Σχόλιο Μαρία Δεδούση
Στα μέσα του περασμένου Ιουλίου, ο Στέφανος Χίος, ο ιθύνων δημοσιογραφικός νους της εφημερίδας «Μακελειό» (που κατά τον ίδιο δεν έχει καμία ιδιοκτησιακή σχέση με τη φυλλάδα), αναλάμβανε τη γενική διεύθυνση ειδήσεων και ενημέρωσης του τηλεοπτικού σταθμού ALERT TV, προκειμένου, σύμφωνα με ανακοίνωση του σταθμού, «να βγει επιτέλους η χώρα από το τέλμα της κηδεμονευόμενης από την εξουσία και ευρισκόμενης σε διατεταγμένη υπηρεσία, καταρρακωμένης δημοσιογραφίας».
Γιατί γελάτε, κύριοι;
Αν δεν σώσει τη δημοσιογραφία ο Στέφανος Χίος, ποιος θα το κάνει;
Ελάχιστοι ήταν οι άνθρωποι που πήραν χαμπάρι τη συγκεκριμένη είδηση, καθώς εξίσου ελάχιστοι είναι και όσοι παρακολουθούν το εν λόγω κανάλι. Για αυτό και πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι ο βασικός άνθρωπος με τον οποίο θα συνεργαζόταν σε αυτό ο Στέφανος Χίος ήταν ο Κυριάκος Βελόπουλος, αυτός της Ελληνικής Λύσης. Ο Βελόπουλος κάνει εκπομπή στο κανάλι, από αυτές στις οποίες επί χρόνια πούλαγε τις κηραλοιφές του και τις υπογεγραμμένες επιστολές του Ιησού. Κατ’ ουσίαν, το κανάλι τού ανήκει, αλλά αυτό το κρύβουμε, δεν το λέμε… Αλίμονο. Οι υπογεγραμμένες επιστολές του Ιησού, πάλι, είναι αμφίβολο αν του ανήκουν, αν και τις πουλούσε.
Διαρκής επένδυση στο ψέμα και το μίσος
Λίγο μετά την ανάληψη της γενικής διεύθυνσης από τον Στέφανο Χίο, ο ίδιος άρχισε να βάζει πλάτη ως αδέκαστος που είναι καλύπτοντας τον πρόεδρο Βελόπουλο κάνοντας σκουπίδι με κάθε είδους κατηγορίες όποιον ενοχλούσε τον «αρχηγό» -όπως για παράδειγμα τον βουλευτή Επικρατείας Παύλο Σαράκη- μέσα από δική του εκπομπή και με το γνωστό του ύφος. Ο Σαράκης λίγο αργότερα έφυγε από την Ελληνική Λύση, καταγγέλλοντας πολλά και διάφορα.
Η συνεργασία αυτή δεν κατάφερε να σώσει τελικά την ελληνική δημοσιογραφία και η χώρα δυστυχώς δεν βγήκε από το τέλμα, καθώς άντεξε μόλις έναν μήνα και στα μέσα Αυγούστου ο Χίος αποχώρησε, αφού «σκοτώθηκε» με τον Βελόπουλο.
Τι σχέση μπορεί να έχουν ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Στέφανος Χίος; Απόλυτη και σε όλα τα επίπεδα.
Τόσο ο Βελόπουλος όσο και ο Χίος έχουν μπει συχνά στο στόχαστρο του ΕΣΡ και της ΕΣΗΕΑ για διάφορα, που κυμαίνονται από ανυπόστατα και συκοφαντικά δημοσιεύματα και εκπομπές έως παραπλανητικές διαφημίσεις. Στην πραγματικότητα οι δυο τους δεν είναι τίποτε άλλο από ακάματες μηχανές παραγωγής λάσπης και συκοφαντιών εναντίον όσων τους μπαίνουν στο μάτι.
Ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται αμφότεροι τον δημόσιο λόγο τους δεν εκπλήσσει, καθώς είναι ευθέως ανάλογος με τις ιδεολογίες τις οποίες υποτίθεται ότι πρεσβεύουν. Εθνικισμός, μισαλλοδοξία, ακραίος ρατσισμός και ομοφοβία χωρίς όρια είναι οι «σημαίες» τόσο του Χίου όσο και του Βελόπουλου. Μια διαρκής επένδυση στο μίσος, το οποίο ενισχύεται από την παραπληροφόρηση και τις υπερβολές με τις οποίες ταΐζουν το κοινό τους.
Είναι, βέβαια, λίαν αμφίβολο εάν κανείς από τους δύο τους πιστεύει έστω και κατ’ ελάχιστον όλα αυτά τα οποία λέει. Ο Κυριάκος Βελόπουλος, από το πολιτικό κέντρο ορμώμενος, είδε «τρύπα» στα ακροδεξιά και ως καλός πωλητής που είναι αποφάσισε να την εκμεταλλευτεί. Δεν χρειάζεται να πιστεύεις αυτά που λες, ιδιαίτερα όταν ούτε αυτά που λες αλλά ούτε κι εσύ ο ίδιος έχετε καμία σχέση με την ηθική και με την αλήθεια.
Ο Στέφανος Χίος, πάλι, ανακάλυψε κάποια στιγμή ότι έχει ταλέντο να ωρύεται στην τηλεόραση και ότι οι τηλεθεάσεις ανέβαιναν κάθε φορά που το έκανε και «έστριψε» κι αυτός προς τα ακροδεξιά, διότι εκεί βρίσκεται το κοινό που γουστάρει βία. Βία λεκτική ή και πραγματική, βία ιδεολογική και κάθε είδους.
Στη χωματερή των ιδεολογικών αποβλήτων
Κι έτσι κάνουν καριέρα. Ο ένας ως πολιτικός και ο άλλος ως δημοσιογράφος, αν και κανονικά αυτές οι λέξεις στην περίπτωσή τους δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ούτε με εισαγωγικά. Πάντως κάνουν καριέρα και μάλιστα παράλληλη… ο ένας από το βήμα της Βουλής και ο άλλος από τα ΜΜΕ που διαχειρίζεται.
Οι άνθρωποι που τους ενοχλούν είναι «μασόνοι», «κλέφτες», «ομοφυλόφιλοι», ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, χωρίς καμία απόδειξη, απλώς και μόνο επειδή τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων, αυτά στα οποία απευθύνονται, χρειάζονται διαρκή τροφή.
Συχνά, μετά από κάποιο εμετικό πρωτοσέλιδο της ακατανόμαστης φυλλάδας (δύσκολα κανείς πάει στις μέσα σελίδες) ο κόσμος αναρωτιέται γιατί αυτό το έντυπο υπάρχει. Λογικά την ίδια απορία θα μπορούσε να έχει ένας σώφρων άνθρωπος και για το κόμμα του Βελόπουλου. Ο ίδιος βέβαια λέει ότι δεν είναι δική του η φυλλάδα, όπως και ο Βελόπουλος ότι δεν είναι δικό του το κανάλι. Καταπληκτικό αυτό.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται: Οι ομοϊδεάτες τους, οι οποίοι είναι λίγοι, και οι εντελώς απελπισμένοι και θυμωμένοι, που δεν βρίσκουν διέξοδο πουθενά αλλού εκτός από το στεγνό, τυφλό μίσος.
Θεωρητικά η μόνη λύση είναι η αδιαφορία. Όταν παύεις να ασχολείσαι με κάτι, αυτό μοιραία εξαφανίζεται. Προσωπικά συμφωνώ με αυτήν τη λύση, αν και μερικές φορές είναι δύσκολο να αγνοήσεις τις χυδαίες προσωπικές και άλλες επιθέσεις τους, που κινούνται πάντα στα -πολύ έξυπνα- όρια της νομιμότητας.
Ας το πάρουμε χαμπάρι. Χίοι και Βελόπουλοι θα υπάρχουν πάντα. Και φυσικά θα συμπορεύονται, διότι τους ενώνουν πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με καμία ιδεολογία: το κέρδος και ο προσωπικός τους ναρκισσισμός.
Η μόνη λύση είναι να τους απομονώσεις, εκεί, στη χωματερή της πάρα πολύ Δεξιάς, μαζί με άλλα απόβλητα.
πηγή POLITICAL
