Στο μυαλό των Θεσσαλονικέων φαντάζει σαν χθες η μέρα που βρέθηκαν μπροστά στην κάλπη για να εκλέξουν το νέο τους δήμαρχο. Και να θυμίσω, πως τότε η αποχή ήταν η μεγάλη «πρωταγωνίστρια» και πως ο κόσμος είχε ένα σωρό, πιο σοβαρά, προβλήματα στο κεφάλι του.
THΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΡΥΠΙΔΟΥ
Κι ενώ δεν έχει «στεγνώσει» ακόμη το μελάνι από την εντολή των πολιτών, διαβάζω και ακούω αρκετούς που έχουν αρχίσει να σκέφτονται από τώρα την επόμενη τους κίνηση και πως θέλουν να είναι υποψήφιοι στις εκλογές του 2028! Δηλαδή σε σχεδόν 4 χρόνια από τώρα.
Με βάση όλα τα παραπάνω, λοιπόν, αναρωτιέμαι: δεν είναι λίγο νωρίς να «ξεφυτρώνουν» ονόματα υποψηφίων; Διότι, μιλάμε για νέες διοικήσεις, που έχουν δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής (καλά ή άσχημα θα τα κρίνουν οι δημότες), αλλά το ταμείο γίνεται σίγουρα στο τέλος.
Και το να εμφανίζονται βουλευτές, πρώην δήμαρχοι ή ηττημένοι των προηγούμενων εκλογών για να διεκδικήσουν και να ξανά διεκδικήσουν το δημαρχιακό θώκο μου προκαλεί απορία. Η’ επιθυμούν να παίζει το όνομα τους (διαφήμιση να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι) ή θέλουν να «καούν» (προφανώς στο ζέσταμα, όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο).
Αυτό, όμως, που περισσότερο σκέφτομαι για τα πιο «βαριά» ονόματα της πολιτικής είναι πως έχουν εκλεγεί, κι αυτοί πρόσφατα, για να κάνουν άλλη δουλειά και όχι για να ασχολούνται με την επόμενη καρέκλα. Γιατί όπως λέει ο σοφός λαός «ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ KARFITSA
