, Πέμπτη
28 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Μπουτάρης για Ζέρβα: «Έχει κάνει πολλά λάθη που βασίζονται σε προσωπικές εμμονές. Σταμάτησε έργα, έλεγε ψέματα…»

Με αφορμή την αυτοβιογραφία που έγραψε μαζί με την Μαρία Μαυρικάκη, o πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης μίλησε στο News 24/7 και στον Παναγιώτη Μένεγο για την πόλη, τους βουλευτές που χτυπούσαν την πόρτα του γραφείου του δημάρχου, το μετρό, τη Συμφωνία των Πρεσπών, το ποτό και τα αμπέλια, τη γυναίκα του Ζάεφ και τον Άρη. Παράλληλα άσκησε κριτική στον νυν δήμαρχο της πόλης Κωνσταντίνο Ζέρβα.

Διαβάστε αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Γιάννη Μπουτάρη:

Υπήρξε μια βραδιά, τον Οκτώβριο του 2010, που φάνηκε να γυρίζουμε «προοδευτική» σελίδα με την ταυτόχρονη δική σας εκλογή και του Καμίνη στην Αθήνα. Δεν είναι απογοητευτικό ότι 8 χρόνια μετά η πόλη (και μάλλον και η χώρα) έχει στρίψει πιο συντηρητικά κι εσείς δεχθήκατε επίθεση σε κοινή θέα…
Η Θεσσαλονίκη είναι εκ φύσεως συντηρητική. Κι εκ φύσεως παραπονιάρα. Στον τελευταίο ανασχηματισμό ξεσηκώθηκε η πόλη ότι δεν υπάρχει υπουργός από τη βόρεια Ελλάδα. Και τους ελεγα, «ρε παιδιά μας νοιάζει να είναι ικανός ή να εξυπηρετεί τα τοπικά συμφέροντα;». Έτσι γινόταν πάντα, και σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτές οι λύσεις δεν στέκονται για καιρό.

Όταν ανέλαβα ο Δήμος είχε 33 διευθυντές, με το οργανόγραμμα που πρότεινα ο αριθμός κατέβηκε στους 22. Στην αρχή δεν ήθελαν να με βλέπουν μπροστά τους. Ήμουν ΚΚΕ; Ήμουν ΠΑΣΟΚ; Δεν ήξεραν με τι είχαν να κάνουν και φυλάγονταν. Τους εξήγησα ότι εγώ έχω μια ιδεολογία, αλλά τα κόμματα είναι άλλη ιστορία και καλύτερα να τα αφήσουμε για τις εθνικές εκλογές. Στη δεύτερη θητεία μου όλες οι υπηρεσίες του Δήμου με αναζητούσαν. Κι αυτό γιατί περνούσαν καλύτερα μαζί μου. Δε χρειάζεται να κάνεις χατήρια. Απλά να κάνεις χρήσιμο τον ευνουχισμένο δημόσιο ή δημοτικό υπάλληλο. Η ομάδα μου ήταν τόσο ετερόκλητη που ποτέ δεν έδεσε απόλυτα και στο τέλος της δεύτερης θητείας ξεκίνησαν οι αποσπάσεις. Με πρώτο και καλύτερο τον τωρινό δήμαρχο.

Είχα ακούσει κάποτε τον Ομπάμα να λέει σε μια συνέντευξη ότι κατεβαίνεις στην πολιτική με όραμα θέλοντας να φέρεις την αλλαγή και τελικά όταν εκλέγεσαι περνάς το μεγαλύτερο μέρος της θητείας σου απλά διαμορφώνοντας συμμαχίες για να παραμείνεις στην εξουσία. Συμφωνείτε;
Σωστό είναι, δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς όπου κι αν βρίσκεται. Εγώ είχα ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα κι αυτό με ενδιέφερε μόνο. Όχι να κάνω χάρες. Ήρθε μια φορά στο γραφείο μου ένας βουλευτής, έκανε σαν να γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά. Βγάζει από την τσέπη του, κάποια στιγμή, 5 κλήσεις. Μου λέει “έχω έναν άτακτο γιο που σπουδάζει εδώ, μήπως τις σβήσουμε;” Ήταν 5 κλήσεις των 40 ευρώ. Ξέρεις τι έκανα; Έβγαλα 200 ευρώ από την τσέπη μου και του τα έδωσα. “Με προσβάλλεις”, μου λέει. “Εσύ δηλαδή, τι κάνεις;”, του απαντάω. “Φαντάζεσαι τι σημαίνει να πάρει ο δήμαρχος τηλέφωνο την αρμόδια υπηρεσία και να ζητήσει να σβηστούν οι κλήσεις;”. Δεν το έκανα ποτέ μου αυτό.

Η συντήρηση στην πόλη επέστρεψε δριμύτερη -αν όχι κι ενισχυμένη- στο περιθώριο της Συμφωνίας των Πρεσπών…
Με στενοχώρησαν όσα έγιναν στο περιθώριο της συμφωνίας. Έλεγα τότε στους συμπολίτες ότι έχουμε κάθε χρόνο 1 εκατομμύριο διελεύσεις από τα σύνορα στους Εύζωνες. Έρχονται αποκλειστικά για τη Θεσσαλονίκη, άντε να φτάνουν μέχρι τον Όλυμπο. Αφήνουν εδώ τα ωραία τους λεφτουδάκια, δεν τα θέλουμε; Η γυναίκα του Ζάεφ μου έλεγε αν δεν έρθω μια φορά το μήνα Θεσσαλονίκη να κάνω βόλτες να ψωνίσω και να πάω στα μπουζούκια, θα σκάσω. Κι, επιπλέον, σε πολιτικό επίπεδο, οφείλουμε να τους βοηθήσουμε στο πρόβλημα ταυτότητας που έχουν (το οποίο επιδεινώνεται από τις κακές σχέσεις τους με τους Βούλγαρους). 30 χρόνια έχτιζαν ταυτότητα κόντρα σε μας. Λέγαμε σε όλα όχι, καταλήξαμε στην αδράνεια, δεν είχαμε αντιληφθεί πόσο ήθελαν οι Αμερικανοι να υπάρχει αυτό το ενδιάμεσο κράτος ως έξτρα παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή.

Ψηφίσατε Μητσοτάκη, έχετε αποκαλέσει επανειλημμένα “καλό παιδί” τον Τσίπρα. Πώς και δεν τα φοβάστε τα καλά λόγια για τους πολιτικούς;
Για να γίνει κάποιος αρχηγός, κάτι πρέπει να έχει.

Καμιά φορά, στη χώρα μας, μπορεί απλά να έχει το κατάλληλο επώνυμο…
(σ.σ. χαμογελά) Συμβαίνει κι αυτό, αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο Μητσοτάκης κι ο Τσίπρας έχουν χαρακτηριστικά καλά, έχουν και κουσούρια. Δεν έφτασαν όμως τυχαία εκεί που βρίσκονται.

Η πιο χαρακτηριστική αντίθεση στη σύγχρονη πολιτική ιστορία ήταν μεταξύ του Ανδρέα Παπανδρέου και του Σημίτη. Ο ένας έκανε το νεύμα στην Δήμητρα και σείστηκε το σύμπαν, ο άλλος φαινόταν στον κόσμο κρυόκωλος.

Λέτε ότι ο Μητσοτάκης είναι κάτι πέρα από τη ΝΔ, αλλά φαντάζομαι ότι τουλάχιστον δύο φορές σας έχει κακοκαρδίσει. Με την στάση του στις Πρέσπες και με την στάση του υπέρ της μετακίνησης των αρχαίων στην στάση Βενιζέλου για το μετρό…
Η στάση του Μητσοτάκη στις Πρέσπες δεν είχε να κάνει με το τι πίστευε. Αλλά με τον συρφετό των Μακεδονομάχων που έχει στο κόμμα. Ήταν επιλογή στρατηγικής για να κρατήσει το κόμμα κι όχι προσωπική θέση. Για τα αρχαία της Βενιζέλου κάνει λάθος. Και πρέπει να το ξανασκεφτεί πριν δοθεί οριστικά το πράσινο φως.

Θέλω μια καλή ιστορία από τον Άρη της δεκαετίας του ’80…
Ήμουν τύποις αντιπρόεδρος. έλεγα καμιά φορά -σπάνια- την γνώμη μου και για καμιά μεταγραφή. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, ξόδεψα 400 εκατομμύρια εκεί. Μόλις μπήκαν στην Αθήνα Κόκκαλης και Γιαννακόπουλος που τα ξόδευαν σε μια χρονιά, κατάλαβα ότι δεν αντέχω να ακολουθήσω. Αφού θα χάναμε τα παιχνίδια, ας μη χάναμε και τα λεφτά… (Τα παιδιά μου ακόμα λένε ότι μοιράστηκαν την περιουσία μαζί με τον Άρη και τον Αρκτούρο.)

Ιστορίες πολλές… Παίζαμε στην Γαλλία με τη Λιμόζ, τότε έπινα και είχα πάντα στην τσέπη μου ένα μπουκαλάκι ουίσκι. Ο Ιωαννίδης ήταν ως γνωστόν πολύ προληπτικός, γρουσούζης. Την παραμονή του αγώνα του έδωσα το μπουκάλι να το πιει στην υγειά μας. Ε, κερδίσαμε, και δεν ξέρω πώς το πήρε, μετά μου ξαναζητούσε στα επόμενα ματς…

Άλλη φορά πετούσαμε για το Final 4 του Μονάχου το 1989. Στο αεροπλάνο γινόταν χαμός, φορούσαμε όλοι κίτρινες περούκες, μια αεροσυνοδός έβαλε τα κλάματα από τα νεύρα και την ταραχή της. Χάσαμε στον ημιτελικό, χάσαμε και στον μικρό τελικό, όμως θυμάμαι το ημίχρονο που η κερκίδα μας φώναζε τόσο πολύ παρά την ήττα που οι Γερμανοί έλιωναν να την κοιτάνε…

Θυμάμαι και την ρεβάνς με την Τρέισερ στο Μιλανο που πήγαμε να υπερασπιστούμε μια διαφορά 30 πόντων και χάσαμε πανηγυρικά. Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι στο ημίχρονο είχαμε βάλει μόνο 17 πόντους. Μετά την ήττα, υπήρχε πολύ πίκρα και πήγαμε να φάμε σε μια πιτσαρία δίπλα στο ξενοδοχείο που έτρωγε και η ομάδα με τα μούτρα όλοι στο πάτωμα. Βρίσκω τον Γιαννάκη, ήταν κι ο «ξανθός» δίπλα, και του λέω “Παναγιώτη δεν πειράζει, ένα εκατομμύριο από μένα για την προσπάθεια…”.

Ήταν προσωπικότητες όλοι τους, θυμάμαι τον Γκάλη να ανεβοκατεβαίνει το Καυταντζόγλειο κανοντας προπόνηση. Tέρας δύναμης, δεν έβγαινε ποτέ από το παρκέ.

Αυτά με τον Άρη, ωραία περάσαμε.

 

Για τον Κ.Ζέρβα ο κ Μπουτάρης  άσκησε κριτική τόσο για τη θητεία του ως αντιδημάρχου στη δική του διοίκηση όσο και τα πρώτα δείγματά του ως δημάρχου. «Στην πρώτη θητεία ήταν αντιδήμαρχος πρασινου και θεωρούσε ότι ήταν και καλός. Ε, δεν ήταν… Έχει κάνει πολλά λάθη που βασίζονται σε προσωπικές εμμονές. Σταμάτησε έργα, έλεγε ψέματα και, βλέπω, ότι κι ο κόσμος έχει αρχίσει να δυσανασχετεί», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.