Η τακτική του Αλέξη Τσίπρα μετά την περιβόητη συνέντευξη Τύπου, στην οποία έθεσε την Κοινοβουλευτική Ομάδα του εκτός ψηφοφοριών και έθεσε τελεσίγραφο στον Κυριάκο Μητσοτάκη να προκηρύξει εκλογές εντός 2-3 εβδομάδων, δεν τους έριξε όλους από τα σύννεφα.
Όσοι γνωρίζουν τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν πολύ καλά ότι εδώ και χρόνια μελετά την ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου και επιχειρεί πολλές φορές να κοπιάρει ατάκες του αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου, καθώς βεβαίως και του Ανδρέα Παπανδρέου. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός «Τσιπρανδρέου» που του έχει αποδοθεί αρκετές φορές από διαφόρους πολιτικούς αναλυτές, οι οποίοι αρκετές φορές έχουν μπει στον πειρασμό να τον συγκρίνουν με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Αυτήν τη φορά επέλεξε να κοπιάρει τον Ανένδοτο Αγώνα του Γεωργίου Παπανδρέου εναντίον του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1961.
Για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, η «Political» θα κάνει μια μικρή ιστορική αναδρομή στις εθνικές βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, στις οποίες ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και το κόμμα του, η ΕΡΕ, πέτυχαν την τρίτη συνεχή εκλογική τους νίκη σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο οποίος ηγούνταν της Ένωσης Κέντρου, αρνήθηκε κατηγορηματικά να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των εκλογών, καταγγέλλοντάς το ως προϊόν βίας και νοθείας. Έτσι ο Γεώργιος Παπανδρέου εγκαινίασε τον Ανένδοτο Αγώνα.
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων οι ηγέτες του Κέντρου και κυρίως ο Γεώργιος Παπανδρέου αρνήθηκε να αναγνωρίσει την ΕΡΕ ως κυβέρνηση, καθώς θεωρούσε ότι είναι αντισυνταγματική. Σε παρόμοιες καταγγελίες προχώρησε και η Αριστερά.
Έτσι, κηρύχθηκε ο Ανένδοτος Αγώνας του Γεώργιου Παπανδρέου, που «θα μαίνεται ώσπου η Δημοκρατία να νικήσει στην Πατρίδα», όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν. Κάτι αντίστοιχο αντιγράφει σήμερα και ο κ. Τσίπρας με συνθήματα του τύπου «Δικαιοσύνη παντού» και «Με τη Δημοκρατία ή με την εκτροπή».
Η αποχή από τις ψηφοφορίες
Εκείνη την περίοδο η Ένωση Κέντρου προέβη σε μια σειρά πολιτικών ενεργειών που καταδείκνυαν μια de facto μη αναγνώριση της κυβέρνησης. Επανειλημμένες προτάσεις δυσπιστίας κατατέθηκαν παράλληλα ή από κοινού με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά το 1962 και το 1963. Συμμετείχε στις συζητήσεις της Βουλής, απέχοντας όμως από τις ψηφοφορίες. Απείχε από την ψήφο εμπιστοσύνης τον Δεκέμβριο του 1961. Διέκοψε τις επαφές με το Παλάτι και επέκρινε την προίκα της πριγκίπισσας Σοφίας. Κατά τη διάρκεια του Ανένδοτου Αγώνα διοργανώθηκε πλήθος συλλαλητηρίων και άλλων κινητοποιήσεων με τεράστια συμμετοχή. Παράλληλα, γίνονταν πολλές ομιλίες του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου χαρακτηριστικός έμεινε ο χαιρετισμός του στον λαό: «Ζήτω η Δημοκρατία». Αιχμή του δόρατος υπήρξε ο κεντρώος Τύπος με κορυφαία την εφημερίδα «Ελευθερία» του Πάνου Κόκκα.
Κατά περίεργο τρόπο ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να γυρίσει τη χώρα μισό αιώνα πίσω, σε αυτές τις ταραγμένες περιόδους που ουδεμία σχέση έχουν με το σήμερα. Το ανησυχητικό είναι ότι τοποθετεί τον εαυτό του στο κάδρο των Παπανδρέου, ενώ γνωρίζει ότι πρόκειται για ένα κακέκτυπο, ίσως και φτηνή απομίμηση…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL
