fbpx

, Παρασκευή
07 Φεβρουαρίου 2025

search icon search icon

Δέσποινα Μπισχινιώτη: «Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε το θέατρο»

Ένα έργο για τον έρωτα, την τρέλα και τον θάνατο, το «Αἱ Συνέπειαι τῆς Παλαιᾶς Ἱστορίας». Φιλία, επιθυμία, αυτοτιμωρία, παράνοια. Εξομολογήσεις, αινίγματα, αναπάντητα ερωτήματα. Βαθιές πληγές, αισθήματα και ζωές πέρα από τα όρια. Μια εκ των πρωταγωνιστών, η Δέσποινα Μπισχινιώτη, που υποδύεται μια έγκλειστη σε ψυχιατρείο μιλάει στην Karfitsa.

Τι σας γοητεύει σε αυτό το έργο;

Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο, βαθιά υπαρξιακό έργο, που πραγματεύεται τα ανθρώπινα (συν)αισθήματα και τις σχέσεις, αλλά και τις οριακές ψυχικές καταστάσεις, αναδεικνύοντας πόσο θολά και ασαφή είναι τα όρια μεταξύ λογικής και παράνοιας. Ως προς τους ήρωες, είναι διεισδυτικά ψυχογραφημένοι. Ας μην ξεχνάμε εδώ τις ψυχολογικές μελέτες και τις φιλοσοφικές σπουδές του Βιζυηνού. Τέλος, με γοητεύει ιδιαίτερα ο έντονα αυτοβιογραφικός χαρακτήρας του έργου, το οποίο συνδέεται με τη ζωή ενός μοναδικού συγγραφέα, που έζησε εντός αλλά και εκτός συμβατικότητας, βιώνοντας το αίσθημα του να είσαι ο ξένος, ο έτερος, ο διαφορετικός, και κατέληξε στον εγκλεισμό του στο Δρομοκαΐτειο, όπου και πέθανε σε ηλικία σαράντα επτά ετών. Κινούμενος μεταξύ φαντασίας και μνήμης, ο Βιζυηνός πλάθει πρόσωπα από κομμάτια του εαυτού του, πετυχαίνοντας τη σύντηξη ζωής και έργου.

Μέσα από ποια διαδικασία ‘’μπήκατε’’ στον ρόλο;

Υποδύομαι μια έγκλειστη σε ψυχιατρείο. Όπως σε κάθε ρόλο, έτσι και εδώ «μπήκα» μέσα από την αγάπη, την έρευνα, την άσκηση και τη συν-κίνηση.

Ποια κοινωνικά ζητήματα αγγίζει το έργο και ποια τυχόν μηνύματα περνάει στο κοινό;

Κάποιοι από τους προβληματισμούς που θέτει το έργο, χωρίς, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα μεγάλα έργα, να δίνει οριστικές και μονοσήμαντες απαντήσεις, είναι ο φόβος απέναντι στη χαρά της ζωής και η απώθηση της ερωτικής επιθυμίας, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα τραύματα του παρελθόντος μας, την ερωτική απογοήτευση και τις συνειδησιακές μας κρίσεις. Γι’ αυτό και η στάση του αναγνώστη/θεατή απέναντι στους (αστάθμητους) ήρωες δεν μπορεί να είναι ξεκάθαρη. Κανείς δεν μπορεί να σταθεί απέναντί τους ούτε ως χειροκροτητής ούτε ως κριτής. Μπορεί μόνο μέσα από τη συγκίνηση να οδηγηθεί στο να τους κατανοήσει ως ανθρώπους με τις εμμονές, τα πάθη, τις αδυναμίες, τις ρωγμές τους.

Πως θα περιγράφατε τα θεατρικά δρώμενα στη Θεσσαλονίκη;

Στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονη θεατρική κίνηση. Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε το θέατρο και εργάζονται με πίστη και πάθος για την τέχνη τους. Όμως, στη θεατρική πραγματικότητα της πόλης υφίστανται και πολλές δυσκολίες και εμπόδια, τα αίτια των οποίων είναι ως επί το πλείστον οικονομικά.

Τι θα αλλάζατε ή θα ενισχύατε όσον αφορά το θέατρο στη Θεσσαλονίκη;

Θα ενίσχυα τις τοπικές θεατρικές ομάδες και τους τοπικούς θιάσους που έχουν κάτι ενδιαφέρον να εκφράσουν και να προσφέρουν στο θεατρικό κοινό. Θα άλλαζα τη δυσπιστία ή την αδιαφορία –από κρατικούς ή άλλους φορείς– οι οποίες πολλές φορές εκδηλώνονται απέναντι στις ομάδες και τους θιάσους αυτούς.

*«Αἱ Συνέπειαι τῆς Παλαιᾶς Ἱστορίας», θέατρο Αμαλία, από 13 Μαρτίου

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.