Ο αστεροειδής που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια και τερμάτισε απότομα την εποχή των δεινοσαύρων, ήταν κάπως παράξενος, επιβεβαιώνει νέα μελέτη.
Η φύση και η προέλευση αυτού του αστεροειδούς, γνωστού ως Chicxulub, έχει εμπνεύσει πλήθος συζητήσεων, συμπεριλαμβανομένης μιας μακροχρόνιας διαμάχης για το αν ήταν κομήτης ή αστεροειδής. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια αυξάνονται τα στοιχεία ότι ο Chicxulub, πλάτους περίπου 9,6 χιλιομέτρων, ανήκε σε μια οικογένεια αστεροειδών που σχηματίστηκαν πέρα από την τροχιά του Δία και σπάνια προσκρούουν στη Γη.
Τώρα, μια ομάδα με επικεφαλής τον Μάριο Φίσε- Γκοντ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας στη Γερμανία, ενίσχυσε αυτή την υπόθεση με τη βοήθεια του σπάνιου στοιχείου ρουθήνιο. Το στοιχείο αυτό είναι άφθονο στους αστεροειδείς, αλλά εξαιρετικά σπάνιο στον φλοιό της Γης. Η ομάδα αναζήτησε ισότοπα ρουθηνίου στα γεωλογικά κατάλοιπα της πρόσκρουσης του Chicxulub.
Η ανάλυσή τους αποκάλυψε μια ομοιόμορφη υπογραφή σε όλο το παγκόσμιο στρώμα των συντριμμιών που άφησε η πρόσκρουση, το οποίο είναι γνωστό ως όριο Κρητιδικού-Παλαιογενούς (K-Pg). Αυτή η υπογραφή ταιριάζει απόλυτα με τη σύνθεση μιας ομάδας διαστημικών πετρωμάτων, γνωστών ως ανθρακούχων αστεροειδών λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε άνθρακα.
«Αυτή η υπογραφή ισοτόπου ρουθηνίου που ανιχνεύσαμε δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από έναν ανθρακούχο αστεροειδή» δήλωσε ο ερευνητής.
Οι πυριτικοί αστεροειδείς που προσκρούουν στη Γη προέρχονται συνήθως από τη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα του ρουθηνίου στα δείγματα πέντε άλλων προσκρούσεων αστεροειδών που συνέβησαν τα τελευταία 541 εκατομμύρια χρόνια.
«Μέχρι στιγμής, ο Chicxulub, ηλικίας 500 εκατομμυρίων ετών, φαίνεται να είναι μια μοναδική και σπάνια περίπτωση ανθρακούχου αστεροειδούς που προσκρούει στη Γη», δήλωσε ο ερευνητής.
Δεν είναι ακόμα σαφές πώς ένας τεράστιος ανθρακούχος αστεροειδής κατέληξε σε πορεία σύγκρουσης με τον πλανήτη μας. Μια πιθανή προέλευση είναι ένας πληθυσμός ανθρακούχων αστεροειδών που υπάρχει σήμερα στο εξωτερικό άκρο της ζώνης των αστεροειδών. Αν και αυτοί οι βράχοι σχηματίστηκαν αρχικά πέρα από τον Δία, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι βαρυτικές αστάθειες στο πρώιμο ηλιακό σύστημα τους εκτόξευσαν προς τα μέσα στη σημερινή θέση τους.
«Ο προσδιορισμός του τύπου του αστεροειδούς είναι σημαντικός γιατί μας βοηθά να αξιολογήσουμε τη συχνότητα τέτοιων επιπτώσεων στο γεωλογικό παρελθόν και τους κινδύνους τέτοιων επιπτώσεων στο μέλλον του πλανήτη» δήλωσε ο Ντέιβιντ Κρινγκ, επικεφαλής επιστήμονας στο Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο και ειδικός στον αντίκτυπο του Chicxulub.
Πολλά μυστήρια παραμένουν σχετικά με την πρόσκρουση του Chicxulub, καθώς και για τον ευρύτερο ρόλο που έχουν διαδραματίσει οι προσκρούσεις αστεροειδών στην εμφάνιση και την εξέλιξη της ζωής στη Γη και, ενδεχομένως, και σε άλλους πλανήτες.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science.
ΠΗΓΗ: NYT
