Αριέττα Μουτούση: «Βρίσκομαι σ’ ένα πιο ώριμο σημείο…»
Συνέντευξη στον Βασίλη Παπαβασιλείου
Η εικόνα που βγάζει προς τα έξω και αφορά τόσο την προσωπική όσο και την επαγγελματική της ζωή, είναι καθ’ όλα άψογη .Η Αριέττα Μουτούση έχει ήθος, τρόπους καλής συμπεριφοράς, είναι ευγενική, διακριτική και ιδιαίτερα αγαπητή στους συναδέλφους και στους φίλους της. Κρατά χαμηλό προφίλ, είναι αφοσιωμένη στη δουλειά της, δεν προκαλεί, και απασχολεί τον Τύπο πάρα μόνο με τις επαγγελματικές της συνεργασίες. Τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκεται στο πιο ώριμο στάδιο της καριέρας της. Οι ερμηνείες της στα έργα «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» και φέτος στον «Επιθεωρητή» του Νικολάϊ Γκόγκολ, απέσπασαν εγκωμιαστικές κριτικές. Η φετινή παραγωγή του θεάτρου «Ακροπόλ» σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη στον ομώνυμο ρόλο, έρχεται και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο «Κήπου», όπου θα παρουσιαστεί από τις 17 μέχρι τις 21 Ιουνίου. Το έργο θα «παιχτεί» επίσης στις 22 Ιουνίου στον Πολύγυρο, στις 23 στο θέατρο Συκεών και στις 27 στο Αμφιθέατρο της Σίβηρης στη Χαλκιδική.
Θεωρείς πως σήμερα βρίσκεσαι υποκριτικά σε ένα πιο ώριμο σημείο, συγκριτικά με παλαιότερα;
Ναι πιστεύω πως βρίσκομαι σ’ ένα πιο ώριμο σημείο υποκριτικά συγκριτικά με παλαιότερα. Άλλωστε πώς γίνεται να μην ωριμάσεις μετά από τόσα χρόνια δουλειάς; Νομίζω πως είναι φυσικό επακόλουθο, γίνεται μόνο του. Δεν είναι μόνο η δουλειά, και εσύ σαν άνθρωπος μεγαλώνεις, ωριμάζεις, όλα παίζουν ρόλο. Αλλά το πιο σημαντικό πιστεύω είναι ότι με τον καιρό αρχίζεις να παίρνεις όλο και πιο μεγάλη χαρά, όσο περνάει ο καιρός το διασκεδάζεις και πιο πολύ. Νιώθεις πάνω στη σκηνή, μπροστά στον φακό ότι βρίσκεσαι σπίτι σου, νιώθεις την αγάπη του κόσμου και φοβάσαι λιγότερο. Όσο μεγαλύτερη είναι η χαρά σου τόσο πιο ανοιχτός είσαι και έτσι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και να πειραματίζεσαι χωρίς αναστολές, χωρίς βέβαια να σημαίνει αυτό πως κάθε πρεμιέρα δεν είναι πάντα μια δοκιμασία… μέχρι να αρχίσεις να χαίρεσαι η καρδούλα σου το ξέρει από τι έχεις περάσει !
Πώς ήταν το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσες;
Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα; Αυτή η ερώτηση θέλει πολλές σελίδες για να απαντηθεί. Από μικρή άλλαζα τόπους διαμονής. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια έζησα στο Παρίσι γιατί ο πατέρας μου είχε πάρει μία υποτροφία και έτσι τα δίδυμα , η αδελφή μου και εγώ γεννηθήκαμε εκεί σ’ ένα πολύ όμορφο περιβάλλον από ό,τι θυμάμαι. Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα από εκείνη την εποχή. Μετά Αθήνα, μετά Αγγλία και τέλος Ελβετία, μέχρι που γύρισα πίσω στην Ελλάδα και ξεκίνησα σπουδές. Πιστεύω πως ήταν ένα περιβάλλον που μου έδωσε πολλά για να μπορέσω να αντιμετωπίσω τη ζωή, να την εκτιμήσω και να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου.
Ποιος από τους δύο γονείς σου έπαιξε τον πιο καθοριστικό ρόλο στη ζωή σου; Ο πατέρας ή η μητέρα σου;
Ο κάθε γονιός έπαιξε το δικό του καθοριστικό ρόλο, δύο άνθρωποι τελείως διαφορετικοί. Πιστεύω πως και οι δυο είχαν μεγάλη επιρροή πάνω μου. Δε μπορώ να συγκρίνω τα ανόμοια. Ο καθένας μέσα από τη δική του προσωπικότητα και μέσα από το δικό του δρόμο έβαλε την προσωπική του σφραγίδα.
Θεωρείς το φετινό σου ρόλο στο έργο του Νικολάι Γκόγκολ «Ο Επιθεωρητής» σταθμό στην καριέρα σου;
Σταθμός στην καριέρα μου; Σίγουρα είναι ένας σταθμός στην καριέρα μου. Ο κάθε ρόλος είναι ένας σταθμός στην «καριέρα», στην πορεία προς τον επόμενο σταθμό!
Πώς είναι να δουλεύεις με τον Σπύρο Ευαγγελάτο και τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη;
Μια απόλαυση, με πολλά θαυμαστικά!
Σε ανησυχεί η τυποποίηση;
Είναι κάτι που δε με ανησυχεί, χρόνια τώρα παίζω ρόλους πολύ διαφορετικούς και δεν αισθάνομαι πως επαναλαμβάνω το ίδιο και το ίδιο. Όχι, δε με ανησυχεί η τυποποίηση.
Θα συμμετείχες σε ένα κακό σήριαλ απλά και μόνο για να έχεις δουλειά;
Πρέπει πρώτα να μου κάνουν μια πρόταση από ένα κακό σήριαλ και τότε θα δω τι θα κάνω, δε μου έχει τύχει και όποια απάντηση δώσω τώρα θα είναι θεωρητική ή μήπως η σωστή λέξη είναι υποθετική; Πιστεύω καταλαβαίνετε τι θέλω να πω…
Ποια θετικά, και ποια αρνητικά στοιχεία εντοπίζεις στις τηλεοπτικές σειρές, άσχετα με το κανάλι ή με το ύφος ή το είδος;
Γενικά δε μου αρέσει να κάνω κριτική και σίγουρα δε μου αρέσει να εστιάζω στα αρνητικά στοιχεία. Είμαι ηθοποιός και μου αρέσει να παίζω, αυτό θέλω να κάνω. Άλλωστε, για να αισθανθώ πως μπορώ να κάνω κριτική πρέπει να αφιερώσω πολύ χρόνο ως θεατής κάτι που μέχρι στιγμής δεν το έχω καταφέρει.
Το πιο δύσκολο παιχνίδι στη ζωή είναι…
Η ζωή! Αυτό το μοναδικό δώρο! Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε αλήθεια το παιχνίδι της ζωής;
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Τώρα ξεκινάμε την τρίμηνη περιοδεία του «Επιθεωρητή». 17 Ιουνίου πρεμιέρα στην Θεσσαλονίκη. Μέσα Σεπτεμβρίου ξεκινάνε τα γυρίσματα «Με τα παντελόνια κάτω» και πρόβες για την χειμερινή σαιζόν. Δόξα τω Θεώ!