του Στράτου Γ. Σιμόπουλου*
«Όλη η ακίνητη περιουσία των Ενόπλων Δυνάμεων, και συγκεκριμένα τα ακίνητα ιδιοκτησίας του Ταμείου Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ), του Ταμείου Εθνικού Στόλου (ΤΕΣ) και του Ταμείου Αεροπορικής Άμυνας (ΤΑΑ) που δεν χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς, καθώς και η αξιοποίηση των ακινήτων του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΜΤΣ), του Μετοχικού Ταμείου Ναυτικού (ΜΤΝ) και του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας (ΜΤΑ), προς όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων και των στελεχών τους περνούν σε ένα νέο στρατιωτικό ΤΑΙΠΕΔ, η ίδρυση του οποίου προβλέπεται σε σχέδιο νόμου που αναρτήθηκε στο opengov», διάβασα επί λέξει σε εφημερίδα την προηγούμενη Κυριακή. Ήταν κάτι που φοβόμουν και για το οποίο είχα προειδοποιήσει εδώ και μήνες τους παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης της Δυτικής Θεσσαλονίκης.
Φυσικά αναρωτήθηκα: «Μήπως χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για τη Δυτική Θεσσαλονίκη;», γνωρίζοντας ότι έως πριν λίγους μήνες είχε συμφωνήσει το ΤΕΘΑ, ώστε να παραχωρηθεί το Στρατόπεδο του Παύλου Μελά στο Δήμο και το ΤΕΘΑ να κρατήσει κάποιες δεκάδες στρέμματα, στα οποία θα μπορούσε να κατασκευάσει κατοικίες, σύμφωνα, μάλιστα, με πολεοδομικό σχέδιο που θα εκπονούσε ο Δήμος και θα ήταν απόλυτα συμβατό με την ανάπτυξη της υπόλοιπης έκτασης. Έτσι, εκατοντάδες στρατιωτικοί, με ό, τι αυτό σημαίνει για την ανάπτυξη της περιοχής, θα μπορούσαν να εγκατασταθούν εκεί.
Ανάλογη, βέβαια, ήταν η απορία μου αναλογιζόμενος την πρόσφατη αρνητική θέση  της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στη δυνατότητα να μεταφερθεί εκεί το γήπεδο του ΠΑΟΚ και να κατασκευασθεί ένα αθλητικό κέντρο συνδυασμένο με ορισμένες εμπορικές δραστηριότητες., με όρους και προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη, χωρίς χρηματοοικονομικό κόστος πάλι από το Δήμο, της υπόλοιπης έκτασης.
Η εμμονή στις αγκυλώσεις του παρελθόντος, όταν έχουν αλλάξει οι συνθήκες και κυρίως όταν υπάρχουν αξιόπιστες αναπτυξιακές προτάσεις μόνο να μας προβληματίσει μπορεί, χωρίς να παραβλέπει κανείς την ανάγκη προστασίας του Δημοσίου Συμφέροντος. Το Δημόσιο Συμφέρον δεν προασπίζεται , όμως, όταν αποκρούεται κάθε επενδυτική προσπάθεια στην περιοχή, χωρίς μάλιστα να έχουν κατατεθεί από τους αντιτιθέμενους στις παραχωρήσεις, άλλες κοστολογημένες προτάσεις .
Σήμερα, στην εποχή της κρίσης που οι πόροι είναι περιορισμένοι, αλλά και με χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως το πακέτο Γιούνκερ, το οποίο διευκολύνει σχέδια συμπράξεων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα δεν αντιλαμβάνομαι την εμμονή ορισμένων τοπικών παραγόντων για πλήρη παράδοση των εκτάσεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στη μετατροπή τους αποκλειστικά σε πάρκα αναψυχής.
Οι λαϊκισμοί απλώς εγκλωβίζουν ορισμένες κατηγορίες   πολιτών σε πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών και δεν επιτρέπουν τις τοπικές κοινωνίες να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα και να αναπτυχθούν.
Μετά, βέβαια, έρχεται το Στρατιωτικό ΤΑΙΠΕΔ…
*Ο κ. Σιμόπουλος είναι Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, πρώην Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων.