Γράφει η ΑΡΤΖΗ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Το επίπεδο μιας χώρας φαίνεται από το πώς μεριμνά για τους αδύναμους της κοινωνίας της. Αν ισχύει η παραπάνω άποψη, η Ελλάδα, δυστυχώς, αν και μητέρα του πολτισμού, στον τομέα της πρόνοιας των αδυνάμων βρίσκεται στο… υπόγειο. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί άμα τη εμφανίσει της κρίσης. Κοινώς… ήταν το κλήμα, το ‘φαγε και ο γάιδαρος…
Όταν αποφάσισαν να περικόψουν το τεράστιο «κράτος» οι τροϊκανοί για να μαζευτεί η σπατάλη, ανάμεσα σε Οργανισμούς που έβαλαν λουκέτο ήταν και αρκετοί που μεριμνούσαν για ευπαθείς ομάδες, όπως τα Κέντρα αποτοξίνωσης και άλλα. Και όσοι Οργανισμοί δεν έκλεισαν, υπολειτουργούν, γιατί έχει μειωθεί κατά πολύ η χρηματοδότησή τους από το κράτος, γιατί το ταμείο είναι μείον. Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι ό,τι κοινωφελές έργο έκαναν, χωλαίνει πια. Κοινώς, έχει δημιουργηθεί ένας σύγχρονος Καιάδας, καθώς η κρατική πρόνοια δεν υφίσταται.
Κλήσεις
138.000 κλήσεις το τελευταίο εξάμηνο δέχτηκε το «Χαμόγελο του Παιδιού», σύμφωνα με μαρτυρία του κ. Γιαννόπουλου, επικεφαλής της Μονάδας αυτής κοινωνικής πρόνοιας. Ο αριθμός αυτός δείχνει τη μεγάλη πληγή της ελληνικής κοινωνίας. Παιδιά κακοποιημένα, οικογένειες αδύναμες να θρέψουν τα παιδιά τους προσπαθούν να βρουν μία σανίδα σωτήριας, που το κράτος όμως δεν μπορεί να την παρέχει. Αυτό δείχνει ο τεράστιος αριθμός των κλήσεων. Και το νούμερο αυτό μαρτυρά απλώς μόνο όσους έκαναν το βήμα και απευθύνθηκαν κάπου, ενώ ανησυχία προκαλεί το πολλαπλάσιό του, που δεν τόλμησε ή δεν μπόρεσε να αναζητήσει βοήθεια. Το ότι, βέβαια, αυτό σχετίζεται με τα παιδιά, το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, προβληματίζει ακόμη περισσότερο, όχι όμως τους ιθύνοντες. Ακόμη πιο ανησυχητικό το ότι το «Χαμόγελο του Παιδιού», που επιτελεί ένα θαυμαστό έργο, δεν έχει, δυστυχώς, όπως ομολογούν οι αρμόδιοι, τη δυνατότητα να αντεπεξέλθει σε όλες αυτές τις κλήσεις.
Αυτό σημαίνει ότι κάποια παιδιά που δεν στάθηκαν τυχερά, θα συνεχίσουν να υφίστανται κακοποίηση, με συνέπεια να εξελίσσονται σε ζητιάνους ή εγκληματίες για να ζήσουν, όσα βέβαια τα καταφέρουν. Και το κράτος βροντερά απόν.
Με το πρόσχημα της αδυναμίας λόγω κρίσης, δημιουργεί όλο και περισσότερους περιθωριοποιημένους ανθρώπους συντηρώντας, έτσι, μια βόμβα στην κοινωνία.
Τα στραβά μάτια, χρόνια τώρα, κάνουν για τους μετανάστες. Καμία σοβαρή πολτική δεν έχει υλοποιηθεί για το μεγάλο αυτό πρόβλημα. Χιλιάδες λαθρομετανάστες κατακλύζουν περιοχές, ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας γκέτο. Τώρα μάλιστα που δουλειά δεν βρίσκουν πουθενά, η εγκληματικότητα έχει φτάσει στα ύψη σε αυτές τις περιοχές, ενώ έχουν δημιουργηθεί και συμμορίες ομοεθνών που αλληλομαχαιρώνονται, όπως δείχνουν και τα δύο τελευταία επεισόδια στην Αθήνα, με τους Τυνήσιους που αλληλομαχαιρώθηκαν, αλλά και το πτώμα ενός λαθρομετανάστη που βρέθηκε στα σκουπίδια. Εδώ και καιρό, βέβαια, είναι σε λειτουργία η επιχείρηση «Ξένιος Δίας», που μαζεύει τους λαθρομετανάστες και τους στέλνει, λένε, σπίτι τους. Αστυνομικός μάς πληροφόρησε πως για μια ακόμη φορά η σκούπα είναι για τα μάτια του κόσμου. Από τη μία πόρτα τους μαζεύουν και από την άλλη τους αφήνουν…
Οργή
Καμία σοβαρή πολτική στον τομέα αυτό με αρωγό, βέβαια, την Ε.Ε., που κάνει και αυτή τα στραβά μάτια, για τους δικούς της λόγους, στο μεγάλο αυτό ελληνικό πρόβλημα. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι η απουσία μιας σοβαρής πολτικής έχει οδηγήσει στην κοινωνική οργή και στην έντονη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στους αλλοδαπούς. Εξοργίζονται, όταν την ίδια ώρα που τους ληστεύουν πεινασμένοι λαθρομετανάστες, πηγαίνοντας στα δημόσια νοσοκομεία οι ίδιοι υποχρεούνται να πληρώσουν έστω και αυτά τα 5 ευρώ, ενώ οι «ξένοι» τίποτα, καθώς και όταν τα δικά τους παιδιά αποκλείονται από τους δημόσιους παιδικούς σταθμούς, γιατί έχουν προτεραιότητα τα παιδιά των μεταναστών. Πώς, ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος, να μην εξοργισθεί, όταν αυτές τις ιδιαίτερα δύσκολα οικονομικές συγκυρίες που αδυνατεί να πληρώσει ιδιωτικά νοσήλεια αλλά και σταθμούς, το κράτος του γυρνά την πλάτη;
Μεγάλη οργή και αγανάκτηση έχει προκληθεί επίσης από την ολιγωρία του κράτους και στο διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα με τους Ρομά. Ζώντας σε συνθήκες άθλιες, κατασκηνώνοντας ανεξέλεγκτα και γεννώντας παιδιά μόνο και μόνο για να τα μετατρέψουν σε ζητιανάκια ή διακινητές ναρκωτικών, έχουν δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία. Οι καταυλισμοί είναι εστίες μόλυνσης και σκουπιδαριά και πολλές φορές αποδεικνύονται κράτη εν κράτει. Η πρόσφατη πυρκαγιά σε καταυλισμό στον Βοτανικό δίνει εν μέρει τη διάσταση του προβλήματος. Καίγοντας στο κέντρο της Αθήνας πλαστικά καλώδια, έχασαν τον έλεγχο της φωτιάς και καθώς πυκνοί καπνοί γέμισαν τον ουρανό, έσπευσε η Πυροσβεστική. Δεκάδες Ρομά πετροβολούσαν τους πυροσβέστες για να μην πλησιάσουν τον καταυλισμό τους και χρειάστηκε να επέμβει η Αστυνομία, για να μπορέσει η Πυροσβεστική να κάνει το έργο της. Το πρόβλημα έχει ενταθεί, γιατί έχει παρατηρηθεί αύξηση των Ρομά που έρχονται στη χώρα από όλα τα άλλα μέρη της Ευρώπης από όπου διώκονται. Απ΄τη στιγμή που αυξάνεται ο πληθυσμός τους, που αρνείται να στείλει τα παιδιά σχολείο, είναι επόμενο να αυξηθεί και το έγκλημα. Οι καταυλισμοί γίνονται κέντρα διακίνησης ναρκωτικών, με το ελεύθερο που παρέχει το άβατο, ουσιαστικά, που ισχύει, με βαποράκια και αυριανούς εμπόρους δεκάχρονα παιδιά. Τεράστιο πρόβλημα με την εγκληματικότητα λόγω της αύξησης των Ρομά αντιμετωπίσζει και η περιοχή Αιτωλικό της Αιτωλοακαρνανίας από τότε που αυξήθηκαν από 1.000 σε 4.000. Μια αύξηση που σημειώθηκε σε ελάχιστο χρόνο, αλλά προκαλεί τεράστια προβλήματα. Μπροστά σε τέτοια παρόμοια προβλήματα οι Γάλλοι, που φημίζονταν τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα για την ανεκτικότητά τους στο διαφορετικό, διέταξαν την απέλαση όλων των Ρομά από τη Γαλλία. Μη σας ξενίζει. Οι Ρομά σπάνια διαθέτουν υπηκοότητα ενός κράτους και είναι ένας πληθυσμός που διαρκώς αυξάνεται και συχνά μετακινείται, ιδιαίτερα στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα.
Μικροκυνηγητά χωρίς αντίκρισμα
Στην Ελλάδα τα μικροκυνηγητά που κάνουν οι διωκτικές Αρχές δεν είναι σοβαρές πολιτικές στο θέμα αυτό. Θα μπορούσαν κάλλιστα να βάλουν κάποια όρια στις ομάδες αυτές. Να κατασκηνώνουν σε μέρη που επιτρέπουν οι Αρχές, με συγκεκριμένους κανόνες διαβίωσης. Τα δε παιδιά, να τους επιβάλλουν να τα στέλνουν σχολείο και να ελέγχονται οι γονείς από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αν οι συνθήκες κρίνονται ακατάλληλες, να τους τα παίρνουν. Μόνο με τέτοια μέτρα θα πάψει να υφίσταται αυτή η φριχτή εικόνα μικρών παιδιών στα φανάρια ή στα τρένα να ζητιανεύουν και νεαροί να διακινούν τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών.
Όσο περιθωριοποιούν αποφεύγοντας σήμερα τη δράση, δημιουργούν εντονότερα προβλήματα αύριο. Καταργώντας υπηρεσίες που στηρίζουν τα παιδιά και την οικογένεια, δήθεν για οικονομία, ουσιαστικά δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να προκληθούν μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα και, άρα, περισσότερα χρήματα για την αντιμετώπισή τους.
Είναι δε κάτι παραπάνω από ειρωνικό να επιζητούν οι αρμόδιοι να κόψουν χρήματα από τόσο σημαντικές κοινωνικές υπηρεσίες και την ίδια στιγμή να φοροδιαφεύγουν οι μισές τουριστικές επιχειρήσεις και μάλιστα οι πλουσιότερες από αυτές, ιδιοκτήτες των οποίων είναι και πρόσωπα που δρουν στα κοινά. Και αυτή η πρόσφατη επιδρομή των ελέγχων στις τουριστικές επιχειρήσεις, κατά πάσα πιθανότητα, θα αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι ήταν στάχτη στα μάτια. Σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν, τα πρόστιμα ήταν μερικές χιλιάδες, τις οποίες οι παρανομούντες δεν λάμβαναν σοβαρά υπόψη με τα κέρδη των εκατομμυρίων από τις παρανομίες. Τρόποι και μέτρα υπάρχουν, η διάθεση, πολύ περιέργως, λείπει…
«Η Ευρώπη χρωστά πολλά σε αυτή τη χώρα, σε αυτόν το λαό», δήλωσε ανάμεσα σε άλλα φιλελληνικά ο πρώην Γερμανός καγκελάριος, Σρέντερ, κατά την παραμονή του στην Κω, την οποία και επέλεξε για τις διακοπές, για να στείλει το μήνυμα ότι στηρίζει έμπρακτα την Ελλάδα. Είναι τουλάχιστον αυτοκαταστροφικό, αυτή η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, προσφορά για την οποία εξυμνείται από κορυφαίους ανά τον κόσμο, να έχει παντελή έλλειψη πρόνοιας.