του Δημήτρη Βασιλειάδη*
Η κυβέρνηση δεν συσσωρεύει μόνο χρέη στους λογαριασμούς του ΤΑΧΙS για τους Έλληνες φορολογούμενους, συσσωρεύει οργή και αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε εξελίξεις. Δεν είναι μόνο το υπερταμείο και  ότι έχει μπει εκεί μέσα για τον επόμενο αιώνα, αυτό απασχολεί ενδεχομένως κάποιους που εργάζονται σε αυτές τις ΔΕΚΟ, που σίγουρα δεν είναι λίγοι, δεν είναι όμως εκλογικά και τόσο σημαντικοί.
Η οργή ασφαλώς δεν οδηγεί αυτόματα σε καλές επιλογές. Δεν σημαίνει δηλαδή πως ο οργισμένος ψηφοφόρος θα κάνει μια ορθολογική επιλογή, όποια κι αν είναι αυτή. Οδηγεί σε κακή επιλογή (από αυτές υπάρχει περίσσευμα στο πολιτικό σκηνικό), και σε κρατάει στον καναπέ και στην αποχή. Έτσι βέβαια αυτό που θα προκύψει δεν θα είναι καλύτερο από αυτό που είχαμε.
Το να εισπράξει η ΝΔ την οργή αυτή (πολλοί αναλυτές ισχυρίζονται πως χάνει ο  ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν κερδίζει η ΝΔ, που είναι αλήθεια), δεν θα την κάνει καλύτερη κυβέρνηση ούτε σταθερή ασφαλώς, γιατί αν κερδίσει εκλογές βασισμένη στην κεφαλαιοποιημένη οργή σημαίνει ότι υποσχέθηκε πολιτικές που δεν μπορεί  υλοποιήσει. Η στρατηγική της ΝΔ και του προέδρου της, λέγοντας μέχρι τώρα την αλήθεια (βλέπε ΔΕΘ), δείχνει τουλάχιστον δημοσκοπικά να την κρατάει σε ασφαλή απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άρα, από την στιγμή που η στρατηγική σου αποδίδει, δεν την αλλάζεις. Πως πείθεις όμως τους επιπλέον που χρειάζεσαι ώστε να γίνεις κυβέρνηση; Εδώ αναλαμβάνει να σε βοηθήσει ο Τσίπρας! Με την διαδικασία του ξαφνικού θανάτου.
Έχω ζήσει τις καταρρεύσεις πολλών κυβερνήσεων. Θυμάμαι το 2009 την ΝΔ που πραγματικά γλίστρησε προς τα κάτω χωρίς το κάτω να φαίνεται ότι έχει τελειωμό. Έχασε από το ΠΑΣΟΚ με 11 μονάδες περίπου διαφορά. Θυμάμαι το ΠΑΣΟΚ να καταρρέει και αυτό με τη σειρά του και να μην μπορεί τίποτε να αλλάξει την πορεία του προς τον πάτο. Έχω ζήσει επίσης την ταυτόχρονη κατάρρευση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από το 2012 και μετά, όπου και τα δύο κόμματα μαζί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα όμως ήρθε η σειρά του. Δεν πείθει, έχει την εικόνα του ψεύτη, η γυρισιά που έκανε με το μνημόνιό του είναι πασιφανής ακόμα και στον πιο βλάκα ψηφοφόρο, η επιδείνωση της ζωής των πολιτών έχει φτάσει σε επίπεδα αφρικανικής χώρας. Δεν μπορεί πλέον να πουλήσει ελπίδα, το μόνο «επιχείρημα» που του έμενε είναι η SIEMENS. Ε, μ’ αυτό πλέον δεν κερδίζεις εκλογές.
*Ο κ. Βασιλειάδης είναι πολιτικός αναλυτής της εταιρίας «INTERVIEW»