Μία από τις πιο ύπουλες παγίδες στις οποίες μπορούμε να πέσουμε τις δύσκολες μέρες είναι το συναισθηματικό μούδιασμα.
Στην ουσία είναι ένας μηχανισμός που ενεργοποιείται για να ξεφύγουμε από τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας κάνοντας άλλα πράγματα.
Όταν λοιπόν το κάνουμε αυτό, απομακρύνουμε τα δύσκολα συναισθήματα που μας προκαλούν πόνο ή δυσφορία, αναισθητοποιώντας τα.
Το γεγονός ότι πολλές οικογένειες και πολιτισμοί διδάσκουν στους ανθρώπους, είτε ρητά είτε σιωπηρά, να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, επιδεινώνει την κατάσταση αυτή.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να μουδιάζουμε συναισθηματικά, όπως το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή το κάπνισμα, αλλά και με την παρακολούθηση εκπομπών ή καταστροφικών δελτίων ειδήσεων.
Μία από τις πιο καθολικές στρατηγικές μουδιάσματος είναι και η υπερβολική εργασία. Θα έχετε σίγουρα συναντήσει ανθρώπους να δηλώνουν ότι δουλεύουν πολλές ώρες για να μην έρχονται αντιμέτωποι με τα προβλήματά τους.
Επίσης, μπορεί να είναι τα ψώνια, ο τζόγος, το φαγητό ή το σεξ, ή ακόμα και υπερβολική άσκηση ή το καθάρισμα. Μερικά από αυτά, όπως η άσκηση, μπορεί να είναι μία υγιεινή συνήθεια, αλλά αν γίνεται σε υπερβολικό βαθμό, τότε αποτελεί πρόβλημα.
Όλο και περισσότερο, συνηθίζουμε να βλέπουμε και να συναντάμε ανθρώπους που συμμετέχουν σε πολλές συμπεριφορές μουδιάσματος ταυτόχρονα, όπως το ποτό, η αποστολή γραπτών μηνυμάτων και το σερφάρισμα στο διαδίκτυο.
Το θέμα δεν είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα. Μερικά μπορούν να γίνουν με μέτρο ή ακόμα και στον ίδιο βαθμό. Το κλειδί είναι να επιλέξουμε ποιες συμπεριφορές μας εξυπηρετούν και να μην αφήσουμε τον εαυτό μας να μουδιάσει ασυναίσθητα τα κομμάτια της ζωής μας. Δεν είναι αυτοσκοπός να στερήσουμε από τον εαυτό μας τις απολαύσεις, αλλά να σταματήσουμε να ξεφεύγουμε από τη ζωή μας.
Η σοβαρότητα του εν λόγω μηχανισμού, έχει να κάνει με τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Οι μουδιαστικές συμπεριφορές, μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες ή μέτριες έως σοβαρές, και στο άκρο αυτού του φάσματος βρίσκεται ο εθισμός.
Γιατί Μουδιάζουμε συναισθηματικά;
Ο μηχανισμός αποφυγής αρνητικών συναισθημάτων, έχει πολλούς παράγοντες που τον συνθέτουν.
Αρχικά, ο ψυχικός πόνος που είναι αβάσταχτος για πολλούς, η έντονη ανησυχία για κάτι, η αποσύνδεση από τους άλλους, καθώς και το αίσθημα μοναξιάς και απομόνωσης.
Το αισθήματα αναξιότητας επίσης είναι ένα από τους βασικούς παράγοντες, η αβεβαιότητα και το άγχος που προκαλείται συνήθως από ανταγωνιστικές απαιτήσεις της ζωής μας και της εποχής που ζούμε, το αισθήματα κενού και η απογοήτευση από τον εαυτό μας που δεν μπορούμε να χειριστούμε τα πάντα τέλεια.
Συχνά οι άνθρωποι που το βιώνουν έχουν την αίσθηση ότι ζούν μια ζωή στην οποία δεν είναι αληθινοί με τον εαυτό τους.
Επίσης ένα τραυματικό γεγονός, πολύ συχνά οδηγούν στο συναισθηματικό μούδιασμα ή οι καταχρήσεις ουσιών.
Κάτω από την ταλαιπωρία που προσπαθεί κανείς να ξεφύγει, κρύβονται φόβοι και δυσκολίες.
Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να οφείλεται σε μια βαρετή, μονότονη δουλειά, χωρίς ευκαιρίες για αυτονομία και πρωτοβουλία, χωρίς σκοπό, σύνδεση ή ευκαιρίες για ανάπτυξη και αναγνώριση.
Τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό;
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε τις μουδιαστικές συμπεριφορές μας και να μετριάσουν τις επιπτώσεις τους.
Αναγνωρίζοντας πρωτ’απ’όλα ότι το σώμα μας προσπαθεί να μας μιλήσει μέσω των συναισθημάτων μας. Τα συναισθήματά μας μπορούν να λειτουργήσουν ως σήματα ή προειδοποιήσεις.
Έπειτα, συνειδητοποιώντας ότι αρχίσαμε να μουδιάζουμε για κάποιο λόγο και ανακαλύπτοντας ποιος ήταν αυτός ο λόγος.
Παρατηρώντας τις ενοχλητικές μας συμπεριφορές και τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μας οδήγησαν στην κατάσταση αυτή.
Ονομάζοντας τα συναισθήματα που μας κάνουν να θέλουμε να μουδιάσουμε και αφιερώνοντας χρόνο για να νιώσουμε αυτό που νιώθουμε.
Μέσα από την αποδοχή του εαυτού μας, χωρίς να μας κρίνουμε, συνδεόμαστε μαζί του και αναγνωρίζουμε το γιατί τον αποφεύγουμε.
Ο πόνος μας υπάρχει για κάποιο λόγο και μπορούμε να τον χειριστούμε καλύτερα όταν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να τον νιώσει και να τον επεξεργαστεί.
Τέλος, είναι σημαντικό να μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας με έναν έμπιστο φίλο ή έναν ειδικό ψυχική υγείας.
