Η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια της ΕΡΤ3, Θάλεια Ζαγναφέρη σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Καρφίτσα
Την απολαμβάνουμε κάθε μεσημέρι στην τηλεόραση από την ενημερωτική συχνότητα της ΕΡΤ, το ΕΡΤNEWS. Από τα στούντιο της Λεωφόρου Στρατού στη Θεσσαλονίκη (ΕΡΤ3), η ξανθιά «καλλονή» με τα πράσινα μάτια, Θάλεια Ζαγναφέρη, παρουσιάζει τις «Ειδήσεις από την Περιφέρεια» από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 15:40. Μπορεί τα χρόνια πάνω της να μη φαίνονται, όμως η Θάλεια μετράει περισσότερα από 20 χρόνια στον χώρο της Δημοσιογραφίας, με τα περισσότερα εξ αυτών, στη μικρή οθόνη.
Συνέντευξη στον Φαίδωνα Τομόσογλου
Ήθελες από πάντα να γίνεις παρουσιάστρια; Ποιο ήταν το όνειρο σου όταν ήσουν μικρή;
Από πολύ μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθώ δελτία ειδήσεων στη δημόσια τηλεόραση μαζί με τον αείμνηστο πατέρα μου. Όταν γυρνούσε από τη δουλεία μου έλεγε «Θάλεια, έλα να μάθουμε τί γίνεται στον κόσμο…» Με γοήτευε η ιδέα να μαθαίνω όσα γίνονται γύρω μου και να τα αποτυπώνω σε κείμενα, γι’ αυτό το λόγο σπούδασα δημοσιογραφία. Στη συνέχεια προέκυψε η παρουσίαση. Ο μέντορας μου –παλιός «εφημεριδάς» της Θεσσαλονίκης και συγγραφέας- μου είχε πει: «Εσύ είσαι για «το γυαλί», αλλά πρώτα θα γίνεις δημοσιογράφος.»
Η πρώτη μου συνεργασία ήταν με την εφημερίδα «Μακεδονία», όπου έπαιρνα συνεντεύξεις από γυναίκες που ασχολούνταν με κάτι ιδιαίτερο, σπάνιο, μοναδικό. Εργάστηκα για αρκετά χρόνια στην εφημερίδα ως εξωτερικός συνεργάτης και μάλιστα είχα βραβευτεί για το σύνολο της δουλειάς μου εκεί. Παράλληλα με την εφημερίδα δούλευα για το Ράδιο Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια -στην πολλά υποσχόμενη προσπάθεια των ιδιοκτητών του- να οργανώσουν ένα τηλεοπτικό σταθμό τοπικής εμβέλειας: την Ωμέγα Τηλεόραση. Εκεί παρουσίασα για πρώτη φορά δελτία ειδήσεων. Μετά από λίγους μήνες, ήρθε και η πρώτη μου μεταγραφή στον πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικό σταθμό Tv Mακεδονία, όπου εργάστηκα πάνω από δέκα χρόνια. Κάποια στιγμή μέσω προκήρυξης εισήλθα στη μεγάλη οικογένεια της δημόσιας τηλεόρασης.
«Ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει»
Τι μπορεί να αντιμετωπίσει ένας παρουσιαστής την ώρα ενός ζωντανού; Υπάρχει κάποιο σκηνικό που θυμάσαι;
Αυτό ακριβώς είναι που με εξιτάρει στα δελτία ειδήσεων και στα απευθείας προγράμματα… Ποτέ δεν ξέρεις τί σε περιμένει. Από σεισμική δόνηση… μέχρι διακοπή ρεύματος. Να είσαι άρρωστος/η και να θέλεις να βήξεις. Ακόμη κι ένα περίεργο σαρδάμ μπορεί να σε φέρει σε δύσκολη θέση. Μου έχουν συμβεί όλα τα παραπάνω κατά τη διάρκεια των είκοσι χρόνων που δουλεύω στην τηλεόραση, το πιο αστείο όμως που θυμάμαι ήταν όταν κατά τη διάρκεια εκπομπής ένας από τους καλεσμένους γλίστρησε από την καρέκλα του και χάθηκε ξαφνικά από το πάνελ. Ευτυχώς δεν χτύπησε και σηκώθηκε μετά από λίγο γελώντας.
Εκπομπή ή δελτίο;
Και τα δύο έχουν τη χάρη τους, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους. Τα δελτία ειδήσεων είναι πιο αυστηρά, πιο οργανωμένα, δεν υπάρχει χώρος για αυτοσχεδιασμό. Στόχος είναι η περιεκτική, άμεση και έγκυρη ενημέρωση. Η εκπομπή (με ενημερωτικό περιεχόμενο) σου δίνει την ευχέρεια να συνομιλήσεις με καλεσμένους και συναδέλφους, να σχολιάσεις, ακόμη και να αστειευτείς. Προτιμώ τα δελτία ειδήσεων, αλλά θα ήθελα στο μέλλον να παρουσιάσω και να επιμεληθώ μαγνητοσκοπημένες εκπομπές με συγκεκριμένο περιεχόμενο, ώστε να αφήσω μια παρακαταθήκη, ένα δείγμα της αγάπης μου για τη δημοσιογραφία.
«Το ρεπορτάζ είναι ο θεμέλιος λίθος για τον δημοσιογράφο»
Έχεις περάσει και από το πόστο της ρεπόρτερ. Τι εμπειρίες σου έχει αφήσει;
Το ρεπορτάζ είναι ο θεμέλιος λίθος για τον δημοσιογράφο. Στα ρεπορτάζ έχω ζήσει περισσότερα τραγελαφικά στιγμιότυπα. Το πιο δύσκολο για μένα ήταν να διαχειριστώ τα καιρικά φαινόμενα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να χτυπάνε τα δόντια μου από το κρύο σε απευθείας σύνδεση στο Χορτιάτη, όπου είχε κλείσει ο δρόμος από τα χιόνια. Θυμάμαι στον τύμβο Καστά στην περιοχή της Αμφίπολης, όπου αποκαλύφθηκε το εντυπωσιακό ταφικό μνημείο, να φυσάει την ώρα της σύνδεσης, τόσο δυνατός άνεμος, που ένιωθα ότι θα με παρασύρει. Το πιο τρομακτικό όμως ήταν όταν αγρότες οδήγησαν εμένα με το συνεργείο, που με συνόδευε, κοντά στα αναχώματα του πλημμυρισμένου Στρυμόνα, τα οποία κατέρρεαν το ένα μετά το άλλο. Εκεί πραγματικά φοβήθηκα για την σωματική μου ακεραιότητα και των συναδέλφων μου. Το ανάχωμα απ’ όπου έγινε η απευθείας σύνδεση κατέρρευσε λίγα λεπτά αφότου απομακρυνθήκαμε από το σημείο.
«Γύρισα στη δουλειά την επόμενη μέρα μετά την κηδεία του πατέρα μου»
Θυμάσαι κάποια δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου που έπρεπε να αντιμετωπίσεις;
Η πιο δύσκολη περίοδος στη ζωή μου και στην καριέρα μου ήταν πριν από δυο χρόνια, όταν έχασα πρόωρα τον πατέρα μου. Γύρισα στη δουλειά την επόμενη μέρα μετά την κηδεία του, γιατί ήξερα ότι αυτό θα ήθελε. Με παρακολουθούσε καθημερινά και μετά το δελτίο μου τηλεφωνούσε και μου έλεγε όσα του άρεσαν και όλα όσα θα μπορούσα να βελτιώσω. Ο μόνος τρόπος για να διαχειριστώ την αβάσταχτη απώλειά του ήταν να γυρίσω αμέσως στη δουλειά. Για μεγάλο χρονικό διάστημα φορούσα μαύρα σακάκια και παρουσίαζα το δελτίο αγέλαστη.
Υπάρχει σεξισμός στον χώρο; Έχεις βιώσει υποτίμηση λόγω του φύλου σου;
Αν και οι γυναίκες είναι περισσότερες στον δημοσιογραφικό χώρο δε λείπουν ούτε η έμφυλη διάκριση, ούτε η υποτίμηση γενικότερα. Η γυναίκα δυστυχώς ακόμη παλεύει με αυτά τα φαινόμενα, τα οποία όμως δεν πρέπει να την λυγίζουν, πρέπει να την κάνουν πιο δυνατή.
«Μου έστελνε λουλούδια – Κάποια στιγμή άρχισε να περιμένει έξω από το σταθμό»
Πρόσφατα είδαμε την περίπτωση stalking (παρακολούθησης από θαυμαστή) του Γ. Πλούταρχου.
Είναι κάτι που αντιμετωπίζουν -κυρίως- οι άνθρωποι που έχουν κάποια αναγνωρισιμότητα κατά καιρούς. Εσύ είχες πότε μια παρόμοια εμπειρία;
Δυο περιπτώσεις. Πριν χρόνια όταν δούλευα στο TV Mακεδονία τηλεθεατής μου έστελνε λουλούδια με διάφορα σημειώματα. Κάποια στιγμή -ίσως επειδή δεν έδωσα σημασία- άρχισε να περιμένει έξω από το σταθμό. Όταν το αντιλήφθηκα, ενημέρωσα την αστυνομία και άρχισε να με παίρνει κάθε μέρα ο σύζυγός μου από τη δουλειά, γιατί δεν ένιωθα ασφαλής. Στην δεύτερη περίπτωση, κάποιοι συνάδελφοι με ενημέρωσαν ότι υπήρχε ένα προφίλ στα social media, το οποίο περιείχε μόνο δικές μου φωτογραφίες-screenshots (στιγμιότυπα από τα δελτία ειδήσεων που παρουσίαζα) με εγκωμιαστικά σχόλια. Όταν τα σχόλια άρχισαν να γίνονται περίεργα απευθύνθηκα στην Διεύθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος, οι οποίοι κατάφεραν να μπλοκάρουν/ή να καταργήσουν το προφίλ.
Παράλληλα με την καριέρα σου έχεις φτιάξει και μία υπέροχη οικογένεια. Πώς κατάφερες να συνδυάσεις αυτά τα δύο;
Από θαύμα! Χαχαχα! Από τα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία μου είχαν πει ότι πρέπει να επιλέξω: «Δημοσιογραφία ή οικογένεια. Και τα δυο μαζί δε γίνονται.» Όταν μου λέει κάποιος ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι, νιώθω να μεταμορφώνομαι… «Όταν θέλω κάτι πολύ… γίνεται.» Αυτό είναι το μότο μου και αυτό μαθαίνω και στα παιδιά μου: τον Φώτη, ο οποίος τελειώνει το Πολυτεχνείο και την Αναστασία, η οποία είναι δευτεροετής στα ΤΕΦΑΑ. Και αυτός που πίστεψε ότι «μπορώ» περισσότερο από όλους είναι ο σύζυγός μου Θοδωρής, με τον οποίο καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε όλα όσα μας είπαν ότι δε γίνονται.
Τι θα συμβούλευες έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία;
Ότι αν το θέλει πολύ, τότε να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία. Αν δεν το θέλει όμως πολύ… ας μη χάσει το χρόνο του. Κάθε εξάμηνο έρχονται φοιτητές δημοσιογραφίας για πρακτική στην ΕΡΤ. Μου αρέσει να βλέπω το ζήλο και τον ενθουσιασμό τους. Θα τους συμβούλευα να σπουδάσουν, να βγουν στο εξωτερικό για Erasmus και μεταπτυχιακό, να μάθουν γλώσσες, να ταξιδέψουν και να παρακολουθούν την επικαιρότητα. Αν τα κάνουν αυτά τότε σίγουρα θα βρουν το δρόμο τους.
