Του Βασίλη Μάστορα

Η εγχώρια ποδοσφαιρική κοινωνία παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον τα όσα επακολούθησαν του προγραμματισμένου για την περασμένη Κυριακή ποδοσφαιρικού αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Περισσότεροι από 30 χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ αυτών και εκείνοι που ταξίδευσαν ακόμη και από τις ΗΠΑ, στις κερκίδες της Τούμπας περίμεναν καρτερικά κάτω από άθλιες καιρικές συνθήκες την έναρξη του αγώνα για να ζήσουν μία ποδοσφαιρική γιορτή. Απ’ αυτές που δε ζουν κάθε μέρα και που έχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που απογειώνουν την αδρεναλίνη και σε κάνουν να θυμάσαι τον αγώνα για πολλά χρόνια.

Τελικώς έφυγαν από το γήπεδο θυμωμένοι γιατί ο αγώνας ποτέ δεν άρχισε. Οι λόγοι είναι γνωστοί και δεν αξίζει να κάνω καμία απολύτως αναφορά. Την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή η απόφαση του Αθλητικού Δικαστή. Εκτιμώ όμως ότι όποια κι αν είναι αυτή κάποια από τις δύο ομάδες θα χαλάσει τον κόσμο. Είτε γιατί πρέπει να ικανοποιήσει επικοινωνιακά τους φιλάθλους της, είτε επειδή δίνει τη δική της ερμηνεία για τα γεγονότα. Για όποιον όμως βλέπει περισσότερο ψύχραιμα τα γεγονότα και το βλέμμα του φτάνει μακρύτερα απ’ ότι η λογική των εγχώριων παραγόντων, πιστεύει ότι ανεξαρτήτως από την απόφαση υπάρχει ένας μεγάλος χαμένος: το ποδόσφαιρο. Δεν μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να προσδιορίζω το αθλητικό θέαμα ως «προϊόν» ή τους φιλάθλους ως «πελάτες». Δυστυχώς όμως είτε μας αρέσει είτε όχι στον επαγγελματικό αθλητισμό, όπου υπάρχουν μπάτζετ και τεράστια συμβόλαια, αυτή είναι η πραγματικότητα. Πρέπει να υπάρχουν έσοδα γιατί υπάρχουν έξοδα. Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ μπορεί να χρησιμοποιούν τις ομάδες ως πολιορκητικό κριό για τα επιχειρηματικά τους σχέδια, αλλά δεν είναι κορόιδα να ρίχνουν λεφτά σε έναν τρύπιο κουμπαρά. Άρα έχουν λόγους να θέλουν να προστατεύσουν το προϊόν. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να ξεφύγουν από παλαιομοδίτικες τακτικές, να σταματήσουν να κάνουν εμπρηστικές κορώνες και να συμφωνήσουν ότι θα βάλουν τα… πιστόλια τους στη θήκη. Διαφορετικά το κακό θα διαιωνίζεται, στις αίθουσες των δικαστηρίων, θα κερδίζει πότε η μία και πότε η άλλη ομάδα, αλλά πάντα θα υπάρχει ένας χαμένος: το ποδόσφαιρο.