του Ντίνου Κωστόπουλου*
Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός της Θεσσαλονίκης ήταν όλα τα τελευταία χρόνια, μια “δύσκολη” υπόθεση για τον κεντρικό δήμο της πόλης. Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά όλα δείχνουν σαν να γίνονται την τελευταία στιγμή. Η οργάνωση, ο σχεδιασμός και η εκτέλεση κάπου “σκοντάφτουν” και έτσι το αποτέλεσμα, δυστυχώς είναι τελικά μάλλον κάτω του μετρίου… Η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, όπως φαίνεται, αδυνατεί να συντονισθεί, δεν μπορεί να βρει τον βηματισμό της, ούτε στον στολισμό, αλλά ούτε και στις εκδηλώσεις. Χαμός έγινε πάλι, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο με αφορμή την καθυστέρηση του στολισμού της πόλης – ήδη μπήκαμε στο τελευταίο 15ήμερο – κι ενώ σε άλλες πόλεις και Δήμους η σχετική προετοιμασία έχει ολοκληρωθεί από τις αρχές του μήνα. Δεν είναι μόνον η …καθυστέρηση. Υπάρχει θέμα και με την αισθητική και με την …οικονομία του πράγματος! Για παράδειγμα, γιατί κάθε χρόνο να ψάχνουμε από το μηδέν, ιδέες για το πως πρέπει να στολίσουμε την πόλη, όταν η λογική και η “οικονομία” όλων των μεγάλων ευρωπαϊκών μητροπόλεων, μας δείχνουν ότι χρειαζόμαστε μόνον να δραστηριοποιήσουμε και να επιστρατεύσουμε τους καλούς και δημιουργικούς επαγγελματίες, οι οποίοι θα δώσουν έξυπνες λύσεις, με μοντέρνες κατασκευές που κάθε χρόνο θα περισυλλέγονται για να χρησιμοποιηθούν την επόμενη χρονιά. Δεν στολίζουμε όλη την πόλη με… φωτοσωλήνες (!) και άλλες ακαλαίσθητες ψευτοκατασκευές, αλλά επιλέγουμε κεντρικά σημεία της πόλης και εκεί δημιουργούμε κάτι θεματικό και ξεχωριστό, μια όμορφη ιδέα με καλή τεχνική και αισθητική. Η ζωή μας στη πόλη, έχει ανάγκη από μια όμορφη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα,ειδικά τώρα που τα προβλήματα της κοινωνίας περισσεύουν και όλοι οι άνθρωποι αναζητούν μια ελπίδα, μια ζεστασιά. Δεν αντέχουμε άλλους πειραματισμούς, δεν είναι στολισμός τα… καρουσέλ και τα σπιτάκια προβολής του έργου των ΜΚΟ (!) ούτε όλα αυτά είναι υπόθεση των επαγγελματικών …Επιμελητηρίων! Στολισμός είναι, τα Χριστουγεννιάτικα παραδοσιακά έλατα, τα καραβάκια με τα πολύχρωμα λαμπιόνια, η φάτνη και τ’ αστέρι της πιό μαγευτικής πανανθρώπινης ελπίδας, που ζεσταίνουν τις καρδιές όλων των ανθρώπων με το μήνυμα της αγάπης και της αδελφοσύνης.
*Ο κ. Κωστόπουλος είναι Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Επικοινωνίας