους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1 από τις αδιάκοπες απαιτήσεις που επιβάλλει αυτή η πάθηση».
Η Δρ Ελίζαμπεθ Ρόμπερτσον, δι
ευθύντρια ερευνών στην Diabetes UK, δήλωσε ότι τα έργα αυτά έχουν τη δυνατότητα να φέρουν επανάσταση στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 1. «Υποστηρίζοντας αυτά τα πρωτοποριακά ερευνητικά έργα, στοχεύουμε στην ανάπτυξη νέων ινσουλινών που θα μιμούνται πιο πιστά τις φυσικές αντιδράσεις του σώματος στις μεταβολές των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
«Αυτό θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τις καθημερινές προκλήσεις της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1 και να βελτιώσει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία των ατόμων που ζουν με την πάθηση. Ελπίζουμε ότι αυτή η έρευνα θα οδηγήσει σε επαναστατικές εξελίξεις στη φροντίδα του διαβήτη τύπου 1».
Πηγή: The Guardian
