της Σοφίας Βούλτεψη*
Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να σβήσει το «στίγμα της Θεσσαλονίκης» (ελεύθερη μετάφραση του περίφημου «προγράμματος της Θεσσαλονίκης») δια της… ομοιοπαθητικής (δημιουργία Γραφείου Πρωθυπουργού στη συμπρωτεύουσα και συνεχείς μεταβάσεις εκεί) αποτελεί χωρίς αμφιβολία την επιτομή της γνωστής προπαγανδιστικής πρακτικής της πλημμυρίδας.
Αυτή την εβδομάδα, το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» περιλάμβανε και την παρουσία του σε θεατρική παράσταση με θέμα τον μοιραίο ηγέτη του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδη, όπου υπήρξαν και τα γνωστά παρατράγουδα.
Δεν έχω δει την παράσταση και επομένως δεν μπορώ να την κρίνω ούτε από καλλιτεχνικής, ούτε από ιστορικής πλευράς.
Για όσους, όμως, έχουν έστω και μικρή γνώση της εμφυλιοπολεμικής περιόδου της χώρας, το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας αυτήν την παράσταση επέλεξε να παρακολουθήσει έχει το δικό του πολιτικό νόημα.
Όσο κι’ αν ξαφνιάζει, ο κ. Τσίπρας έχει επαναλάβει (και συνεχίζει να επαναλαμβάνει) όλα τα ολέθρια λάθη εκείνης της περιόδου, τα οποία οδήγησαν σε έναν αδελφοκτόνο πόλεμο, που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια και οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή.
Οι λεονταρισμοί και οι αυταπάτες του κ. Τσίπρα (που στο τέλος καταλήγουν σε πλήρη υποταγή και απόλυτη ικανοποίηση των επιταγών των ξένων), το τυφλό πάθος για την εξουσία (με αποτέλεσμα να μην αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και τους διεθνείς συσχετισμούς), ο άκαπνος πολεμικός του οίστρος και η υποτίμηση του αντιπάλου (που οδηγούν σε απανωτές εθνικές ήττες), η μονολιθικότητα και η βεβαιότητα ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια (που οδηγούν σε αυταρχικές συμπεριφορές και εθνικό διχασμό), ο διχασμός του λαού με εμφυλιοπολεμικές κραυγές, οι λανθασμένες και καταστροφικές πολιτικές εκτιμήσεις, έχουν δυστυχώς τις ρίζες τους στις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας μας.
Οι ομοιότητες είναι σαφείς: Ο «κακός Τσόρτσιλ» και ο «καλός Ρούζβελτ», έλεγε το ΚΚΕ, οι «κακοί Ευρωπαίοι» και το «καλό ΔΝΤ» λέει ο Τσίπρας – όποτε τον βολεύει, βέβαια, γιατί όποτε δεν τον βολεύει φωνάζει «Έξω το ΔΝΤ» – αλά… «Έξω οι Άγγλοι»!
Όπως ο Ζαχαριάδης, έτσι και ο Τσίπρας αναζητεί συμμάχους πάντα προς τη λάθος κατεύθυνση.
Όπως ο Ζαχαριάδης, έτσι και ο Τσίπρας ζει συνεχώς με τις αυταπάτες του. Είναι γνωστό το άρθρο του «Ριζοσπάστη» εκείνης της εποχής με τον τίτλο «Τέσσερις αυτοκρατορίες», που υποστήριζε ότι ο ελληνικός λαός νίκησε τρεις ιμπεριαλιστικές αυτοκρατορίες (ιταλική, γερμανική, βρετανική) και θα νικούσε και την αμερικανική!
Όπως ο Ζαχαριάδης βάφτιζε δοσίλογους όσους ξέφευγαν από την κομματική γραμμή (Βελουχιώτης, Ζέβγος, Σιάντος), έτσι και ο Τσίπρας στοχοποιεί όποιους διαφωνούν μαζί του.
Αυτά τα ολίγα επειδή λαός που δεν γνωρίζει την Ιστορία του είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει…
*Βουλευτής Β΄ Αθηνών, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος