Του Θωμά Μίχου
Μοιάζει με το τένις αλλά δεν είναι. Το padel καθημερινά ολοένα και κερδίζει αμέτρητους fans ανά τον κόσμο. Η Ελλάδα δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Τη δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει με το πιο αναπτυσσόμενο άθλημα παγκοσμίως. Tο padel εφευρέθηκε στο Ακαπούλκο στο Μεξικό, από τον Enrique Corcuera το 1969. Για την ώρα είναι λαοφιλές στην Λατινική Αμερική σε χώρες όπως η Αργεντινή και το Μεξικό. Στην Ευρώπη μεγάλη άνθηση γνωρίζει στην Ισπανία και έχει αρχίσει η διάδοσή του και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Το παιχνίδι του Padel έχει παρομοιαστεί ως «τένις με τοίχους». Είναι ένα άθλημα που συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία του τένις, του σκουός και της ρακέτας. Έχει αποκτήσει τεράστια δημοτικότητα, κυρίως λόγω της απλότητας αλλά και των ομοιοτήτων που παρουσιάζει με ήδη υπάρχοντα αθλήματα που χρησιμοποιούν ρακέτα. Το padel είναι διασκεδαστικό, γρήγορο, εκρηκτικό, ξεχωριστό. Και το πιο σημαντικό: Μπορεί να παιχτεί εύκολα και δεν χρειάζεται να ξέρεις τένις για να παίξεις padel, αφού η εκμάθησή του είναι πολύ εύκολη, δεν χρειάζεται χρόνο, ούτε ειδικά μαθήματα και μπορεί ο οποιοσδήποτε να παίξει, ακόμα και αν ποτέ του δεν έχει ακουμπήσει ρακέτα του τένις.
Οι κανόνες του

Το padel συνήθως παίζεται διπλό σε “περιφραγμένο” χώρο και με διαστάσεις περίπου τις μισές ενός γηπέδου τένις (10 μέτρα πλάτος επί 20 μέτρα μήκος). Το σκορ είναι ακριβώς το ίδιο με το τένις και οι μπάλες που χρησιμοποιούνται είναι παρόμοιες με του τένις αλλά με λιγότερη πίεση. Η μεγαλύτερη διαφορά με το τένις είναι ότι περιφράσσεται με τοίχους, οι οποίοι συμμετέχουν στο παιχνίδι με παρόμοιο τρόπο όπως το squash. Το padel είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι για να παίξετε και απευθύνεται σε ένα ευρύ πληθυσμό. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το μεγαλύτερο του, ίσως, πλεονέκτημα είναι ότι μπορούν να παίξουν padel άτομα όλων των ηλικιών, από ένα παιδί 5 ετών έως βετεράνοι 70-75 ετών. Οι περισσότεροι παίκτες έχουν σωστή αντίληψη του παιχνιδιού μέσα στα πρώτα 20 λεπτά και αποκτούν εύκολα ένα ικανοποιητικό επίπεδο, ώστε να μπορούν να το απολαύσουν.
Το padel παίζεται σε δυάδες. Δηλαδή, χρειάζονται απαραίτητα τέσσερις παίκτες, αφού δεν είναι ένα ατομικό άθλημα, όπως για παράδειγμα το τένις. Μία ακόμα διαφορά έγκειται στην ρακέτα. Η οποία διαφέρει από του τένις και μοιάζει περισσότερο σε αυτή του becah tennis. Περιμετρικά του γηπέδου υπάρχουν ειδικά τζάμια πλέξιγκλας. Αν η μπάλα γκελάρει στο έδαφος και στο τζάμι τότε μπορεί το παιχνίδι να συνεχιστεί. Σε περίπτωση που η μπάλα, χτυπήσει απευθείας στο τζάμι, τότε είναι άουτ και ο πόντος καταλήγει στην αντίπαλη ομάδα. Νικήτρια ομάδα αναδεικνύεται αυτή που θα φτάσει πρώτη στα δύο κερδισμένα σετ (ένα σετ τελειώνει στα έξι κερδισμένα γκέιμ). Φυσικά, η τακτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα, με τους ειδικούς του αθλήματος να αποκαλύπτουν πως το μυστικό είναι τα έξυπνα και χαμηλά χτυπήματα και όχι τόσο η δύναμη. Στη Θεσσαλονίκη τη δεδομένη χρονική στιγμή υπάρχουν μόλις δύο γήπεδα padel. Αυτά βρίσκονται στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις του Fair Play tennis club που βρίσκονται στην περιοχή του αεροδρομίου.
Ζλάταν ο μεγαλύτερος φαν του padel
Ο πρώτος σούπερ σταρ αθλητής που «κόλλησε» με το padel σε βαθμό που μάλιστα έφτιαξε και τα δικά του ιδιόκτητα γήπεδα στη Σουηδία, είναι ο Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς. Η ονομασία των γηπέδων και της ακαδημίας του είναι η padelzeter με τον ίδιο όποτε βρίσκει ελεύθερο χρόνο να συμμετέχει σε αγώνες επίδειξης. Σε έναν εξ’ αυτών ανάμεσα στους θεατές ήταν και ο Πολ Πογκμπά που έδειξε να το απολαμβάνει. Βέβαια και ο Πουγιόλ, ο παλαίμαχος άσος της Μπαρτσελόνα, τα τελευταία χρόνια ασχολείται ενεργά με το συγκεκριμένο άθλημα.