Κάποια είδη ζώων επιλέγουν να συνδεθούν με έναν σύντροφο για ολόκληρη τη ζωή τους: είναι κυρίως πουλιά επειδή δύο αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης των νεοσσών και μόνο το 5% των θηλαστικών με τον άνθρωπο να το προσπαθεί…
Υπάρχουν πολλά μονογαμικά ζώα και ολόκληρες κοινωνίες που βασίζονται σε σταθερές οικογενειακές ομάδες.
Οι “lovebirds”παπαγάλοι
Οι παπαγάλοι του γένους Agapornis, που ονομάζονται “lovebirds”, αρχίζουν να φλερτάρουν ο ένας τον άλλον σε ηλικία δέκα μηνών. Όταν σχηματίζουν ένα ζευγάρι, παραμένουν ενωμένοι και πιστοί για το υπόλοιπο της ζωής τους, η οποία διαρκεί έως και 15 χρόνια. Ένας παπαγάλος παρατηρήθηκε να περιπλανιέται άσκοπα όταν πέθανε ο σύντροφός του: μια συμπεριφορά συγκρίσιμη με την κατάθλιψη. Όταν οι σύντροφοι επανενώνονται μετά από έναν χωρισμό, ενισχύουν τον δεσμό τροφοδοτώντας ο ένας τον άλλον.
Gibbons – Oι μικροί πίθηκοι με τα λευκά μάγουλα
Μεταξύ των θηλαστικών, είναι κυρίως πρωτεύοντα που είναι μονογαμικά, αν και οι προδοσίες είναι κοινές και συνήθως, είναι η μητέρα που φροντίζει περισσότερο τα παιδιά, όπως συμβαίνει στους γίββωνες (Nomascus leucogenys). Αυτοί οι πίθηκοι μένουν μαζί όλη τους τη ζωή και συνεργάζονται για την ανατροφή των απογόνων τους. Τα δύο φύλα έχουν διαφορετική εμφάνιση, με το αρσενικό να έχει μαύρη γούνα και το θηλυκό σε κρεμ χρώμα. Οι περιπέτειες προκαλούν μερικές φορές σκηνές ζήλιας και φαίνεται να ενισχύει τη σταθερότητα των δεσμών του ζευγαριού.
Τα Άλμπατρος δεν χωρίζουν ποτέ
Οι Laysan albatrosses (Phoebastria immutabilis) δεν «χωρίζουν» ποτέ: έχουν μόνο ένα παιδί τον χρόνο και πρέπει επομένως να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν, μαζί, για να το μεγαλώσουν καλά. Τα άλμπατρος των Γκαλαπάγκος (Phoebastria irrorata) σχηματίζουν επίσης ζευγάρια για μια ζωή και είναι απίθανο να αναζητήσουν νέο σύντροφο όταν πεθάνει ο παλιός. Κάθε χρόνο τον Μάρτιο, αφού περάσουν αρκετούς μήνες μόνοι στη θάλασσα, βρίσκονται στο νησί Española. Όταν συναντιούνται, αρχίζουν να φλερτάρουν ξανά ο ένας τον άλλον.
Οι Ευρωπαίοι κάστορες είναι πιστοί
Τόσο ο ευρωπαϊκός κάστορας (Castor fiber) όσο και ο αμερικανικός κάστορας (C. canadensis) είναι μονογαμικοί, αλλά ο τελευταίος συνδυάζεται επίσης με άλλα δείγματα. Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Πράγας σχετικά με τους γενετικούς δεσμούς σε οικογενειακές ομάδες έδειξε ότι τα ευρωπαϊκά μικρά καστοράκια είναι πάντα παιδιά των γονέων που υπάρχουν στο κρησφύγετο, ενώ για τον Αμερικανό ξάδερφό τους ένα στα δύο μικρά δεν είναι. Πέρα από τις προδοσίες, το ζευγάρι συνήθως διαλύεται μόνο εάν ένας από τους συντρόφους πεθάνει ή εάν το αρσενικό εκδιωχθεί από έναν αντίπαλο.
Οι πιγκουίνοι λειτουργούν πάντα σε δύο
Οι πιγκουίνοι κυνηγούν στην ανοιχτή θάλασσα και φωλιάζουν στην ξηρά, όπου υπάρχουν λίγα για φαγητό: είναι επομένως διανοητικό να είμαστε δύο, οπότε ενώ κάποιος σκέφτεται να πάρει φαγητό, ο άλλος προστατεύει πρώτα το αυγό και μετά τη γκόμενα. Στον πιγκουίνο με κίτρινα μάτια (Megadyptes antipodes), που υπάρχει στη Νέα Ζηλανδία και ονομάζεται hoiho στη γλώσσα των Μαορί, το πρώτο ζευγάρωμα πραγματοποιείται σε ηλικία 3-4 ετών. Το ζευγάρι, το οποίο βάζει 1-2 αυγά το χρόνο, μπορεί να μείνει μαζί ακόμη και αρκετές εποχές: στην περίπτωση αυτή επιστρέφουν στον ίδιο τόπο με το προηγούμενο έτος. Το hoiho είναι ένας πολύ σπάνιος πιγκουίνος: με μόνο 1.700 ζευγάρια, κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Ένα σταθερό και ανθεκτικό ζευγάρι: το γαλλικό αγγελόψαρο
Η μονογαμία είναι ασυνήθιστη στα ψάρια, αλλά επιβεβαιώνεται ως η καταλληλότερη αναπαραγωγική επιλογή εάν τα αρσενικά και τα θηλυκά είναι απίθανο να συναντηθούν, όπως συμβαίνει στα βάθη της θάλασσας, ή εάν ένας γονέας μόνος του δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί την επιβίωση των απογόνων. Το γαλλικό αγγελόψαρο (Pomacanthus paru), ένα τροπικό είδος που βρίσκεται στην Καραϊβική Θάλασσα, σχηματίζει ένα σταθερό και μακροχρόνιο ζευγάρι για να υπερασπιστεί την περιοχή. Εάν ένα άλλο ζευγάρι προσπαθήσει να παραβιάσει, οι δύο εραστές, που δεν διακρίνονται ο ένας από τον άλλο, εναλλάσσονται για να διώξουν τους εισβολείς με επιθετικότητα.
Οι μεγάλες οικογενειακές ομάδες του μαυροκέφαλου urubù
Η εμφάνιση του μαυροκέφαλου urubus (Coragyps atratus) ίσως δεν είναι πολύ γοητευτική, αλλά στην αγάπη αυτοί οι γύπες είναι ακόμα τυχεροί. Παρόντες από τον νότιο Καναδά στη Νότια Αμερική, εκτός από το σχηματισμό ζευγαριών που δεν χωρίζουν ποτέ και παραμένουν ενωμένα μέχρι θανάτου, το βράδυ συγκεντρώνονται σε μεγάλα κοπάδια. Πρόκειται για οικογενειακές ομάδες που σχηματίζονται από το προγονικό ζευγάρι και τα παιδιά των προηγούμενων αναπαραγωγικών περιόδων, με τα οποία οι γονείς διατηρούν ισχυρό δεσμό ακόμη και μετά την επίτευξη ανεξαρτησίας. Το ζευγάρι είναι ένα πλάσμα της συνήθειας και συνήθως επαναχρησιμοποιεί τοποθεσίες φωλιάσματος για πολλά χρόνια.
Ο πόνος του τρωκτικού του «λιβαδιού« για τον θάνατο του συντρόφου του
Το Prairie voles (Microtus ochrogaster) μένει με έναν σύντροφο για τη ζωή, μια ασυνήθιστη συμπεριφορά για μικρά τρωκτικά. Ξεκινώντας από την πρώτη συνάντηση αγάπης, το θηλυκό και το αρσενικό δημιουργούν έναν ισχυρό δεσμό: χτίζουν τη φωλιά μαζί και ο πατέρας βοηθά τη μητέρα να μεγαλώσει τα παιδιά, καθώς και να κυνηγήσει επιθετικά τα αρσενικά που τολμούν να πλησιάσουν. Αν ένα μέλος του ζευγαριού πεθάνει, το άλλο φαίνεται θλιμμένο. Η σύγκριση με το αντίστοιχο είδος της Πενσυλβανίας (M. pennsylvanicus), το οποίο δεν είναι μονογαμικό, έδειξε ότι αυτό το χαρακτηριστικό εξαρτάται από την παραγωγή ορισμένων ορμονών.
Ο γκρίζος λύκος και το κυρίαρχο ζευγάρι
Το κοινωνικό σύστημα του γκρίζου λύκου (Canis lupus) βασίζεται στη σταθερότητα του κυρίαρχου ζευγαριού, του μοναδικού αναπαραγωγικού στην οικογενειακή αγέλη. Το ζευγάρι είναι μονογαμικό και μαζί με τα παιδιά αποτελούν την ομάδα. Όλοι συνεργάζονται ενεργά για να κυνηγήσουν και να μεγαλώσουν τους απογόνους, φροντίζοντας τους πρώτους μήνες από τους γονείς και στη συνέχεια από θείους και “νταντάδες”. Εάν ένα μέλος του ζεύγους Άλφα πεθάνει, ωστόσο, ένας άλλος λύκος παίρνει τη θέση του. Είναι συνήθως ένα άτομο εκτός της ομάδας, με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η γενετική μεταβλητότητα των μελλοντικών απογόνων.
Το εντυπωσιακό τελετουργικό ερωτοτροπίας των θαλασσαετών
Όταν οι θαλασσαετοί (Haliaeetus leucocephalus) συναντιούνται στην αρχή της αναπαραγωγικής περιόδου, μετά την εποχιακή μετανάστευση, χαιρετούν ο ένας τον άλλον με ένα θεαματικό τελετουργικό ερωτοτροπίας, που αποτελείται από περίπλοκες πτήσεις κατάδυσης και γρήγορες αναβάσεις από κοινού. Στο ύψος του χορού, αρσενικό και θηλυκό αρπάζουν ο ένας τον άλλον από τα νύχια και αρχίζουν να πέφτουν προς το έδαφος περιστρέφοντας τον εαυτό τους και στη συνέχεια αφήνουν να πάει μια στιγμή πριν αγγίξουν το έδαφος. Ο δεσμός τους διαρκεί για μια ζωή. Μόνο εάν ο σύντροφος πεθάνει ή δεν είναι πλέον γόνιμος, χωρίζουν.
Πηγή: newsbomb
