Για τον Ρους η μουσική είναι μια θεϊκή γλώσσα
Της Φιλίππα Βλαστού
Το φετινό καλοκαίρι για τον Ρους, όπως και για όλους τους καλιτέχνες ήταν μια γνωριμία ξανά από την αρχή, με άλλα δεδομένα, με το κοινό. Μια επανένωση με όρους που ορίζει πλέον ο κορονοϊός. «Οι πρότερες συνθήκες σε σχέση με αυτές του ενεστώτα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ο κόσμος πρέπει να ζυγίσει αρκετά πράγματα πριν κάνει το πιο απλό, όπως πχ να πάει σε μια συναυλία. Αυτό σου δίνει ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στο ακροατήριο», διαπιστώνει πλέον ο Ρους.
Το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου, ο ίδιος μαζί με μια μεγάλη μουσική παρέα θα τραγουδήσει στο Καφωδείο, στη Θεσσαλονίκη, δικά του, παλιά, νέα και διασκευασμένα με ιδιαίτερο τρόπο τραγούδια.
Πως του φαίνονται τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τα κέντρα διασκέδασης λόγω της πανδημίας; Ο Ρους απαντάει ως εξής: «Αρχικά προσπαθώ να τα δω ψύχραιμα. Ομολογώ κάποιες φορές το καταφέρνω και άλλες όχι. Προσωπικά με δυσκόλεψαν και είχα την τάση να τα βλέπω ως αδικαιολόγητα σκληρά. Αν ρωτήσεις όμως αυτόν που τα πήρε, θα στα δικαιολογήσει ένα ένα. Άρα σημασία δεν έχει τόσο το πώς μου φαίνονται εμένα, αλλά η θέση από την οποία υπόκειμαι σε αυτά. Και για το σύνολο των εργαζομένων στο θέαμα, ήταν σκληρά από την αρχή της πανδημίας. Το μόνο που μπορώ να πω απο τη μεριά μου με σιγουριά, είναι ότι οι πολλές αλλαγές στα μέτρα, οι αμέτρητες αναπροσαρμογές τους από εβδομάδα σε εβδομάδα μέσα στον χειμώνα και το καλοκαίρι, έκαναν κακό τόσο στην ψυχολογία του κόσμου, όσο και στην τήρηση τους».
Ο χώρος της μουσικής
Για εκείνον η μουσική είναι τρόπος ζωής. «Είναι όλα τα συναισθήματα που μπορεί να έχει κανείς σε όλη του τη ζωή, είναι μια γλώσσα σχεδόν θεϊκή, είναι προσευχή. Επειδή συνήθως ξεκινάμε απο μικρή ηλικία να πορευόμαστε με αυτή, είτε ως ακροατές, είτε ως δημιουργοί, θα έλεγα πως μας διαμορφώνει στην πορεία σε μεγάλο βαθμό. Η μελέτη, η κατάρτιση και η τριβή με τη μουσική μας εφοδιάζει να ανταπεξέλθουμε σε όποια αλλαγή συμβεί στη ζωή μας. Σε αλλάζει δίνοντας σου εφόδια, αλλά από την άλλη, σου δημιουργεί ανάγκες». Η καλύτερη κατανόηση των εννοιών της πίστης και της υπομονής είναι κάτι που του έχει μάθει η μουσική. «Πρέπει να έχεις πίστη στις δυνατότητες σου και υπομονή για να ανταπεξέλθεις σε έναν δύσκολο δρόμο. Η υπομονή δε, από όλες είναι η μεγαλύτερη αρετή, καλύτερη από το οποιοδήποτε ταλέντο. Γιατί η υπομονή ως αρετή, μπορεί να φέρει στη ζωή σου και όλες τις άλλες», εξηγεί.
Ο κόσμος άλλαξε…
Η πανδημία και τα Lockdown έχουν φέρει αλλαγές σε πολλούς κλάδους. Στην μουσική, όπως τονίζει ο Ρους, υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για δημιουργία.«Ο κόσμος όλος έχει αλλάξει βίαια και απότομα. Πιστεύω δυνατά ότι αυτό φέρνει ένα νέο κύμα καλλιτεχνών στο προσκήνιο με διαφορετικές ανάγκες και αφετηρίες. Είναι σχεδόν βέβαιο, πως οι νέοι αυτοί θα φτιάξουν νέες λέξεις και νέα νοήματα, σε έναν κόσμο που έχει σπάσει τόσο βίαια εν μία νυκτί, και δεν σηκώνει τσιρότα και μπαλώματα. Είναι τόσο αισθητή η ανάγκη για κατι τέτοιο», τονίζει.
H Θεσσαλονίκη και τα απανωτά sold out
Το κοινό της πόλης τον αγαπάει. Αυτό φαίνεται στα sold out live του. Για τον Ρους η σχέση του με το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι ιδιαίτερη, περισσότερο επειδή, όπως λέει, το κοινό, είναι συνήθως απρόβλεπτο. «Πάντα θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί τους, αληθινός, ακόμα κι όταν αυτό θα ξεγυμνώσει πολλές αδυναμίες μου. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να χτίσω μια σχέση εμπιστοσύνης με το ακροατήριό μου, ξέροντας πως αν δουλέψω σκληρά και ουσιαστικά, θα γυρίσουν κεφάλια να με ακούσουν. Και αυτό που σας λέω δεν είναι απλώς μια προσπάθεια για ωραία λόγια. Μιλάω με το κοινό, θυμάμαι τα ονόματά τους, θέλω να είμαστε μια μεγάλη παρέα. Μου κάνουν την τιμή να μου ανοίγουν την ψυχή τους μέσω μηνυμάτων, ή σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας στα live. Κι εγώ δεν τους κρύβομαι».
Όταν κατεβαίνει από την σκηνή ενός Live στη Θεσσαλονίκη και έχει χρόνο του αρέσει να κάνει βόλτα πέριξ του Λευκού Πύργου, ιδίως τα απογεύματα. «Υπάρχει μια ηρεμία. Κόσμος βολτάρει μόνος είτε με τα κατοικίδια, κάποιοι είναι κάτω από δέντρα διαβάζοντας ένα βιβλίο ή κάνοντας παρέα με άλλους. Αυτή η εικόνα μου δημιουργούσε πάντα ευχάριστη αίσθηση. Ελπίζω να συμβαίνει ακόμα», υπογραμμίζει.