fbpx

, Δευτέρα
17 Φεβρουαρίου 2025

search icon search icon

Και μετά το «Brexit», τι; Ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά

karamanlis-new-660370
του Νικολάου Καραμανλή
Το πιθανότερο είναι πως δεν το εννοεί με τον τρόπο που εμείς ως Έλληνες θα θέλαμε, σε κάθε περίπτωση όμως πρόκειται για μία παραδοχή ότι… κάτι δεν πάει καλά. Αναφέρομαι, φυσικά, στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες στη Βρετανία, ομολόγησε πως «η Ευρώπη δεν είναι σε καλή κατάσταση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει». Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήρθε να επιβεβαιώσει όχι τόσο αυτό που είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, αλλά πολύ περισσότερο αυτό που αντιλαμβάνονται όσοι ακόμα πιστεύουν στο όραμα των παλιών ηγετών της γηραιάς ηπείρου. Πολύ εύστοχα, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, Αλέν Ζιπέ, παρατήρησε πως «δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως πριν. Πρέπει να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο για την Ευρώπη».
Το πρωινό της 24ης Ιουνίου, μετά την απόφαση των πολιτών του Ηνωμένου Βασιλείου για «Brexit», ξημερώνει ένας άλλος κόσμος για τον οίκο μας – την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα πολιτικά δεδομένα δεκαετιών αλλάζουν και επίσημα, οι αποσχιστικές κινήσεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, οι δυνάμεις της αποσύνθεσης αποκτούν ρεύμα και ο εφιάλτης ενός επώδυνου πισωγυρίσματος πλανάται πλέον πάνω από τη γηραιά ήπειρο. Δεν είναι μόνο οι οικονομικές συνέπειες. Τα έθνη έχουν μάθει να επιβιώνουν και σε πολύ πιο δυσμενείς συνθήκες, αν και δεν πρέπει κανείς να παραγνωρίζει ότι ένας από τους στόχους της Ένωσης αυτής είναι και η ευμάρεια των πολιτών. Γι’ αυτό και πρέπει επειγόντως να υπάρξουν δυνάμεις που θα αποτελέσουν τη συγκολλητική ουσία του οικοδομήματος αυτού, που κλυδωνίζεται επικίνδυνα.
Σε κάθε περίπτωση, η βασανισμένη –από την οικονομική και προσφυγική μεταναστευτική κρίση– Ελλάδα οφείλει να προετοιμαστεί όσο καλύτερα μπορεί γι’ αυτό το ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά που ξεκινάει για την Ευρώπη. Όλα προμηνύουν πως το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι κρίσιμο και με πολλούς κινδύνους. Η πατρίδα μας μπορεί να έχει υποστεί τα μύρια όσα από τις εμμονές των τεχνοκρατών των Βρυξελλών και πολύ περισσότερο του Βερολίνου, ωστόσο σχεδόν όλοι αναγνωρίζουν πως δεν υπάρχει πιο ασφαλές λιμάνι από αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα δανειστώ και πάλι τα λόγια του Αλέν Ζιπέ, καθώς αποτυπώνουν την πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί: «Υπάρχει μία κατανοητή απογοήτευση με την Ευρώπη. Φαίνεται ως μία ακατανόητη γραφειοκρατική μηχανή, ανίκανη να δημιουργήσει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, ανίκανη να ελέγξει τα σύνορά της».
Το μεγάλο στοίχημα είναι η μηχανή αυτή να αλλάξει. Και η πατρίδα μας, με τις μικρές δυνάμεις της, οφείλει να συμβάλει σε αυτό. Δεν πρέπει να πέσει θύμα ακραίων αντιλήψεων και ιδεοληψιών, που μπορούν να οδηγήσουν την Ελλάδα σε επικίνδυνες ατραπούς. Η πρόκληση είναι τεράστια και πρέπει, επιτέλους, ο πολιτικός κόσμος της χώρας –προτάσσοντας την ενότητα και το κοινό καλό πάνω από κάθε πολιτική ή προσωπική επιδίωξη– να προστατεύσει τη χώρα. Να μην κινδυνεύσει και πάλι αυτή η έστω υποτυπώδης σταθερότητα που υπάρχει, να μην πάνε χαμένες οι θυσίες των πολιτών και να χαράξει ένα εθνικό σχέδιο διαχείρισης της νέας αυτής κρίσης που βρίσκεται προ των πυλών της Ευρώπης.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.