Ξέρουν τη λύση
του Βασίλη Μάστορα
Η απόφαση της FIFA/UEFA να βάλει «φρένο» στις εκλογές της ΕΠΟ, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής Κυβέρνησης, ερμηνεύτηκε ποικιλοτρόπως: Η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι ήταν ένας έξυπνος τρόπος προκειμένου να στηριχθεί το «σύστημα» του εγχώριου ποδοσφαίρου το οποίο κατέρρεε. Προτάσσει το επιχείρημα ότι η πλειονότητα των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων ήταν με το μέρος της «παράταξης Γραμμένου» και κρατάει συσπειρωμένες τις δυνάμεις της για τις εκλογές όποτε κι αν γίνουν.
Οι περισσότερο υποψιασμένοι αμφισβητούν τις προθέσεις της διορισθείσας Επιτροπής Εξομάλυνσης υποστηρίζοντας ότι θα επηρεάζονται οι αποφάσεις της από τον φίλα προσκείμενο στον Ολυμπιακό, αντιπρόεδρο της UEFA Θόδωρο Θεοδωρίδη και το πρώην μέλος της διοίκησης των «ερυθρόλευκων και νυν σύμβουλο της ευρωπαϊκή ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας κ. Γιαννίκο. Όλα όσα ακούγονται δεν είναι αίολα. Συνοδεύονται από στοιχεία τα οποία μπορούν να τα τεκμηριώσουν. Η αλήθεια πάντως είναι ότι οι προθέσεις και η αποτελεσματικότητα της προσωρινής διοίκησης της ΕΠΟ θα κριθούν στην πράξη.
Σύμφωνα με τα όσα προσφάτως δήλωσε ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Βασιλειάδης στόχος της Κυβέρνησης δεν είναι να γίνει κάποιος χαλίφης στη θέση του χαλίφη, αλλά να μπουν οι κανόνες εκείνοι οι οποίοι θα δημιουργήσουν συνθήκες υγείας στο ποδόσφαιρο. Στην ουσία δηλαδή ο κ. Βασιλειάδης στέλνει μήνυμα στην αντιπολίτευση, τις προθέσεις της οποίας προφανώς αμφισβητεί.
Ανεξαρτήτως πάντως τις αλλαγές που θα γίνουν στις δομές της ΕΠΟ, στο εκλογικό σύστημα ή και στο καταστατικό της Ομοσπονδίας, το σημαντικότερο είναι ότι και η πολιτική ηγεσία έχει αντιληφθεί ότι χωρίς να σπάσει το σπιράλ της διαπλοκής που υπάρχει στο ποδόσφαιρο εξυγίανση δεν γίνεται. Αυτός είναι και ο λόγος που προσανατολίζεται σε συνεργασία με τον Επιτροπή Εξομάλυνσης, να ανεξαρτητοποιηθεί η διαιτησία από την ΕΠΟ ώστε να μπει ένα τέλος στο αλισβερίσι Ομοσπονδίας-Ενώσεων. Αν τελικώς φθάσουμε σ’ ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έχει γίνει ένα μεγάλο βήμα προς την εξυγίανση του ποδοσφαίρου, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι ο καυγάς γίνεται για τους πίνακες διαιτητών και όχι για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα, λοιπόν.