, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Σε μονοπώλιο δεν υπάρχει το ίδιο δικαίωμα απεργίας…

dimarelos
του Γιώργου Δημαρέλου*
Αν υπάρχει κάτι που με έχει κάνει σοφότερο επαγγελματικά, ως συγκοινωνιολόγο, από τότε που ασχολούμαι με το δήμο Θεσσαλονίκης, αυτό σίγουρα είναι η αντίληψη του πόσο διαφορετικοί κόσμοι είναι αυτοί της θεωρητικής γνώσης και της πρακτικής εφαρμογής. Αν προστεθεί δε και η ευθύνη που εύκολα αποδίδεται από τον κόσμο στις επιπτώσεις των αποφάσεων (άλλων) τότε το μίγμα είναι εκρηκτικό.
Ναι, η σύμβαση του Ελληνικού Δημοσίου με τον ΟΑΣΘ δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών. Ναι, η Θεσσαλονίκη χρειάζεται να επαναξιολογήσει το μοντέλο λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών και, ναι, σαφώς χρειάζεται μία σοβαρή κυκλοφοριακή μελέτη, προσανατολισμένη όχι τόσο προς στον ιδανικό σχεδιασμό, αλλά στον οικονομικά εφικτό σχεδιασμό.Η πραγματικότητα όμως που πρέπει να κοιτάξουμε στα μάτια, είναι ότι σήμερα η Θεσσαλονίκη έχει τον ΟΑΣΘ και μετά από αυτόν το χάος. Το βιώσαμε το χάος αυτό τη Δευτέρα που μας πέρασε. Και δεν ήταν τόσο το ότι δεν υπήρχαν λεωφορεία εκείνη την ημέρα, όσο το ότι τρόμαζαν οι πιθανές επιπτώσεις στη ζωή της πόλης αν συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση επ’ αόριστον.
Υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση είναι μόνο το Ελληνικό Δημόσιο. Διαχρονικά. Όχι επειδή η σύμβαση με τον ΟΑΣΘ είναι λεόντια (που είναι), αλλά επειδή δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική. Όταν, λοιπόν, σκοπεύει κάποιος να συγκρουστεί μετωπικά με αυτήν την μονοπωλιακή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, οφείλει να έχει σχεδιάσει καλά τα επόμενα βήματα, έτσι ώστε η πόλη να μην μείνει ούτε μια μέρα χωρίς αστικές μεταφορές. Το Υπουργείο Μεταφορών μπορεί να προχωράει ικανοποιητικά τον σχεδιασμό του εποπτικού φορέα των αστικών συγκοινωνιών, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα αν δεν υπάρχει ούτε ένας πάροχος μεταφορικού έργου.
Και όσοι γνωρίζουν τις λεπτομέρειες που διέπουν τη λύση της σύμβασης του Δημοσίου με τον ΟΑΣΘ, ξέρουν πολύ καλά ότι είναι δύσκολο έως αδύνατο να τον ξεφορτωθούν τελείως. Μπορεί το ενεργητικό του ΟΑΣΘ με τη λήξη της σύμβασης να προβλέπεται να περιέλθει στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τα αμαξοστάσια, ας πούμε, όπου δεν ανήκουν στον ΟΑΣΘ, αλλά στον συνεταιρισμό των εργαζομένων του. Επομένως, η κατάσταση δεν σηκώνει τσαμπουκάδες στις πλάτες του κόσμου της Θεσσαλονίκης. Η κατάσταση σηκώνει διαπραγμάτευση για μία τροποποίηση ή κοινή συναινέσει λύση της σύμβασης.
Από την άλλη, οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΘ πρέπει να καταλάβουν ότι κυρίως για τους παραπάνω λόγους που έχουν να κάνουν με την έως ένα βαθμό εξασφαλισμένη βιωσιμότητα τους σε οποιοδήποτε μελλοντικό σενάριο λειτουργίας αστικών συγκοινωνίων, αλλά και την μονοπωλιακή κατάσταση που επικρατεί, δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα σε απεργιακές κινητοποιήσεις, πολλώ μάλλον δε σε επίσχεση εργασίας. Οι αστικές μεταφορές είναι απαραίτητες στην καθημερινότητα των πόλεων, γι’ αυτό άλλωστε είναι και παντού επιδοτούμενες. Είναι κοινωνικό αγαθό, που δεν έχει δικαίωμα κανείς να το στερήσει από τους πολίτες.
*Ο κ. Δημαρέλος είναι δημοτικός σύμβουλος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΑΣΘ

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.