Την πεποίθησή ότι το παιδικό θέατρο τον βοηθάει να φροντίσει το μικρό παιδί που έχει μέσα του, δήλωσε σε συνέντευξη του στην Karfitsa ο ηθοποιός Γεράσιμος Παπικινός!
Συνέντευξη στην ΕΥΗ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Γεράσιμος Παπικινός συμμετέχει στην καλοκαιρινή περιοδεία Μαδαγασκάρη, το μιούζικαλ! Όπου και ενσαρκώνει δύο διαφορετικούς ρόλους. Στο πρώτο μέρος τον πιγκουίνο Kowalski, ενώ στο δεύτερο τον Βασιλιά Julien!
Τι θα παρακολουθήσει ο κόσμος που θα έρθει να δεί την παράσταση;
Η παράσταση μας είναι το μιούζικαλ Μαδαγασκάρη. Όπως ακριβώς και στην ταινία της Dreamworks, εάν κάποιος θελήσει να έρθει να μας δει, θα δει μία παράσταση γεμάτη κέφι, ενέργεια, χιούμορ και όμορφα μηνύματα. Όλα αυτά εμπλουτισμένα με πολύ χορό και πολύ τραγούδι. Το έργο ξεκινάει στο ζωολογικό κήπο της Νέας Υόρκης, όπου ο Marty η ζέβρα δεν αντέχει άλλο την έγκλειστη ζωή και έχει την ανάγκη να φύγει στην άγρια φύση. Μέσα από διάφορα ευτράπελα αυτός μαζί με τους τρεις πολύ καλούς του φίλους τον Melman την καμηλοπάρδαλη, την Gloria την ιπποπόταμο και τον Alex το λιοντάρι θα βρεθούν στο εξωτικό νησί της Μαδαγασκάρης, όπου εκεί θα αλλάξει όλη τους η ζωή!
Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας και τις ιδιαιτερότητές του!
Στο έργο έχω την τιμή να κάνω δύο ρόλους στο πρώτο μέρος κάνω τον πιγκουίνο Kowalski. Ενώ στο δεύτερο μέρος έχω την τιμή να ειμαι ο Βασιλιάς Julien. Είναι υπέροχο να μπαίνω σε αυτό το κοστούμι και σε αυτόν το ρόλο. Είναι κάτι εντελώς έξω από μένα και μέσω του κουστουμιού, του make up, της φωνής του, της προφοράς του και της ενέργειας του, γίνομαι ένας άλλος άνθρωπος πάνω στην σκηνή. Επίσης έχω την τιμή να τραγουδάω το υπέροχο Γουστάρω να Χορεύω. Είναι πολύ μεγάλη χαρά γιατί ο ενθουσιασμός του κόσμου, για αυτό το τραγούδι είναι τόσο μεταδοτικός που δεν γίνεται να μην χαίρεσαι να το τραγουδάς. Ξέρω πως, εφόσον θα πω αυτό το τραγούδι και όλοι θα χορέψουν στον ρυθμό του, μπορώ να αφήσω πίσω το Γεράσιμο και σιγά σιγά κατά την διάρκεια του τραγουδιού να φέρω πάνω στην σκηνή τον τρελό αυτόν λεμούριο.
Πώς είναι να συμμετέχετε σε μία παράσταση που απευθύνεται σε παιδία;
Το να παίζεις μπροστά στα παιδιά έχει μαγικές ιδιότητες. Όλοι μας, όταν ήμασταν παιδιά μπορούσαμε να πιστέψουμε εύκολα σε αυτό που βλέπαμε και να το νιώσουμε αληθινό. Όταν δίνεις σε ένα παιδί ένα κλαδάκι για μαγικό ραβδί και χωρίς κανένα ενδοιασμό και σκέψη θεωρεί ότι είναι ένας μάγος. Έτσι λοιπόν όταν τα παιδιά σε κοιτάνε δεν βλέπουν πάνω στη σκηνή τον Γεράσιμο, ο οποίος υποδύεται τον Βασιλία Julien. Για αυτά ο Γεράσιμος είναι ο βασιλιάς Julien. Και αυτό μπορείς να το δεις να αντικατοπτρίζεται στα μάτια τους, από το πόσο μαγεμένα είναι, από όλα αυτά τα κουστούμια. Τα παιδιά με κάνουν καλύτερο ηθοποιό. Γιατί όταν βλέπω ένα παιδάκι να πιστεύει ότι βλέπει μπροστά του τον Βασιλιά Julien, τότε και εγώ εκείνη τη στιγμή πιστεύω ακόμα πιο πολύ ότι είμαι ένας λεμόυριος. θεωρώ ότι μας κάνει καλό να φροντίζουμε το μικρό παιδί που κρύβουμε μέσα μας. Μπορεί να το ξεχνάμε όσο μεγαλώνουμε, αλλά είναι εκεί καλά κρυμμένο!
Υπάρχει κάποια φράση ή μία συγκεκριμένη στιγμή που σας έχει μείνει ανεξίτηλη από την παράσταση;
Στο έργο αυτό συμμετείχα στο παρελθόν, συμμετέχω τώρα και θα μπορούσα να συμμετέχω για πολύ καιρό ακόμα. Νομίζω όμως πως τρεις στιγμές είναι αυτές που θα ξεχώριζα. Η μια είναι όταν ο Marty προσπαθεί να θυμίσει στον Alex το ποιος είναι. Είναι η στιγμή που η δύναμη της φιλίας κερδίζει τα πάντα. Εκείνο το σημείο πάντα με κάνει να συγκινηθώ, Επίσης θα έβαζα το χειροκρότημα, είναι ένα μαγικό το συναίσθημα. Τρίτη και μάλλον αγαπημένη είναι η στιγμή, που για πρώτη φορά τραγουδάμε και χορεύουμε όλοι μαζί. Κάθε φορά, νιώθω ένα τεράστιο δέος για την ομαδική δουλειά που γίνεται. Δέκα άτομα τραγουδάνε, χορεύουνε και δίνουν ενέργεια και αυτή είναι και η ουσία. Είναι υπέροχο τόσα άτομα να ενώνονται και να συγκεντρώνονται για έναν κοινό σκοπό.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε στο κοινό και συγκεκριμένα στα παιδιά που θα έρθουν να σας δουν;
Η Μαδαγασκάρη είναι έργο με βαθιά και ώριμα μηνύματα. Θίγει μεγάλους προβληματισμούς ύπαρξης, που εγώ προσωπικά ακόμα και σήμερα παλεύω να λύσω. Πως μπορείς να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος; Πως πρέπει να ζεις τη ζωή σου; Να αποδεχτείς την ρουτίνα σου και την καθημερινότητα σου ή να φύγεις από την ασφάλεια και να κυνηγήσεις τα όνειρά σου; Να κάτσεις κλεισμένος στο ζωολογικό σου κήπο; Στην ασφάλεια και στο σίγουρο φαγητό σου ή να τρέξεις ανέμελος στα λαγκάδια, Τι έχει τελικά σημασία; Και τέλος το έργο μας υπενθυμίζει ποσό σημαντική είναι η φιλία στη ζωή μας. Και φυσικά το τέλος μας λέει ένα πράγμα… Πως πρέπει να γουστάρουμε να χορεύουμε!
