του Εφραίμ Κυριζίδη*
Κοινή ομολογία όλων είναι ότι έρχονται, ίσως, οι δυσκολότερες και οι πιο αβέβαιες ώρες για την πατρίδα μας, η οποία παίζει ανενόχλητα τις τελευταίες παραστάσεις του θεάτρου του παραλόγου.
Ο Πρωθυπουργός λίγους μήνες πριν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξαπέλυε σφοδρές κριτικές και κατηγορίες για εσχάτη προδοσία στους «μνημονιακούς» και δεν παρείχε ούτε στιγμή συναίνεσης. Τώρα αγωνιωδώς την αποζητά για να εφαρμόσει ο ίδιος σκληρότερα μέτρα.
Ο υπουργός Αμύνης παρομοίαζε την στάση των προηγούμενων Κυβερνόντων έναντι των δανειστών, με στάση υποταγμένης συνουσίας. Σήμερα πλήρως υποταγμένος και παραδομένος αισθάνεται υπερήφανος για την πολιτική και τη στάση του, που είναι η ίδια με τους προηγούμενους.
«Είμαι κι εγώ Λεβέντης» έγραφαν οι συμπολίτες μας, χαρίζοντας ένα μεγάλο ποσοστό στην Ένωση Κέντρου στην Θεσσαλονίκη στέλνοντας το νέο «Αντισυστημικό» μόρφωμα στην Βουλή. Εν όψει των συζητήσεων συναίνεσης  και ψήφισης των σκληρότερων μέτρων, ίσως πολλοί από αυτούς θέλουν να παραφράσουν το μότο τους με σύνθετη λέξη με πρώτο συνθετικό το λεβεντό- και δεύτερο την περισσότερο διαδεδομένη προσφώνηση.
Οι προηγούμενοι κυβερνώντες προσπαθούν να πραγματοποιήσουν εσωτερική εκλογική διαδικασία εδώ και τρεις μήνες, αδυνατώντας να σηκώσουν όχι απλά το βάρος της χώρας αλλά και της παροχής ευρυζωνικής σύνδεσης στο διαδίκτυο. Παρέα με τον Κυβερνητικό τους εταίρο δεν παρέχουν καμία συναίνεση  στη νέα Κυβέρνηση, την ίδια που κατηγορούσαν ότι δεν συνεργάζεται μαζί τους για τη σωτηρία της χώρας.
Τέλος οι άλλοι τρεις κομματικοί σχηματισμοί είναι «χαμένοι».  Ο ένας στο μισαλλόδοξο εθνοσοσιαλιστικό διάστημα, παλαντζάρει μεταξύ Κοινοβουλίου και σωφρονιστικών ιδρυμάτων Κράτησης . Ο δεύτερος ευρισκόμενος στην αμήχανη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν χρειάζεται μονάχα ένα χαμόγελο και μια Καλησπέρα αλλά και η λήψη απόφασης και η προβολή εμπεριστατωμένων θέσεων και λύσεων. Και ο τρίτος αναπολεί σταθερά πολιτικά συστήματα που κατέρρευσαν τον προηγούμενο αιώνα και μειδιά ικανοποιημένος ότι μετά από την πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνηση, είναι ο μοναδικός φορέας που δικαιούται τον χαρακτηρισμό του Αριστερού.
Κι εμείς; Εμείς με μνήμη χρυσόψαρου, περιφερόμαστε συνεχώς περιμετρικά του ενυδρείου της καθημερινότητάς μας. Υπνωτισμένοι με Ιώβεια υπομονή, κάθε πρωινό ξύπνημα ανοίγουμε τους τηλεοπτικούς δέκτες για να πληροφορηθούμε με αγωνία ποιος θα μας «σώσει» πρώτος και ποιος καινούριος φόρος θα επιβληθεί σήμερα.
Ο Καζαντζάκης έγραφε «Ποιο είναι το χρέος μας; Να ετοιμαζόμαστε. Πως; Μορφώνοντας σαφή ιδέα της ιστορικής στιγμής που περνούμε… και δίνοντας νέο υψηλότερο περιεχόμενο στις έννοιες της εργασίας, της δικαιοσύνης και της αρετής…».
Ας ξυπνήσουμε και ας ετοιμαστούμε λοιπόν, για όσα έρχονται και για όσα έχουν σχεδιάσει για εμάς.
*Ο κ. Κυριζίδης είναι δικηγόρος και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης