Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού

Η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Βάσω Βασιλειάδου ξεκίνησε τη μουσική της πορεία παίζοντας κρουστά σε σχήματα της Θεσσαλονίκης από το 1995. Πριν από εφτά χρόνια όμως άρχισε να δίνει ρυθμό στους στίχους της και να τραγουδά, ανάμεσα σε κομμάτια αγαπημένων καλλιτεχνών, και τα δικά της τραγούδια. Το κοινό την αγκάλιασε αμέσως, καθώς έγινε γνωστή σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα από τις εμφανίσεις της σε μουσικές σκηνές, εντός κι εκτός πόλης αλλά κι απ’ τις συμμετοχές της σε φεστιβάλ. Τον Δεκέμβρη του ’15 κυκλοφόρησε την πρώτη προσωπική της δουλειά με τίτλο «Βάλσαμο», ένα cd-ποιητική συλλογή, στο οποίο συμμετέχει η Ματούλα Ζαμάνη, η Μαρία Κώττη, καθώς και πλήθος μουσικών. Η Karfitsa συνάντησε την κα Βασιλειάδου στο «Βιδάνιο», την περασμένη Πέμπτη, λίγο πριν ξεκινήσει ένα ακόμη live της.

Ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσετε επαγγελματικά το τραγούδι;

Ξεκίνησε σαν χάδι, πολύ αυθόρμητα. Έπαιζα κρουστά και ασχολιόμουν με τη  μουσική από μικρή, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να τραγουδήσω. Ωστόσο, αφορμή στάθηκε μια φίλη μου μουσικός που έπαιζε σε ένα μαγαζί της Θεσσαλονίκης και με ανέβασε στη μουσική σκηνή για να πω ένα τραγούδι και έτσι σιγά σιγά «από λίγο λίγο έγινε πολύ».

Το ρεμπέτικο πως μπήκε στη ζωή σας;

Το ρεμπέτικο ήταν από τα είδη μουσικής που άκουγα από πολύ μικρή ηλικία, πολλά χρόνια πριν αρχίσω να τραγουδάω επαγγελματικά. Το ρεμπέτικο είναι οι ρίζες μας. Η απλότητα, η αμεσότητα των στίχων και η αλήθεια των τραγουδιών είναι αυτό που αγγίζει τα δικά μου θέλω σε ένα τραγούδι. Έτσι αγάπησα το ρεμπέτικο και αυτός είναι ένας από τους λόγους που το τραγουδάω. Η θεματολογία του ρεμπέτικου ακόμα και σήμερα είναι κάτι που μας αφορά και αυτό θα ισχύει πάντα.

Ξέρουμε ότι κάνετε live και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, αλλά επιμένετε η βάση σας να είναι στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχετε σκεφτεί να πάτε στην Αθήνα;

Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει παρά πολύ να έχω σαν σπίτι μου τον κάθε χώρο που δουλεύω, σαν να φιλοξενούμε δηλαδή εμείς τον κόσμο που έρχεται να μας ακούσει. Μέσα στις σκέψεις μου είναι κάποια στιγμή να κατέβω στην Αθήνα, αλλά όταν αυτό έρθει ομαλά και φυσικά, γιατί έτσι πρέπει να γίνει.

Πως είναι πλέον η μουσική στη νύχτα της Θεσσαλονίκης;

Δεν υπάρχουν πολλές μουσικές σκηνές, σε σχέση με τους μουσικούς που υπάρχουν στην πόλη, αλλά επειδή η Θεσσαλονίκη είναι «μουσικομάνα» βρίσκει τον τρόπο να δημιουργούνται στέκια  εκεί που ούτε καν θα το φανταζόμασταν. Για παράδειγμα, όταν ξεκίνησα να τραγουδάω παίζαμε σε ένα καφενείο, όπου το μεταμορφώναμε σε ένα στέκι νεολαίας. Αυτό κράτησε περίπου δυο χρόνια και έπειτα βρήκαμε άλλους χώρους που ήταν… πάλι «ακατάλληλοι» για ζωντανή μουσική, αλλά και εκεί κάναμε κάτι που αγαπούσαμε! Έτσι, ο κόσμος μας πλησίασε, βρήκε σε εμάς αυτό που ζητούσε μουσικά, είδε την αλήθεια και το πάθος μας να επικοινωνούμε με το τραγούδι και μας ακολουθεί μέχρι και σήμερα.

Το καλό με την πόλη και τους Θεσσαλονικείς είναι ότι αγαπούν τη μουσική, συνδέονται με τους μουσικούς γιατί οι χώροι είναι μικροί και άμεσοι, γινόμαστε όλοι μια παρέα και δημιουργούνται  καταστάσεις που μας αφήνουν μια πάρα πολύ ωραία αίσθηση μετά από κάθε live.

Παρόλα αυτά οι Θεσσαλονικείς, όπως και ο περισσότερος κόσμος έχει ανάγκη να ακούει πολλά διαφορετικά είδη και ευτυχώς έχει αυτή την δυνατότητα, καθώς η πόλη έχει δημιουργήσει πολλά στέκια.

Οι νέοι ασχολούνται με τα παραδοσιακά είδη μουσικής, όπως το ρεμπέτικο;

Μπορεί στο ξεκίνημα τους να ακούν άλλα είδη μουσικής, όπως κυρίως αγγλόφωνη, αλλά στην πορεία τους σίγουρα, το μεγαλύτερο ποσοστό, ανακαλύπτει και άλλα είδη, όπως αυτό του ρεμπέτικου, του παραδοσιακού και άλλα. Έτσι, αν κάποιος γνωρίσει το ρεμπέτικο και ασχοληθεί μαζί του είναι σίγουρο ότι θα το αγαπήσει.