Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που η Λίλα Βλαχοπούλου «γεννήθηκε» θεατρικά. Ερχόμενη από την Κέρκυρα πριν από αρκετά χρόνια σπούδασε υποκριτική στο Κρατικό Θέατρο και από τότε «δέθηκε» με την πόλη και το θεατρικό σανίδι.
Το φετινό καλοκαίρι την βρίσκει θεατρικά σε ακόμη μια παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Συγκεκριμένα στην ανατρεπτική, γεμάτη χιούμορ και ρομαντισμό «Πινακοθήκη των Ηλιθίων» του Νίκου Τσιφόρου. Η Λίλα υποδύεται την Αλίντα Πασκουάλε μια νεαρή γυναίκα που ψάχνει την ευκαιρία να διαφύγει από τη ζωή που κάνει και να ελευθερωθεί.
«Το έργο γράφτηκε και παίχτηκε το 1944. Ο Νίκος Τσιφόρος περιγράφει, με ανάλαφρη κωμική διάθεση, το διαχρονικό δίλημμα ανάμεσα σε δύο κόσμους διαφορετικούς, όπου αναμετράται η αγάπη με το συμφέρον, ο έρωτας με την λογική, το συναίσθημα με το χρήμα, θίγοντας, με εύστοχο τρόπο, θέματα που μας απασχολούν και σήμερα», περιγράφει η ηθοποιός σε συνέντευξη της στην εφημερίδα Karfitsa.
Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού
Ποια είναι η στόχευση του έργου; Έχει δεύτερη ανάγνωση;
Κύρια στόχευση της παράστασης είναι να ψυχαγωγήσει το κοινό και να του δημιουργήσει την ευχάριστη ψευδαίσθηση ότι είναι συνταξιδιώτης σε ένα κρουαζιερόπλοιο, όπου εκεί του δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσει έναν έρωτα να γεννιέται και να δοκιμάζεται, κωμικούς χαρακτήρες ερμηνευμένους από εξαιρετικούς παλαίμαχους ηθοποιούς του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος να ξεδιπλώνουν κομμάτια της ιστορίας τους και να αφήσει στους θεατές την γλυκιά γεύση που μας αφήνει μια παλιά κινηματογραφική ταινία. Σε μια δεύτερη και βαθύτερη ανάγνωση του έργου θα μπορούσε κανείς να προβληματιστεί σε σχέση με την υπεροψία των ανώτερων κοινωνικών τάξεων της εποχής, με το τι χρειάζεται να κάνει μια γυναίκα για να επιβιώσει και σίγουρα με την χρησιμότητα του ψέματος.
Πιστεύετε ότι το συμφέρον είναι κινητήρια δύναμη; Είναι ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου χαρακτήρα;
Η ικανοποίηση του προσωπικού συμφέροντος είναι σίγουρα ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου χαρακτήρα χωρίς αυτό να έχει αρνητική ή θετική φόρτιση. Σαφώς το ζήτημα και τα γενικότερα προβλήματα προκύπτουν όταν στο όνομα του προσωπικού συμφέροντος καταπατούνται και παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα σε μεγαλύτερη ή μικρότερη κλίμακα.
Έχουμε μπει πλέον στην καλοκαιρινή σεζόν, ωστόσο η χειμερινή πώς έκλεισε για εσάς;
Η χειμερινή σεζόν για μένα έκλεισε με αρκετή ψυχική κούραση, βαθύ προβληματισμό σε σχέση με το πού βρίσκομαι καλλιτεχνικά και αξιολογικά στο περιβάλλον μου. Μετακινήθηκαν και επαναξιολογήθηκαν πολλές καταστάσεις πράγμα που έφερε σίγουρα αρχικά απογοήτευση και πίκρα, αλλά φώτισε νέους δρόμους που μέχρι τώρα δεν έβλεπα και όπως κάθε δύσκολη διαδικασία μου δώρισε γνώση, δύναμη και ουσιαστική πίστη στον εαυτό μου και τις προοπτικές μου.
Θεατρικά δραστηριοποιήστε στη Θεσσαλονίκη. Τι αγαπάτε στο θέατρο της πόλης;
Αγαπώ το Κρατικό Θέατρο μιας και εκεί γεννήθηκα καλλιτεχνικά, λόγω της φοίτησής μου στη δραματική σχολή του και της μέχρι τώρα εργασιακής μου απασχόλησης στις σκηνές του. Αγαπώ τους ανθρώπους του εντός κι εκτός σκηνής . Μια νέα αγάπη, κεραυνοβόλος έρωτας θα έλεγα, που φαίνεται να θέλει να με κρατήσει κι άλλο ‘«δέσμια» της Θεσσαλονίκης είναι η διδασκαλία υποκριτικής στη δραματική σχολή του Ανδρέα Βουτσινά. Αυτό ήταν για μένα φέτος πηγή χαράς, ενθουσιασμού και ενέργειας, αλλά κυρίως καλλιτεχνικός αυτοπροσδιορισμός. Σα να βρήκα τον εαυτό μου.
*«Η Πινακοθήκη των Ηλιθίων», από την Πέμπτη 29 Ιουνίου, στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA
