, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Το κοινωνικό αγαθό της ασφάλειας

Του Νίκου Καραμανλή
Σε μια εβδομάδα αρκετά γεμάτη από ειδήσεις, ίσως και να πέρασε στα… ψιλά η απόφαση της κυβέρνησης για παράταση ισχύος του νόμου Παρασκευόπουλου. Ενός νόμου που αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια μάς απασχόλησε, καθώς, αν και δημιουργήθηκε για έναν εύλογο λόγο –την αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων–, τελικά αποδείχτηκε αρκετά προβληματικός. Είναι άγνωστος ο αριθμός των σκληρών ποινικών που βρέθηκαν εκτός φυλακής χάρη στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου αυτού. Ανάμεσά τους κακοποιοί που, ακόμη και λίγους μήνες μετά την υπό όρους αποφυλάκισή τους, τους βλέπουμε να πρωταγωνιστούν σε σκληρά και ειδεχθή εγκλήματα.
Για να είμαστε δίκαιοι, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η παράταση συνοδεύτηκε από «βελτιώσεις». Το ζητούμενο, όμως, μετά από σχεδόν τρεισήμισι χρόνια, δεν είναι απλά οι «βελτιώσεις», αλλά να αντιληφθούμε ότι ο συγκεκριμένος νόμος περισσότερα προβλήματα δημιουργεί πάρα λύνει, σε έναν ούτως ή άλλως προβληματικό –ίσως και ξεπερασμένο από την εποχή του– Ποινικό Κώδικα. Γι’ αυτό και γεννάται εύλογα το ερώτημα, γιατί οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου δεν βρίσκουν πεδίο συνεννόησης για να ανοίξει η συζήτηση αλλαγής του; Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι είναι έτοιμη για σαρωτικές αλλαγές στο σύστημα επιβολής και έκτισης ποινών. Γιατί δεν ανακοινώνει τις προτάσεις της, προκειμένου να περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ένας νόμος που –ίσως όχι άδικα– έχει χαρακτηριστεί τερατούργημα;
Στο ζήτημα της ασφαλείας των πολιτών δεν χωράνε ιδεοληψίες. Στην τελική, ακόμη και με μικροπολιτικά κριτήρια να δουν το θέμα, η βελτίωση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών μόνο κέρδη θα έχει για την κυβέρνηση. Ξεχνάμε επίσης κάτι σημαντικό: Πρόκειται για έναν νόμο που θεωρητικά δημιουργήθηκε για να έχει προσωρινή ισχύ, αλλά στη χώρα που βρίσκει απόλυτη εφαρμογή η ρήση «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» τείνει σχεδόν να γίνει αναπόσπαστο μέρος του Ποινικού Κώδικα. Κάποια στιγμή ως συντεταγμένη Πολιτεία θα πρέπει να δούμε τα δομικά προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος. Για παράδειγμα, σχεδόν οι μισοί από τους έγκλειστους των φυλακών είναι «προσωρινά κρατούμενοι», δείχνοντας την ανάγκη να γίνει επιτέλους πράξη η περιβόητη επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής Δικαιοσύνης.
Είναι τουλάχιστον φαιδρό εν έτει 2018 να επιβάλλονται ποινές-μαμούθ, αλλά στην πράξη να εκτίθεται ένα μικρό μέρος τους και ο κρατούμενος να «απολύεται». Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα που δείχνουν ότι η εποχή μας έχει ξεπεράσει τον Ποινικό Κώδικα και ότι χρειάζονται άμεσα αλλαγές και εξορθολογισμός. Θα είναι ένα πολύ καλό βήμα και για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης από τους πολίτες προς ένα σύστημα που ταλαιπωρεί και δεν επιτελεί τον ρόλο του. Αυτόν του σωφρονισμού και της αποτροπής για τέλεση νέων αδικημάτων…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.