Γράφει ο Βασίλης Μάστορας

Η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα του πλανήτη στην οποία παίζεται ποδόσφαιρο, υπάρχουν ιδιοκτήτες ομάδων, θεατές στα γήπεδα και μέτριοι έως κακοί διαιτητές. Σ’ όλο τον πλανήτη αυτά είναι τα τυπικά χαρακτηριστικά των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Είναι όμως ίσως από τις λίγες χώρες η Ελλάδα που το ποδόσφαιρο συγκεντρώνει μεγάλες ποσότητες διαπλοκής, οι διαιτητές είναι το αντικείμενο συζήτησης πριν και μετά τους αγώνες και ο πειθαρχικός κώδικας μοιάζει με λάστιχο. Το σημαντικότερο; Η Ελλάδα είναι η χώρα όπου ιστορικά οι πολιτικοί μπλέκονται στα πόδια του ποδοσφαίρου και αποτελούν μέρος και όχι τη λύση των προβλημάτων.

Η ΕΠΟ, όπως και όλες οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες σ’ όλο τον κόσμο λειτουργούν ανεξάρτητα και είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τους κανόνες της FIFA/UEFA. Όλα αυτά θεωρητικά και σύμφωνα με όσα ισχύουν στο καταστατικό της και τους νόμους που επιβάλει η διεθνής ποδοσφαιρική συνομοσπονδία.

Τι γίνεται στην ουσία; Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ επιχειρούν από την γέννηση του ποδοσφαίρου την εκλογή φίλα προσκείμενων διοικήσεων ώστε να έχουν λόγο στα θέματα της διαιτησίας. Θα ήταν ευχής έργον οι παράγοντες να «μαγείρευαν» το εκλογικό αποτέλεσμα της ΕΠΟ με γνώμονα την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Με τον θεσμικό ρόλο της ΕΠΟ όμως μόνο κάποιοι ρομαντικοί, αλλά όχι χρήσιμοι για το σύστημα σύμβουλοι, ασχολούνται. Οι υπόλοιποι παραδοσιακά διαγκωνίζονται για να αποκτήσουν σχέσεις με τους οικονομικά ισχυρούς ιδιοκτήτες των ομάδων. Άρα έτσι δημιουργείται ο πρώτος πόλος επηρεασμού της ΕΠΟ, ο οποίος στη συνέχεια συμμετέχει στα μαγειρεία για τον έλεγχο της διαιτησία κ.ο.κ.

Η διαιτησία ήταν το «χρυσόμαλλο δέρας» της προσπάθειας που έγινε από ΠΑΟΚ και ΑΕΚ προκειμένου να αλλάξει η διοίκηση της ομοσπονδίας. Το μότο περί εξυγίανσης και ισονομίας ακούστηκε εύηχα, οι διαιτητές δεν κάνουν πλέον λάθη μονίμως υπέρ του Ολυμπιακού και το Πρωτάθλημα έγινε περισσότερο ανταγωνιστικό.

Αυτά όμως μόνο ως επίφαση για να δικαιολογηθεί το νέο περιβάλλον της Super League. Στην ουσία λίγα πράγματα άλλαξαν. Και τίποτε απ’ αυτά που θα δημιουργούσαν ένα πραγματικά υγειές Πρωτάθλημα. Ο πειθαρχικός κώδικας παραμένει ελλιπής στο σημείο που ο τακτικός Αθλητικός Δικαστής Δημήτρης Σκουτέρης να τον χαρακτηρίσει «αστείο» και οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ συνεχίζουν το βιολί τους «λαβώνοντας» το ποδοσφαιρικό προϊόν. Όσο για την πολιτεία συμμαχεί με FIFA/UEFA ευελπιστώντας ότι θα τραβήξουν το αυτί της ΕΠΟ και θα τρομάξουν τους ιδιοκτήτες με την απειλή του Grexit. Καμία έκπληξη καθώς χρόνια κρατάει αυτή η ιστορία και αποτέλεσμα δεν βλέπουμε. Όλοι γνωρίζουν τη λύση του προβλήματος. Η ΕΠΟ, οι ιδιοκτήτες, η Κυβέρνηση. Αντί όμως να γίνουν η λύση του, δείχνουν αναποφασιστικότητα με αποτέλεσμα να γίνονται μέρος του προβλήματος. Οπότε τι ζητάει πλέον η αθλητική κοινωνία; Να μπει ένα αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο που θα ισχύει για μικρούς και μεγάλους και δεν θα επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Α, και να μην ασχολούνται οι παράγοντες με τους διαιτητές. Απλά πράγματα. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.