photo eurokinissi

Του Ζαχαρία Ζούπη*

Nαι, το Σκοπιανό είναι ένα ανοικτό θέµα που πρέπει να επιλυθεί. Ναι, κοντά εικοσιπέντε χρόνια έχουµε δει τα πάντα από το πολιτικό σύστηµα στην αντιµετώπισή του. Από το εµπάργκο στην γειτονική  χώρα που βοήθησε ουκ ολίγους Έλληνες επιχειρηµατίες να πλουτίσουν δια του λαθρεµπορίου, µέχρι και την πτώση µιας Κυβέρνησης. Ναι, σχεδόν όλος ο πλανήτης την αποκαλεί Μακεδονία και κάτι θα φταίει σ’ αυτό απ’ ότι φαντάζοµαι… Ωστόσο, δεν έχω καταλάβει τι έχει συµβεί τον τελευταίο ένα, ενάµισι µήνα και η Κυβέρνηση – σαν να την τσίµπησε µύγα τσε τσε –  θυµήθηκε ξαφνικά ότι υπάρχει το Σκοπιανό ενώ τρία χρόνια δεν φαινόταν να την απασχολεί και ιδιαίτερα και άρχισε να τρέχει γιατί τώρα µπορεί να λυθεί – όπως λέγεται- λόγω της θετικής αλλαγής στη διακυβέρνηση της FYROM.

Την πίεσαν άραγε τόσο πολύ οι Αµερικάνοι; Αφυπνίστηκε και µε την γνωστή οξυδέρκεια που χαρακτηρίζει την Κυβέρνηση εντόπισε ότι τώρα είναι η ώρα; Δεν νοµίζω ότι ακόµα και αν ισχύουν αυτά, ότι αυτά είναι τα βασικά. Γιατί είναι απλό. Το Σκοπιανό δε θα επιλυθεί και δε θα επιλυθεί, µιας και το βασικό εµπόδιο είναι το Σύνταγµα των Σκοπίων και αυτό δεν µπορεί να το λύσει η νέα Κυβέρνησή τους. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει ενιαία Ελληνική Κυβερνητική θέση και δεν θα υπάρξει όσες θέσεις και αν αλλάξει, όσες προτάσεις κι αν κάνει ο Πάνος Καµµένος. Γι’ αυτό άλλωστε ο κ. Κοτζιάς ψάχνει «κεφάλια» στη Βουλή για να περάσει «διακοµµατικά» την υποτιθέµενη λύση που θα φέρει. Παρεµπιπτόντως, αν η ηγεσία ενός άλλου κόµµατος καλούσε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν κάτι άλλο από την επίσηµη γραµµή του, θα χαρακτηριζόταν σίγουρα «κάλεσµα για αποστασία». Έτσι δεν είναι;

Αλλά, αν υπάρχει προοπτική λύσης, γιατί ενάµιση µήνα τώρα ο Α. Τσίπρας δεν έχει ενηµερώσει τα άλλα κόµµατα; Τι ακριβώς Κυβέρνηση είναι αυτή που ζητάει «εθνική συναίνεση» και δεν καλεί τα κόµµατα να τα ενηµερώσει; Τι είδους Κυβέρνηση είναι αυτή που ο Πρωθυπουργός σπεύδει να ενηµερώσει τον Αρχιεπίσκοπο και όχι τον Πρόεδρο της Δηµοκρατίας ή τους αρχηγούς των κοµµάτων; Πόσο ασέβεια θα δείξει πια απέναντι στην λειτουργία των θεσµών και την στοιχειώδη δηµοκρατική λειτουργία της χώρας; Επιτρέψτε µου να εκτιµήσω, ότι για άλλη µια φορά αυτή η Κυβέρνηση µπλοφάρει και υποκρίνεται γα δύο βασικούς λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι η προσπάθεια µετάθεσης του ενδιαφέροντος από το τι ακόµα θα υπογράψει για να φτάσει στο τέλος του Προγράµµατος, ενώ ήδη έχει σταµατήσει να οµιλεί για «καθαρή έξοδο» κατανοώντας ότι είναι πολύ χοντρό αυτό το καλαµπούρι για να γίνεται πιστευτό. Έχει υπογράψει ήδη Υπερταµείο για εκατό χρόνια, ύψος πλεονασµάτων µέχρι το 2060, 4ο Μνηµόνιο ύψος 5 δις. ευρώ µέχρι το 2021 και εσχάτως µάθαµε, ότι οποιαδήποτε ρύθµιση για το χρέος θα συνδέεται µε νέο Μνηµόνιο ή όπως βαφτιστεί ενώ επιτροπεία θα υπάρχει µέχρι την αποπληρωµή του 75% των δανείων. Όµως φαίνεται να υπάρχουν και άλλα. Μιλάνε ήδη για 10.000 πλειστηριασµούς µέσα στο 2018 και 130.000 µέχρι το 2021 και δεκάδες νέα µέτρα. Ε λοιπόν, δεν είναι καλύτερο να µιλάµε για το Σκοπιανό από το να συζητάµε τι άλλο θα υπογραφεί και θα υποθηκεύσει ακόµα περισσότερο την πορεία της επόµενης Κυβέρνησης, της ζωής µας και της χώρας.

Ο δεύτερος λόγος είναι, ότι έχουν αποδεχτεί την ήττα που έρχεται και κοιτάνε πως θα δηµιουργήσουν προβλήµατα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και ασφαλώς και στο «ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ». Έτσι, είναι τόσο θρασείς, που ενώ δεν µπορούν να καταλήξουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ σε κοινή θέση για το Σκοπιανό και αυτοί οι άνθρωποι υποτίθεται ότι κυβερνάνε, έχουν διαγνώσει µεγάλο πρόβληµα στην Ν.Δ και προσπαθούν να το εντείνουν προαναγγέλλοντας «νέο δεξιό κόµµα». Τη στιγµή που δεν έχει η Κυβέρνηση ενιαία θέση,  εγκαλεί την Ν.Δ ότι δεν έχει θέση! Αν διαβάσετε όλη αυτή την στρατιά εφηµερίδων και άλλων Μ.Μ.Ε που στηρίζουν την Κυβέρνηση θα καταλάβει και ο πιο ανόητος, τι συµβαίνει.

Όποιος θέλει τσιµπάει το κυβερνητικό δόλωµα. Όποιος θέλει, βλέπει το επικίνδυνο παιχνίδι της Κυβέρνησης. Μιλάω για επικίνδυνο παιχνίδι γιατί ακόµα και για το Σκοπιανό, κατάφερε µε τους χειρισµούς της το 45% της κοινής γνώµης που είχε αντίρρηση µε λύση του προβλήµατος της ονοµασίας (αν και δεν είναι µόνο αυτό το θέµα και το ξέρουν όλοι)  να το φτάσει στο 80%! Θα έλεγα δε, να µην την αφήσουν αυτοί οι χειρισµοί να δηµιουργήσει και περίεργα φαινόµενα στο πολιτικό σύστηµα.

Όταν έχεις ένα κυνικό, αδίστακτο πολιτικό αντίπαλο, του φρενάρεις την προσπάθεια, δεν τον βοηθάς στο όνοµα «αρχών». Είναι τόσο απλό…

*Ο κ. Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής